Στη χώρα της υπερβολής και της σύγχυσης, της αναζήτησης ιστοριών για την ωραιοποίηση της μιζέριας και της ανόητης εκμετάλλευσης οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, ήταν επόμενο…
Η επιτυχία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ να γίνει πανηγύρι καναλιών, κομμάτων, εντάσεων και ψεύτικων ανατάσεων. Ειδικά η παρουσία του στη διαδικασία των ντραφτ με την ελληνική σημαία, έγινε «σημαία» από τους γνωστούς πανηγυρτζήδες της κοινωνίας μας. Τα κανάλια επιδόθηκαν σε διαγωνισμό ηλίθιων και κλισεδιάρικων ύμνων για το Νιγηριανό μετανάστη που έγινε Έλληνας και κατέκτησε το αμερικανικό μπάσκετ. Οι κλισεδιάριδες έδωσαν ρέστα και οι… Κασιδιάρηδες «έσκασαν» από το κακό τους με τον μαύρο Έλληνα που τίμησε τη χώρα του διεθνώς.
Άλλοι (ή ίδιοι) «μπαχαλάκηδες» δημιουργίας θριαμβευτικών ανοησιών, ασχολούνται με τον… Μπουχαλάκη και τα υπόλοιπα παιδιά της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου που υπό τις οδηγίες του μετριοπαθούς – αλλά καθόλου μέτριου – τεχνικού Κώστα Τσάνα, διακρίνονται στο Μουντιάλ Νέων που διεξάγεται στην Τουρκία. Άλλα πατριωτικά ουρλιαχτά εκεί… Λιγότερα, αλλά αρκετά για το επίπεδο των αγώνων, και για τα μετάλλια των Ελλήνων αθλητών στους Μεσογειακούς Αγώνες που… παραλίγο θα γίνονταν στην Ελλάδα για να κονομήσουν κάποιοι και να πληρώνουν για χρόνια οι υπόλοιποι.
Δυστυχώς αυτές οι επιτυχίες των ελληνικών ταλέντων στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο στίβο και στα άλλα αθλήματα, δεν είναι η εικόνα του ελληνικού αθλητισμού. Είναι η ευχάριστη εξαίρεση του θλιβερού κανόνα.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι η Εθνική ομάδα Νέων που αν νικήσει το Ουζμπεκιστάν θα πάει στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι τα παρακάλια των ομάδων για να βρουν χρήματα μόνο από τον ΟΠΑΠ και τα κανάλια, αφού άλλες ιδέες για την προώθηση και αξιοποίηση του πρωταθλήματος έχουν στερέψει από καιρό. Είναι η άρνηση καλών ξένων παικτών να έρθουν εδώ. Είναι η επιθυμία των καλών Ελλήνων παικτών να φύγουν έξω. Από αυτή την ομάδα Νέων, ήδη πολλοί παίκτες έχουν κάνει μεταγραφή στο εξωτερικό και μερικοί άλλοι πάνε στον Ολυμπιακό που έχει ακόμη χρήμα.
Το μπάσκετ δεν είναι ο εξαιρετικός Αντετοκούνμπο που ανακαλύφθηκε και χρυσοπληρώθηκε από τους Αμερικανούς ενώ εδώ έπαιζε στην Α2 και έπαιρνε ψίχουλα. Το μπάσκετ είναι αυτό που στην Ελλάδα παίζεται εδώ και χρόνια από δύο μόνο ομάδες και οι υπόλοιπες είναι συμπληρωματικές μιας μονομαχίας που ποτέ δεν τελειώνει ειρηνικά. Πάντα, κάθε χρόνο, γινόμαστε μάρτυρες επεισοδίων με μαχαίρια, φωτοβολίδες, δολοφονικές επιθέσεις, κόντρες για τη διαιτησία, εκκενώσεις εξεδρών και οπαδικών «βόθρων».
Ο υπόλοιπος αθλητισμός εκλιπαρεί για κρατικά χρήματα που δεν υπάρχουν, βλέπει τα ταλέντα του να διακρίνονται δίχως άλλο όφελος πέραν του ηθικού και δίχως καμία υποστήριξη στον διεθνή ανταγωνισμό. Το μόνο καλό είναι ότι λιγόστεψαν τα κρούσματα ντόπινγκ, σ΄αυτόν τον τομέα προοδεύουμε πλέον στις…εξαγωγές σκευασμάτων. Παλιότερα τα φέρναμε απ΄έξω για τους δικούς μας, τώρα τα στέλνουμε από εδώ στο εξωτερικό…
Πολλά μπράβο στον Αντετοκούμπο και θερμές ευχές για τη διεθνή καριέρα του. Το ίδιο και στον Γιαννιώτα, τον Σταφυλίδη, τον Καπίνο και τον Κολοβό. Φίδι…κολοβό, όμως, όποιος λέει ότι αυτές οι μεμονωμένες επιτυχίες σημαίνουν πως υπάρχει ζωή στον ελληνικό αθλητισμό. Όπως σε κάθε επαγγελματικό τομέα, απλώς υπάρχουν ζωντανοί Έλληνες που θα διαπρέψουν μακριά από εδώ…
