Γράφει η Αιμιλία Ιωαννίδη
Διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Το αποτέλεσμα του Εθνικού Μετώπου προφανώς σοκάρει. Καταφέρνει να έρθει πρώτο σε έξι περιφέρειες. Βέβαια θα πρέπει να θυμόμαστε ότι πρόκειται για τον πρώτο γύρο (έπεται και δεύτερος), μιας εκλογικής αναμέτρησης δευτερεύουσας σημασίας (περιφερειακές εκλογές) όπου συχνά τα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων δεν είναι πολιτικά αλλά προσωπικά ή άλλα αντίστοιχα και, κυρίως, ότι η αποχή φτάνει το 50% και ότι συνεπώς η Λε Πεν παίρνει το 28% του μισού εκλογικού σώματος, δηλαδή σαφώς λιγότερο από όσο φαίνεται. Η εμβέλεια του γεγονότος είναι πολύ μικρότερη από αυτή που του προσδίδεται από κάποιους, αλλά δεν παύει βέβαια να είναι σημείο των καιρών και να προκαλεί εύλογη ανησυχία.
Ορισμένα από τα παραδοσιακά σχήματα επανεμφανίζονται, ιδίως αυτό που αφορά τη διάκριση αστικών κέντρων και αγροτικών περιοχών όπως επίσης και κέντρου και περιφέρειας. Εμφανίζονται όμως σε κάποιες περιπτώσεις με παραλλαγές αρκετά σημαντικές.
Στο ανατολικό ιδίως Παρίσι που επλήγη άμεσα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις η Λε Πεν είναι ανύπαρκτη. Γενικά στο Παρίσι έρχεται πολύ χαμηλά σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.
Πολλές γνήσια και παραδοσιακά αριστερές περιοχές πέρασαν κατευθείαν στη Λε Πεν, επιβεβαιώνοντας το εξαιρετικά περιγραφικό ρητό με το οποίο ο Ζ.Κ Μισεά συνόψισε μια θέση του Όργουελ: “όταν η ακροδεξιά προελαύνει στους απλούς ανθρώπους, η αριστερά πρέπει να αναρωτηθεί τι συμβαίνει στην ίδια”. Κοινώς, όταν δηλώνεις αριστερός πρέπει και να είσαι. Οι προδοσίες τιμωρούνται.
Η αντίληψη σύμφωνα με την οποία “όλοι οι Γάλλοι είναι φασίστες” επειδή ένα τμήμα του γαλλικού πληθυσμού ψήφισε Λε Πεν, πέραν του ότι δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα (ρωτήστε αν μη τι άλλο κι εμάς που ζούμε εδώ και που βλέπουμε καθημερινά ότι κάθε άλλο παρά αυτό ισχύει, τουλάχιστον στο Παρίσι, κάτι που άλλωστε φαίνεται από τα ποσοστά που ανέφερα και παραπάνω), εγγράφεται στην ευρύτερη λογική της συλλογικής ευθύνης ενός λαού/πληθυσμού, σε ένα δηλαδή ιδεολόγημα ναζιστικής προέλευσης.
Το αποτέλεσμα αυτό σε τίποτα δεν αναιρεί τον ακροδεξιό χαρακτήρα και τη βαρβαρότητα του “Ισλαμικού Κράτους” που εισάγει τόσο στη Μ. Ανατολή όσο και, όσο το μπορεί, στην Ευρώπη (βλ. 13 Νοεμβρίου) μία νεομεσαιωνική κτηνωδία στο προσκήνιο του 21ου αιώνα.
Όσοι συγκρίνετε το ελληνικό πολιτικό σκηνικό με αυτό της Γαλλίας και βγάζετε συμπεράσματα υπεροχής, θυμηθείτε τα ποσοστά όχι μόνο της Χρυσής Αυγής (που είναι αντίστοιχα με αυτά της Λε Πεν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση αλλά και την αμέσως προηγούμενη), αλλά και των πινοσετικών μορφωμάτων τύπου “Ποταμιού” και Λεβέντη (αναφέρω εδώ μόνο κάποια από αυτά), και σκεφτείτε ότι τουλάχιστον στη Γαλλία δεν υπάρχουν γνήσιοι ναζί ούτε πινοσετικά κόμματα.
Ο φασισμός προελαύνει σε όλο τον κόσμο και επιτίθεται σε ό,τι πιο ιερό έχουν οι κοινωνίες: την αλληλεγγύη, τη συναλληλία, τη δημοκρατία, τον ανθρωπισμό. Πρέπει να σταματήσουμε αυτή του την προέλαση πριν να είναι πια πολύ αργά.
πρώτη δημοσίευση: στο λογαριασμό της Α. Ιωαννίδη στο facebook με τίτλο «Μερικά σχόλια για τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία»
