Οι αδελφοί Κύπριοι, είδαν τα ελληνικά «παθήματα» με τα φωτοβολταϊκά και πήραν τα μέτρα τους για να μην τους κοστίσει «ο κούκος αηδόνι». Έτσι, αντί να αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στον πάσα ένα να το παίζει επιχειρηματίας με μηδέν ρίσκο και εγγυημένες τιμές και υπεραποδόσεις 20ετίας, ακολούθησαν το μοντέλο των διαγωνισμών. Δηλαδή οι αρμόδιες αρχές, προκήρυξαν την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων σε περιοχές που έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων με κριτήριο επιλογής την χαμηλότερη τιμή που θα προσφέρει ο διαγωνιζόμενος. Σε πρώτη φάση προκηρύχθηκαν φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 50 μεγαβάτ. Την κατασκευή και εκμετάλλευσή τους ανέλαβαν 23 εταιρείες, ενώ μόνο μία θα αναλάβει την κατασκευή περίπου 30 μεγαβάτ.
Όπως είπε στα κυπριακά Μέσα ένας εκ των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό, η τιμή που πρόσφερε ήταν 9 λεπτά η κιλοβατώρα. Η τιμή αυτή είναι 30%-40% φθηνότερη από το κόστος της συμβατικής κιλοβατώρας στην Κύπρο, λόγω της αποκλειστικής χρήσης πετρελαίου στις μονάδες παραγωγής. Εμείς θα πούμε ότι είναι πολύ φθηνότερη και από την τιμή που πληρώνουν οι Έλληνες καταναλωτές.
Αν συγκρίνει όμως κανείς την τιμή των 9 λεπτών με αυτή που απολαμβάνουν οι Έλληνες παραγωγοί φωτοβολταϊκών, μένει με το στόμα ανοικτό. Οι παλαιές άδειες που «έκλεισαν» τιμές και πρέπει να ενεργοποιηθούν μέχρι το τέλος Μαρτίου ή Σεπτεμβρίου, θα πληρώνονται με 32-39 λεπτά την κιλοβατώρα. Μετά δεν την αφαίρεση του φόρου 30% που επιβλήθηκε θα τους μένουν 22 -27 λεπτά. Δηλαδή διπλάσια και τριπλάσια από την τιμή στην Κύπρο. Ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Μα το σύνηθες υποζύγιο, ο καταναλωτής.
