Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Εδώ και δύο μέρες, στο facebook και στο twitter γίνεται το έλα να δεις με την «αποκάλυψη» που έκανε το Πρώτο Θέμα πως… «στο σχολείο του Φίλη θα απαγορεύεται να παιδιά να λέγονται πριγκίπισσες και βασιλόπουλα». Ομολογώ πως, όταν πρωτοάκουσα το θέμα, πριν καν διαβάσω τη σύσταση της επιτροπής Λιάκου, προσπάθησα να σκεφτώ σε ποιο σχολείο -θεσμοθετημένα τώρα- λέγονται τα παιδιά έτσι. Ομολογώ πως δεν μου ήρθε τίποτα στο νου, αλλά έδωσα στον εαυτό μου περιθώριο να εκπλαγεί.
Λοιπόν, από το πόρισμα δεν προκύπτει από πουθενά πως οι γονείς δεν θα μπορούν να λένε τα παιδιά τους πρίγκιπες και πριγκίπισσες και βασιλόπουλα. Θα μπορούνε να τα λένε και Βαγγέλη, άμα λένε, και ας είναι το παιδί κοριτσάκι ή αντίστροφα. Δικό τους θέμα. Μια από τις προτάσεις της Επιτροπής Λιάκου είναι ο «Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» (θα μπορούσα In principio να το απορρίψω ως αριστερίστικη μπαρούφα, αλλά δεν το κάνω για την οικονομία της κουβέντας), όπου πολύ ρητά αναφέρεται πως τα παιδιά είναι ξεχωριστά, αλλά απολύτως ίσα μεταξύ τους. Όχι βασιλόπουλα ή πριγκίπισσες και δεοντολογικά δεν βρίσκω τίποτα το αξιοσημείωτο σε αυτό. Πέραν αυτού του διαρκώς επαναφερόμενου ανθρωπιστικού πλαισίου, το οποίο κατά τη γνώμη μου αποτελεί μια εμμονή της Αριστεράς χωρίς ιδιαίτερη ουσία, δεν βλέπω κάτι το μεμπτό. Πολλώ δε μάλλον δεν βλέπω παρέμβαση του Νίκου Φίλη στο πώς θα λέτε τα παιδιά σας.
Δείτε τώρα και αυτό: αφιέρωσα 222 λέξεις, για να τοποθετηθώ επί ενός ζητήματος που δεν υπάρχει. Μπορούμε να κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση, αλλά όχι έτσι. Στην περίπτωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έκανε ο Φίλης με τις προτάσεις της Επιτροπής Λιάκου, χάνουμε το point, όταν καθόμαστε σοβαρά και συζητάμε, αν τα παιδιά θα μπορούν να λέγονται βασιλόπουλα και πριγκίπισσες. Έτσι, τον Ιούλιο, με τη Βουλή σε πλήρη λειτουργία, χωρίς θερινά τμήματα, και τους Έλληνες στις παραλίες, ξοδεύοντας τα τελευταία τους ευρώ πριν την αφαίμαξη της εφορίας, σε άγρα λίγης κανονικότητας, ο υπουργός θα περνά ένα νομοσχέδιο πασάλειμμα, το οποίο θα αλλοιώνει τις βασικές δομές της εκπαίδευσης και θα περνά νομοθετικά την εξίσωση προς τα κάτω. Αλλά, ο κόσμος θα λιάζεται, αφού έχει γελάσει με τα περί βασιλόπουλων, Όταν έρθει όμως η κεραμίδα, θα ψάχνεστε.
Κατάργηση εξετάσεων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και καθιέρωση ενός συγκεκριμένου συντελεστή επί του γενικού βαθμού πρόσβασης, η διετής δομή του Λυκείου που έχει τόσα και τόσα πρακτικά προβλήματα, η αντικατάσταση της αναλυτικής βαθμολογίας στο δημοτικό από περιγραφή των δεξιοτήτων του μαθητή και τόσα άλλα που δημιουργούν πάλι μια ανισοβαρή προσέγγιση υπέρ της μείωσης της αριστείας, της εξίσωσης προς τα κάτω. Η κυβέρνηση πάει να περάσει ένα κακέκτυπο του IB, το οποίο ως σύστημα είναι από τα πιο αυστηρά και ενεργοβόρα για τους μαθητές, ενώ παράλληλα έχει αφήσει τις εκπαιδευτικές δομές στην τύχη τους. Δεν είναι, άλλωστε, μακρινή η ανάμνηση από τον σάλο για τα ολοήμερα σχολεία.
Βέβαια, αν θέλετε, ασχοληθείτε με την τιάρα της μικρής πριγκίπισσάς σας. Μετά, θα ψάχνεστε όμως…
Υ.Γ.
Αρνούμαι να σχολιάσω το «Συμβόλαιο Τιμής». Το βρίσκω αρκετά γελοίο να το κάνουν παιδάκια του δημοτικού για να επεκταθώ.
