Ο τρόπος φορολόγησης των αγροτών είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμπεριληφθεί για τα καλά στην ατζέντα των συζητήσεων τις επόμενες εβδομάδες. Τόσο για την ορθότητα ή μη των ρυθμίσεων που τους αφορούν, όσο και για τις κινητοποιήσεις που αυτές θα προκαλέσουν. Ο αναβρασμός που ήδη επικρατεί, θεωρείται εξαιρετικά πιθανό να ξεχυθεί αμέσως μετά τις γιορτές στους δρόμους…
Ανεξαρτήτως των όποιων τελικών αποφάσεων και εξελίξεων, μένει να φανεί αν το πνεύμα του φορολογικού νομοσχεδίου εξυπηρετεί την κεντρική ιδέα της πολιτικής της κυβέρνησης, που θεωρεί ότι ο αγροτικός τομέας θα αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης της οικονομίας. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να μην προβληματίσει η φορολόγηση όλων των αγροτών, μικρών, μεσαίων (που είναι και η πλειοψηφία), μεγάλων, αλλά και νέων αγροτών που μόλις τα τελευταία χρόνια στράφηκαν στην ύπαιθρο είτε από ανάγκη είτε από επιλογή, με συντελεστή 13%… Και μάλιστα μια περίοδο όπου το κόστος παραγωγής είναι στα ύψη…
Εάν και εφόσον υπάρχει πραγματικά η διάθεση για ανοικοδόμηση του αγροτικού τομέα, θα πρέπει η εξαγγελθείσα «βούληση» να υπάρχει στη βάση όλων των αποφάσεων που λαμβάνονται. Έτσι ώστε να συγκροτηθεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο λειτουργίας που σε συνδυασμό με κίνητρα και διευκολύνσεις, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη. Πόσο μάλλον όταν ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων, περίπου 1-1,5 εκατομμύριο, έχουν εκφράσει την επιθυμία να επιστρέψουν στην ύπαιθρο, όπως έδειξε πριν από λίγο καιρό έρευνα της Καπα Research σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Και είναι ως επί τω πλείστον νέοι και μάλιστα υψηλού μορφωτικού επιπέδου.
Η τρόικα των Χαρακόπουλου-Καλαφάτη-Καλογιάννη, έχει πιάσει δουλειά κατ’εντολή του Πρωθυπουργού, προκειμένου, λέει, να μελετήσει και να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα δράσεων, οικονομικών και διοικητικών κινήτρων για τη διευκόλυνση όσων επιθυμούν να επιστρέψουν στην περιφέρεια. Tο θέμα όμως είναι να μη στρωθεί το χαλί από τη μια τρόικα, για να τραβηχτεί από μια άλλη…
