Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Το Eurogroup που συνεδρίασε έβγαλε λευκό καπνό (ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό) και δείχνει επί της ουσίας τις εξελίξεις, μέχρι τις 24/5, όταν και θα πρέπει θεωρητικά να κλειδώσει η συμφωνία.
Πριν, όμως, μπούμε σε οποιαδήποτε ανάλυση, θα ήθελα να κάνω μια βασική σημείωση, η οποία κατά τεκμήριο πρέπει να αποτελεί πυξίδα προσανατολισμού: το show δεν τελειώνει, αν δεν βγει η χοντρή κυρία (λέγε με Βόλφγκανγκ Σόιμπλε) να τραγουδήσει. Συνεπώς, οι θριαμβολογίες που προηγήθηκαν του Eurogroup πως ο κ. Σόιμπλε θα ήταν απομονωμένος στην εν λόγω συνεδρίαση δείχνουν μάλλον να μην έχουν αντίκτυπο στην πραγματικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ ήταν αρνητικός για τις προοπτικές συμφωνίας. Άλλωστε (και) κατά το doorstep του εξέφρασε την πεποίθησή του για συμφωνία εντός του Μαϊου, η οποία είναι και η βασική εκτίμηση στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.
Πέραν της σημείωσης αυτής, όμως, είναι κρίσιμο να πούμε πως διαφαίνεται ο δρόμος προς τη συμφωνία. Δεν είναι εύκολος ούτε πρέπει να μιλάμε με τετελεσμένα. Άλλωστε, όπως (ξανα)είπε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν έχουν συμφωνηθεί όλα. Συνεπώς, η κυβέρνηση έχει αρκετό δρόμο ακόμα μπροστά της, παρά την απερίφραστη αισιοδοξία που εξέφραζε στα τηλεφωνήματά του προς τους πολιτικούς αρχηγούς ο πρωθυπουργός. Αρχικά, με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup, η κυβέρνηση θα πρέπει να νομοθετήσει το αμέσως επόμενο διάστημα και σίγουρα έως τις 24/5 το υπόλοιπο 1,6 δις από το βασικό πακέτο μέτρων (έμμεσοι φόροι, παρεμβάσεις στο μισθολογικό κόστος του δημοσίου, κόκκινα δάνεια, ταμείο αποκρατικοποιήσεων), ενώ θα πρέπει να βρεθεί και η τελική φόρμουλα για τον μηχανισμό-κόφτη δαπανών. Είναι πολύ κρίσιμο ως προς αυτό πως δεν μιλάμε για νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων αλλά ενός μηχανισμού ο οποίος, όμως, θα πρέπει να περιγραφεί σαφώς και αυτό απομένει να γίνει σε τεχνικό επίπεδο το αμέσως επόμενο διάστημα. Ένα ερώτημα, φυσικά, είναι και το πώς θα νομοθετηθεί αυτός ο μηχανισμός, σε κάθε περίπτωση όμως η ανάγκη της νομοθέτησης και μάλιστα πριν τη συμφωνία είναι ρητή.
Ακόμα, ως προς το δημόσιο χρέος, το Eurogroup σε καμία περίπτωση δεν …θριαμβολόγησε ούτε συνάρτησε άμεσα το staff level agreement με τη συμφωνία για το χρέος. Το αυτό ανέφερε ρητά ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος υπογράμμισε πως μπορεί να γίνει εκταμίευση μόλις υπάρξει συμφωνία για το βασικό πακέτο μέτρων και τον κόφτη, μιας και η διαδικασία προσδιορισμού των λύσεων για το ελληνικό χρέος θα πάρει χρόνο, ενώ τη διαδικασία θα επιβλέπει το Euroworking Group. Πέραν όμως αυτού, ο κ. Ντάισελμπλουμ, αλλά και όλες οι πηγές, περιγράφουν τρία «στρώματα» αντιμετώπισης του χρέους: ένα βραχυπρόθεσμο, όπου θα αναζητηθούν λύσεις για τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης (π.χ. με κλείδωμα ενός ετήσιου ποσοστού εξυπηρέτησης ως προς το ΑΕΠ), ένα μεσοπρόθεσμο, όπου θα εξεταστεί το ζήτημα της επέκτασης των ωριμάνσεων των ελληνικών ομολόγων, συνδυαστικά με επέκταση της περιόδου χάριτος και ένα μακροπρόθεσμα, το οποίο θα εξεταστεί σε κάθε περίπτωση στο τέλος του 2018 και εφόσον η Ελλάδα έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα του χρέους έχει μπει στο τραπέζι, αλλά ούτε θριαμβολογίες τεκμαίρονται ούτε προβλέπεται λύση …αύριο.
Συνεπώς, το βράδυ της Δευτέρας διεφάνη πως υπάρχει διάθεση από όλες τις πλευρές για συμφωνία, αλλά και πώς θα πρέπει να δουλέψουν όλες οι πλευρές για να φτάσουμε εκεί. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί η κυβέρνηση να θριαμβολογεί, όταν το δημοσιονομικό βάρος είναι τόσο μεγάλο.
Υ.Γ. Να ξαναπούμε πως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, just in case.
