Τρεις Αυστριακοί με παράλυτα χέρια, λόγω σοβαρής νευρικής βλάβης έπειτα από ατύχημα, είναι οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο, στους οποίους εφαρμόστηκε με επιτυχία, ύστερα από ακρωτηριασμό, η νέα τεχνολογία της λεγόμενης «βιονικής ανακατασκευής» άνω άκρου, που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν ένα ρομποτικό προσθετικό χέρι και να το ελέγχουν με το νου τους.
Η νέα μέθοδος αναπτύχθηκε από ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή Όσκαρ Αστσμαν του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης, και παρουσιάστηκε στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet». Η εφαρμογή της πρωτοποριακής μεθόδου έγινε σε άτομα που είχαν υποστεί σε ατύχημα σοβαρή βλάβη του βραχιόνιου πλέγματος, το οποίο είναι υπεύθυνο για την αισθητική και κινητική νεύρωση σχεδόν ολόκληρου του άνω άκρου.
To εξελιγμένο προσθετικό ρομπο-χέρι διαθέτει αισθητήρες που ανταποκρίνονται στα ηλεκτρικά ερεθίσματα των μυών. Η νέα τεχνική αποκατέστησε -μετά την κατάλληλη διαδικασία εξοικείωσης- σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργικότητα των χεριών και των τριών ανδρών, αναβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα της καθημερινής ζωής τους.
Πριν τον ακρωτηριασμό και την προσθήκη του ρομποτικού χεριού, οι τρεις ασθενείς πέρασαν περίπου εννιά μήνες νοητικής εκπαίδευσης, ώστε αρχικά να μαθαίνουν να ενεργοποιούν τους μυς τους και, στη συνέχεια, να χρησιμοποιούν ηλεκτρικά σήματα για να ελέγχουν ένα εικονικό χέρι.
Αφού το κατάφεραν αυτό σε ένα εικονικό-ψηφιακό περιβάλλον, το επόμενο στάδιο ήταν να εξασκηθούν με ένα “υβριδικό” χέρι, δηλαδή ένα προσθετικό χέρι που ήταν προσαρτημένο στο φυσικό χέρι τους, το οποίο -λόγω του σοβαρού τραυματισμού – δεν λειτουργούσε σχεδόν καθόλου. Τελικά, πραγματοποιήθηκε ο ακρωτηριασμός του δυσλειτουργούντος άκρου και στη θέση του τοποθετήθηκε το ρομποτικό χέρι.
Τρεις μήνες μετά την επέμβαση και την τοποθέτηση του τεχνητού άκρου, οι τρεις άνδρες είχαν πλέον αποκτήσει σημαντικά καλύτερη λειτουργία του νέου χεριού τους. Για πρώτη φορά μετά το ατύχημά τους, οι ασθενείς μπορούσαν να κάνουν διάφορες καθημερινές δουλειές, όπως να πιάνουν μια μπάλα, να χύνουν νερό από μια κανάτα, να χρησιμοποιούν κλειδιά, να κόβουν τρόφιμα με μαχαίρι ή να κουμπώνονται.
Σε τεστ που έγιναν, η λειτουργικότητα των τριών βιονικών χεριών βαθμολογήθηκε κατά μέσο όρο με 65, με άριστα το 100 που έχει ένα φυσιολογικό χέρι. Ο μπελάς της νέας τεχνικής για τους ασθενείς είναι ότι κάθε βράδυ πρέπει να συνδέουν το βιονικό χέρι τους στην πρίζα για να το επαναφορτίζουν με ηλεκτρική ενέργεια. Επίσης, το τεχνητό χέρι δεν αποκαθιστά την αίσθηση της αφής.
Προς το παρόν, η βιονική ανακατασκευή αυτού του είδους έχει γίνει μόνο στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αλλά στο μέλλον, όπως είπε οΑστσμαν, κάλλιστα μπορεί να εφαρμοστεί και αλλού, καθώς δεν υπάρχουν τεχνικοί ή χειρουργικοί περιορισμοί που να εμποδίζουν τη διαδικασία.
