Ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 2012. Ο στόχος τους ήταν να «αξιοποιήσουν» την επιθυμία πολλών Ελλήνων καταθετών, κυρίως από την περιφέρεια, αλλά και τα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσαλονίκη), να «βγάλουν» τα λεφτά τους έξω για μεγαλύτερη διασφάλιση. Ο λόγος αφορά στα γερμανικά ταμιευτήρια, τα γνωστά Sparkassen, τα οποία επιχείρησαν να στήσουν παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και ειδικότερα όπου υπήρχαν πρώην έλληνες μετανάστες στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, οι οποίοι είχαν τη σχετική γνώση και κουλτούρα και άρα θα ήταν ευκολότερο να προσεγγισθούν ως μελλοντικοί πελάτες.
Κάποια στιγμή, ωστόσο, εκεί γύρω στο 2013, όταν η δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα ηρέμησε, αυτόματα ατόνισε και το ενδιαφέρον για τα συγκεκριμένα ταμιευτήρια. Μέχρι που το φθινόπωρο του 2014 επέστρεψαν και μάλιστα δριμύτερα. Με βάση τις αναφορές που γίνονται, εκπρόσωποι των εν λόγω ταμιευτηρίων επανεμφανίστηκαν και προσέγγισαν επιχειρηματίες, προτείνοντας τους μιας σειρά από πακέτα προσφορών, με αρκετά δέλεαρ, κάποια από τα οποία είχαν και έντονο …τοπικιτιστικό άρωμα. Υποστήριζαν δηλαδή ότι με τα λεφτά που θα κατέθεταν σε αυτούς, θα χρηματοδοτούνταν κατόπιν οι επιχειρήσεις της περιοχής, γεγονός το οποίο θα συνέβαλε στην ανάπτυξη, ευρύτερα.
Προς το παρόν είναι άγνωστο αν και πόσοι δέχθηκαν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα, πάντως, το φαινόμενο είναι υπαρκτό και μάλιστα σε ορισμένες περιοχές βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.
