Ο πιανίστας Gergely Bogányi συνειδητοποίησε ότι το πιάνο δεν διέθετε εκπρόσωπο ισάξιο των βιολιών Στραντιβάριους και το κατασκεύασε.
Το επαναστατικό του όνειρο, “το οποίο φάνταζε τόσο απόλυτα αδύνατο και για τον λόγο αυτό με ενέπνεε ακόμα περισσότερο”, ήταν να συνδυάσει την μορφή και τη λειτουργικότητα με έναν ολωσδιόλου καινοφανή τρόπο. Έπειτα από χρόνια ανάπτυξης, μαζί με την ομάδα του επιτέλους πραγματοποίησαν το όνειρο αυτό υπό την μορφή ενός οργάνου που κόβει την ανάσα όταν το κοιτάζει κανείς, αλλά εν τέλει “βρίσκεται στην υπηρεσία της μουσικής”. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα στην πιανιστική. “Ο στόχος μου ήταν να υπηρετήσω την ευγενή παράδοση του ήχου του πιάνου όντας ταυτόχρονα όσο περισσότερο δυνατόν πραγματικά καινοτόμος,” δηλώνει. “Φυσικά σέβομαι και λατρεύω τα παλαιότερα πιάνα, αλλά ζούμε στο 2015. Νομίζω πως έφτασε η στιγμή να αναζητήσουμε μια νέα αλήθεια.”
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η κατασκευή μουσικών οργάνων δεν έχει ακολουθήσει την παραδοσιακή αντίληψη της συνεχούς βελτιώσεως. Το πιάνο έχει παραμείνει ουσιαστικά το ίδιο στον θεμελιώδη σχεδιασμό του εδώ και 200 χρόνια. Το πρωτότυπο του τέλειου βιολιού είναι ακόμα παλαιότερο καθώς κανείς δεν έχει ακόμα βελτιώσει την μορφή που δημιούργησε ο Αντόνιο Στραντιβάρι, του οποίου η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως αν υπήρχε θα έφερε την χρονολογία 1644.
(με πληροφορίες από lifo.gr)
