Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Ζήτησα προσφορά για 20 τόνους φέτας από παραγωγό της Βορείου Ελλάδος για εξαγωγή.
Μετά από 10 ημέρες μου απάντησε ότι αδυνατεί. Τον ρώτησα γιατί. Η απάντησή του ήταν:
«Δεν με συμφέρει, γιατί:
α. Πρόκειται για μεγάλη ποσότητα, την οποία πρέπει να μοιραστώ με άλλα τυροκομεία αφού κανείς μας δεν διαθέτει επαρκείς χώρους αποθηκεύσεως.
β. Δεν έχω την δυνατότητα να χρηματοδοτήσω τόσο μεγάλη ποσότητα εκτός και αν μου την προχρηματοδοτήσεις εσύ!
γ. Δεν έχω καμία διάθεση, ούτε εγώ ούτε οι συνάδελφοί μου, να εμπλακούμε με την παρανοϊκή γραφειοκρατία που προϋποθέτει η παραγωγή φέτας! Προτιμάμε να πουλάμε λευκό τυρί και να μην το λέμε φέτα ακόμη και αν είναι 100% πρόβειο!!!»
Τον ρώτησα τι προτείνει, που μπορώ να βρω τέτοια ποσότητα και -με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια- μου απάντησε: Πήγαινε στις 3 μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες που παράγουν και φέτα, μόνον αυτοί μπορούν να σε εξυπηρετήσουν!
Δεν γράφω το κείμενο αυτό για να κατηγορήσω τον –κατά τα λοιπά εξαιρετικό- παραγωγό, με τον οποίο έχω ευρύτερη συνεργασία. Το γράφω για να καταδείξω τις εγγενείς αδυναμίες της παραγωγικής μας δομής και με την ελπίδα να κατανοήσουν την πραγματικότητα όλοι όσοι αιθεροβατούν σχετικώς με την δυνατότητά μας να επιβιώσουμε εκτός Ε.Ε. και χωρίς να απαλλαγούμε από τον κρατισμό που πνίγει τις παραγωγικές δυνάμεις!
– Το αφιερώνω σε όσους διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους επειδή θα συνεχίσει να επιτρέπεται η παραγωγή φέτας στον Καναδά!
– Το αφιερώνω και σε κάθε λάτρη του κρατισμού και των πάσης φύσεως γελοιοτήτων του τύπου Π.Ο.Π. κλπ!
– Το αφιερώνω στους λάτρεις των μικρών παραγωγικών μονάδων, που δήθεν έχουν ευελιξία και άλλα πλεονεκτήματα έναντι των μεγάλων!
– Ακόμη περισσότερο, όμως, το αφιερώνω σε όσους ασχολούνται με τη συζήτηση στη Βουλή και φαντάζονται ότι το μέλλον της χώρας κρίνεται από την εφαρμογή ή μη των μνημονίων! Τα μνημόνια μπορεί να αποτρέπουν την χρεωκοπία, αλλά δεν αποτρέπουν την ανοησία…
