Η κρίση για το όριο του χρέους στην Αμερική κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό: Aνέδειξε το σύστημα διακυβέρνησης της ΕΕ. Τα συστήματα τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ διακρίνονται από θετικά και αρνητικά στοιχεία. Η Ευρώπη, όμως, έχει κάτι που η Αμερική δεν έχει: Όλοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι αποφασισμένοι να κάνουν το σύστημα να λειτουργήσει. Δεν υπάρχει Tea Party, που θεωρεί προδοσία τον συμβιβασμό.
Αν και ακούστηκαν διαμαρτυρίες πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες κάνουν πολύ λίγα και καθυστερούν, οι αγορές συνειδητοποίησαν κάποια στιγμή ότι υπάρχει μια συσπείρωση, με στόχο την αντιμετώπιση της κρίσης. Το γεγονός ότι και οι 28 ηγέτες στις συνόδους κορυφής της ΕΕ είναι αποφασισμένοι να δουλέψουν από κοινού, είναι πολύ κρίσιμο για να κρατηθεί ζωντανό το ευρώ.
Ο μεγάλος κίνδυνος για το ευρώ το επόμενο έτος είναι ότι η πολιτική συναίνεση που στηρίζει το ευρώ, θα αρχίσει να διαλύεται. Η αδύναμη οικονομία, η κόπωση με τα μέτρα λιτότητας, η οργή για τη μετανάστευση και η πικρία για την απομακρυσμένη, όπως μοιάζει, ΕΕ, τροφοδοτούν την εμφάνιση αντι-καθεστωτικών και εθνικιστικών πολιτικών κομμάτων.
Αυτές οι ανερχόμενες πολιτικές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος σε μεγάλες χώρες της ΕΕ, όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, η Βρετανία και η Ιταλία, καθώς και σε μικρότερα κράτη, όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Φινλανδία και η Αυστρία. Δεδομένου ότι απαιτείται απόλυτη ομοφωνία τις αποφάσεις της ΕΕ, ακόμη και η διαφωνία ενός μικρού κράτους μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από αυτό των ΗΠΑ όπου ένα μικρό κόμμα, όπως το Tea Party, κατάφερε να ταράξει το σύστημα.
Ακόμη και αν οι παραδοσιακοί φιλο-ευρωπαϊκοί κεντρώοι συνεχίσουν να κυβερνούν τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, τα περιθώρια των κινήσεών τους θα περιοριστούν σημαντικά, εάν κερδίσουν έδαφος τα λαϊκιστικά κόμματα.
Ο Ολλανδός πρωθυπουργός που ανησυχεί για το αντι-ευρωπαϊκό κόμμα της Ελευθερίας – το οποίο βγαίνει πρώτο στις δημοσκοπήσεις στην Ολλανδία – θα δυσκολευτεί να δεχθεί νέα διάσωση για τη Νότιο Ευρώπη. Αντιστοίχως, ένας Βρετανός ηγέτης που χάνει έδαφος από το βρετανικό κόμμα της Ανεξαρτησίας Ukip, θα υποχρεωθεί να λάβει πιο ακραίες θέσεις στις συζητήσεις με την ΕΕ.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξασφάλισε πρόσφατα νέες εξουσίες. Αν και δεν έχει το δικαίωμα να μπλοκάρει αποφάσεις, όπως το αμερικανικό Κογκρέσο, ένα «αντάρτικο» στο σώμα θα μπορούσε να απορρίψει τον προϋπολογισμό της ΕΕ, να αποτρέψει κρίσιμες αποφάσεις και να αρνηθεί να υπογράψει τους νόμους που είναι απαραίτητοι για την τόνωση του ευρώ.
Τα αντιδραστικά κόμματα της Ευρώπης κυμαίνονται από νέο-φασίστες όπως το κόμμα Jobbik στην Ουγγαρία μέχρι την άκρα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και από συντηρητικούς εθνικιστές όπως το κόμμα για τον «Νόμο και την Δικαιοσύνη της Πολωνίας» μέχρι ημι-αναρχικούς όπως το κίνημα των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία.
Πέρα από συγκεκριμένα ζητήματα που συμφωνούν τα ευρωπαϊκά αντάρτικα κόμματα με το αμερικανικό Tea Party, είναι και το πολιτικό στυλ: Η άποψη ότι το σύστημα είναι σάπιο, ότι η κοινωνία βαδίζει προς την καταστροφή και ως εκ τούτου, κάθε συμβιβασμός αποτελεί προδοσία. Για την ΕΕ, που ακόμη πολεμάει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στο ευρώ, η ανέλιξη ενός ευρωπαϊκού Tea Party θα ήταν καταστροφή.
