Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος, εξήγησε πριν λίγο γιατί το ενδεχόμενο του να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος ο νεκρός της Αμφίπολης δεν είναι τόσο θετικό, όσο νομίζουμε
Μιλώντας σε σύνδεση στην τηλεοπτική εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου στο STAR, ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος έκανε κριτική στην ικανότητά μας «να κάνουμε γελοίο το σοβαρό».
Η δημοσιογράφος ζήτησε από τον κ Καργάκο να μιλήσει για το σενάριο που θέλει το νεκρό της Αμφίπολης να ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο. Ο ίδιος απάντησε ότι προτιμάει να μη μιλάει με σενάρια. Είπε ωστόσο ότι θα είναι ένα μεγαλειώδες γεγονός. Όμως ταυτόχρονα ένα γεγονός που τον γεμίζει τρόμο. Ο φόβος του ιστορικού είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα γεγονός σαν αυτό με τη δέουσα σοβαρότητα. Αντιθέτως θα το θεατρικοποιήσουμε.
Ενώ έχω διαφωνήσει άλλες φορές με τον ιστορικό Σαράντο Καργάκο, σε αυτό το σημείο οφείλω να του αναγνωρίσω δίκιο. Ο ιστορικός ανέφερε το παράδειγμα της επίσκεψης της νομικού Αμάλ Αλαμουντίν στην Ελλάδα κατά την οποία η εν λόγω κυρία «απαξίωσε να ανέβει στο λόφο της Ακρόπολης επειδή δεν είχε τα κατάλληλα υποδήματα. Εγώ χωρίς τα κατάλληλα υποδήματα ανέβηκα στο Αραράτ πριν από λίγες μέρες» σημείωσε με μικρή ειρωνεία ο κ Καργάκος.
Αναφέρθηκε στη θεατροποίηση που επιχειρήθηκε για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα με την επίσκεψη της Αλαμουντίν, «λες και στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό κεφάλαιο» για να εργαστεί πάνω στο ζήτημα της διεκδίκησης των μαρμάρων. Ο ιστορικός απέδωσε λοιπόν την όλη συνεργασία με τη διάσημη νομικό ως άλλη μια περίπτωση γελοιοποίησης ενός σοβαρού θέματος.
Αυτή η κριτική ελήφθη ως μια γενικότερη άποψη για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Όμως θα μπορούσε να είναι και μια ευθεία πολιτική κριτική στην κυβέρνηση. Εβρισκόμενοι σε μια εποχή όπου η πολιτική κρίση εκφράζεται και ως απουσία περιεχομένου του πολιτικού λόγου, τα λόγια εργαζόμαστε σοβαρά για την επιστροφή των γλυπτών του παρθενώνα δε θα έλεγαν και πολλά στο εικονοβόρο κοινό. Επιστρατεύεται λοιπόν η εικόνα, επισκέψεις celebrity δικηγόρων που θα βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του επαναπατρισμού, αντίστοιχα η Αμφίπολη, η πορεία των εργασιών αλλά και οι διαφωνίες μεταξύ αρχαιολόγων γίνεται σχεδόν reality show. Έτσι λοιπόν, έχει βάση ο φόβος του κ Καργάκου για το ενδεχόμενο να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος θαμμένος στον τύμβο Καστά. «Τρέμει στην ιδέα» γιατί ξέρει ότι θα θεατρικοποιηθεί επειδή η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιήσει για να αυξήσει τη δημοτικότητά της. Θα γίνει το σύμβολο της αναγέννησης των νεοελλήνων, στηριγμένων στο ένδοξο παρελθόν τους και άλλα τέτοια γραφικά, που μας κάνουν να μοιάζουμε πολύ με αυτά που κοροϊδεύουμε, σε γειτονικές μας βλακανικές χώρες.
