Του Ανδρέα Πιμπίση
Μέσα από μια στοχευμένη προσπάθεια, προφανώς γιατί βολεύει το αφήγημα της δεδομένης στιγμής, η προσοχή όλων ανεξαιρέτως έχει στραφεί προς ζητήματα που αφορούν μία συγκεκριμένη ομάδα ατόμων. Παρά την προσπάθεια που καταβάλλεται από συγκεκριμένους κύκλους να κυριαρχήσει και παραμείνει ζωντανό, γιατί προφανώς βολεύονται προσωπικά και πολιτικά, είναι σίγουρο πως με την πάροδο του χρόνου θα αφεθεί στο πλάι.
Η ένταση που δίδεται αυτή τη στιγμή έχει βγάλει από το κάδρο τους ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης τα σημαντικότερα ζητήματα, όπως είναι το Κυπριακό. Γιατί είτε πουλά, είτε δεν πουλά το Κυπριακό, γιατί είτε ενδιαφέρει κάποιους είτε τους είναι βαρετό στην ανάγνωση, αυτό παραμένει εδώ ανάμεσα μας και θα συνεχίσει να επηρεάζει το κάθε βήμα που κάνουμε είτε σε ατομικό είτε σε πολιτικό επίπεδο.
Εκείνο, όμως, που καθημερινά ακούγεται από πολλούς ακόμα και από πολιτικούς σε ανώτατα δώματα εξουσίας είναι το… «μα ποιος ασχολείται με το Κυπριακό σήμερα;».
Φύγαμε βλέπετε από το… «κάποιοι έχουν καταντήσει το Κυπριακό ως επάγγελμα» και πήγαμε στο να διερωτώνται εάν υπάρχει κανείς που ασχολείται με το θέμα, που παρεμπιπτόντως μέχρι και πρόσφατα κάποιοι χαρακτήριζαν ως «εθνικό ζήτημα». Και κάποιοι εξ αυτών που θεωρούνταν «επαγγελματίες» σήμερα έχουν αλλάξει ατζέντα και προσπαθούν (τάχατες) να σώσουν τον τόπο από σκάνδαλα και ατασθαλίες – προφανώς ξεχνώντας ότι στην Κύπρο ζούμε και είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία ενός εκάστου, ιδιαίτερα αυτών των αυτόκλητων σωτήρων που βλέπετε καθημερινά στα κανάλια. (Αλλά δεν είναι αυτοί το θέμα μας σήμερα).
Λένε, λοιπόν, κάποιοι ότι το Κυπριακό δεν είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να μας απασχολεί. Εγώ από την άλλη εγώ λέω πως πρέπει να μας απασχολεί γιατί επηρεάζει το κάθε τι στον τόπο. Επιμένουν όμως ότι δεν επηρεάζει τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας το Κυπριακό. Κι όμως…
Ας πάρουμε ένα μόνο θέμα που απασχολεί αυτή την περίοδο την επικαιρότητα: Ενέργεια.
Επηρεάζεται ή δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη του Κυπριακού; Τα προβλήματα που προέκυψαν με το θέμα του καλωδίου σύνδεσης Κύπρου και Ελλάδας ήταν λόγω ύπαρξης του Κυπριακού;
Το ρίσκο, για το οποίο έγινε όλη εκείνη η συζήτηση το προηγούμενο διάστημα, δεν έχει να κάνει με το νερό και τον βυθό όπως συμβαίνει σε άλλες ανάλογες συζητήσεις σε άλλα μέρη του πλανήτη. Το ρίσκο έχει να κάνει με την αντίδραση της Τουρκίας η οποία αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και της Ελλάδας. Αυτή η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ή όχι συνεπακόλουθο του Κυπριακού;
Πέραν όμως των ενεργειακών υπάρχουν σωρεία άλλα θέματα τα οποία επηρεάζονται αρνητικά ένεκα του Κυπριακού, τα οποία ωστόσο λόγω και της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύουν πολλοί ότι έπαψαν να ισχύουν. Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Με μια κοινή γνώμη καθοδηγείται περίτεχνα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και αδυνατώντας να κοιτάξει ευρύτερα, τη μεγάλη εικόνα, δημιουργούνται οι καλύτερες συνθήκες για έξωθεν παρεμβάσεις παντός είδους. Είναι ιδανικές συνθήκες για διάφορους τρίτους, και όχι, μόνο να κάνουν κινήσεις και παρεμβάσεις. Κινήσεις και παρεμβάσεις οι οποίες θα στοχεύουν πρώτα και κύρια στο κλείσιμο και όχι στη λύση του Κυπριακού.
Αλλά, ευτυχώς δηλαδή, οι ξένοι έχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν και δεν τους ενδιαφέρει ούτε και αυτούς το Κυπριακό. Και έτσι μας δίνουν λίγο ακόμα χρόνο να αναλογιστούμε ποια είναι τα σημαντικά και ποια όχι.
Γιατί σε διαφορετική περίπτωση εάν θελήσουν αυτή τη στιγμή να ασχοληθούν, με ανάλογο ζήλο όπως στο παρελθόν (κυρίως στα τέλη και τις αρχές του αιώνα), τα πράγματα δεν θα είναι ποσώς εύκολα και ούτε θα μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Μια πολιτική ηγεσία, και μια κοινή γνώμη, που ασχολείται – και εάν ασχοληθεί – περιστασιακά με το Κυπριακό, σε καμιά περίπτωση δεν θα έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει μια καλά οργανωμένη κινητικότητα εκ μέρους τρίτων. Ό,τι και να λένε ό,τι και να υποστηρίζουν.
Γι’ αυτό ίσως είναι καλύτερα που ακόμα οι ξένοι δεν έχουν ασχοληθεί. Αλλά αυτό δεν θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα.
