Στις 25 Αυγούστου η γαλλική κυβέρνηση ανατράπηκε και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έδωσε εντολή στον πρωθυπουργό Μ. Βαλς να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, αποβάλλοντας τη «φράξια» του υπουργού Οικονομικών κ. Μοντεμπούρ και των υποστηρικτών του στην κυβέρνηση. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν οι δημόσεις δηλώσεις του κ. Μοντεμπούρ για στροφή στην οικονομική πολιτική, μακριά από τη λιτότητα και ενάντια σε αυτό που χαρακτήρισε «επιβολή στην Ευρώπη του ορθόδοξου μοντέλου της πιο ακραίας γερμανικής δεξιάς». Οι αριστερής κατεύθυνσης υπουργοί που υποστήριζαν τον υπουργό Οικονομικών δεν συμμετείχαν στη νέα κυβέρνηση, η οποία συγκροτήθηκε με εντολή να υλοποιήσει ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, με μειώσεις φόρων (κυρίως για τις επιχειρήσεις) 40 δισ. ευρώ και περικοπές 50 δισ. ευρώ στις δημόσιες δαπάνες στην επόμενη τριετία.
Το Βερολίνο χαιρέτισε με ενθουσιασμό την κυβερνητική αλλαγή φρουράς στο Παρίσι και τη διαφαινόμενη προσχώρηση της Γαλλίας σε μια πολιτική λιτότητας «γερμανικής κοπής». Ιδιαίτερα χαιρέτισε την προοπτική να περιορίσει η Γαλλία το έλλειμμα του προϋπολογισμού της κάτω από το όριο του 3% μέχρι το 2015.
Χθες, είκοσι μέρες αργότερα, η δεξιάς απόκλισης και… αποστολής νέα γαλλική κυβέρνηση παρουσίασε τον προϋπολογισμό του 2015, στον οποίο η προ είκοσι ημερών υπόσχεση για μείωση του ελλείμματος σχεδόν διακωμωδείται: προβλέπει ότι το 2014 το έλλειμμα θα ξεφύγει πάνω από τις προβλέψεις, στο 4,4% του ΑΕΠ, για να μειωθεί… ανεπαίσθητα το 2015 σε 4,3% του ΑΕΠ! Όσο για το όριο του 3%, θα επιτευχθεί δύο χρόνια αργότερα: το 2017 αντί για το 2015.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο δεξιών αποκλίσεων νέος υπουργός Οικονομικών κ. Μισέλ Σαπίν δήλωσε «στα μούτρα» των Γερμανών ότι «λέμε όχι στη λιτότητα» και ότι σε συνθήκες που η Ευρωζώνη και η Γαλλία αντιμετωπίζουν οικονομική στασιμότητα δεν είναι η ώρα να υλοποιηθεί το σχέδιο για διπλασιασμό των περικοπών στον προϋπολογισμό!
Παρ’ όλα αυτά, ο προϋπολογισμός είναι προϋπολογισμός λιτότητας (ο κ. Σαπίν θα ήταν πιο ακριβής αν δήλωνε ότι επιλέγουμε μια λιτότητα λιγότερο βίαιη απ’ αυτήν που μας ζητούν οι Γερμανοί), καθώς προβλέπει μέτρα για τη μείωση των δημόσιων δαπανών κατά 21 δισ. ευρώ (επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, αριθμός δημοσίων υπαλλήλων, προϋπολογισμός τοπικών αρχών), αλλά όχι… επαρκώς, αφού αποτυγχάνει να υλοποιήσει τις υποσχέσεις για τη μείωση του ελλείμματος.
Τώβρα, το «μπαλάκι» πάει στην Κομισιόν, η οποία πρέπει να αποφανθεί για το νέο γαλλικό προϋπολογισμό και τη γαλλική… απείθεια. Αν «κάνει τα στραβά μάτια», τότε ανοίγει ο δρόμος για πολλούς… καταπιεσμένους από τη γερμανική λιτότητα για να προχωρήσουν στη δική τους «ανταρσία». Μην ξεχνάμε ότι μόλις πρόσφατα ο κ. Χαρδούβελης δήλωσε ότι η Γαλλία πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για το έλλειμμα, διότι αν τις παραβιάσει, μπορούν και άλλοι να κάνουν το ίδιο…
Η γαλλική «ανταρσία» κατά της γερμανικής σκληρής λιτότητας είναι σημείο των καιρών, σε μια Ευρώπη που αλλάζει και που οι ρωγμές στο οικοδόμημα της γερμανικής κυριαρχίας αυξάνονται διαρκώς. Είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου». Για το ίδιο το «παγόβουνο», ωστόσο, θα χρειαστεί να μιλήσουμε σε επόμενο σημείωμά μας…
