(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)
Follow @a_m_papagiotis
Εννέα διηγήματα.
Εννέα ταξίδια σε διαφορετικούς προορισμούς.
Ταξίδια που κρύβουν εκπλήξεις.
Ο έρωτας, η φιλία, η κοινωνία… είναι τα θέματα που με διεισδυτικό και απολαυστικό χιούμορ διαπραγματεύεται ο συγγραφέας.
Η συλλογή διηγημάτων του, «Γυναικεία πόδια σε αντρικά παπούτσια», κυκλοφορεί από τις εκδ. Γαβριηλίδη.
“Όσο για το βιογραφικό μου”, μου είπε “το μόνο που έχει ίσως ενδιαφέρον είναι ότι παραιτήθηκα φέτος από την μόνιμη θέση μου στο δημόσιο ως καθηγητής Γερμανικών, καθώς πορώθηκα και έγραφα 10 ώρες την ημέρα για το νέο βιβλίο που ετοιμάζω. Μπορώ να ζήσω με τις οικονομίες μου για 3 χρόνια. Αν δεν πετύχω, θα επιστρέψω στην ιδιωτική εκπαίδευση. Απλά δοκιμάζω να κυνηγήσω αφοσιωμένος το όνειρό μου.“.
Έχει συνεργαστεί –κατά το ήμισυ– στιχουργικά με τον Φίλιππο Πλιάτσικα στα τραγούδια «Του μυαλού σου οι πυξίδες» και «Διάτρητο κουρέλι» και είναι ο στιχουργός στο κομμάτι του Διονύση Τσακνή «Να πληρώνω».
Με ενέπνευσε και του ζήτησα να μου απαντήσει στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Ακολουθούν οι απαντήσεις του:
Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Να νιώθω ομορφιά μέσα μου και να τη μοιράζομαι με τους έξω.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Τίποτα! Τώρα που παραιτήθηκα από το δημόσιο, γράφω σαν τρελός αρκετές φορές ως το πρωί.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Όταν είδα σε τοίχο: ‘‘Αυτή η αναμονή έξω από το ψυχιατρείο, με τρελαίνει.’’
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Αυθορμητισμός και πάθος για ό,τι με εμπνέει.
Το βασικό ελάττωμα σου;
Η ακαταστασία και η πολύ αργή προσαρμογή μου στις νέες τεχνολογίες.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που με κάνουν να γελάω.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Έκλαψα πολύ όταν έχασα τον πατέρα μου.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι απόλυτα;
Θα ταυτιζόμουν μόνο, αν ο σκιτσογράφος Αρκάς είχε υπάρξει πρόεδρος ενός παγκόσμιου χωριού. Τότε, η φαντασία θα είχε έρθει επιτέλους στην εξουσία και θα είχε αλλάξει η Ιστορία που ζήσαμε και ζούμε.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Καθημερινοί άνθρωποι με αντοχή, πάθος για ζωή, χαμόγελο και ανοιχτούς ορίζοντες.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Είναι αρκετές, θα διαλέξω δύο. Η γερμανική ‘‘Οι ζωές των άλλων’’ και η αργεντίνικη ‘’Ιστορίες για αγρίους’’.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Στο σώμα μιας αγαπημένης.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Θα αδικήσω πολλούς. Ας διαλέξω, όμως, από Ελλάδα τον σκηνοθέτη και συγγραφέα Νίκο Νικολαΐδη και από εξωτερικό, τον Μίλαν Κούντερα, τον Μάρκες και την Τζίλιαν Φλιν.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Να είναι ξηγημένος.
Σε μια γυναίκα;
Να είναι χαμογελαστή και ξηγημένη.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Θαυμάζω ως σύνολο, συνθέτη-στιχουργού-ερμηνευτή τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Τον θαυμάζω, όμως, ακόμα περισσότερο για τις συνεντεύξεις του, που δείχνουν άνθρωπο με αυτογνωσία, ευαισθησία και κάνει αυτό που σπάνια κάνουμε ως άτομα και λαός. Κάνει, άκουσον-άκουσον, ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
‘‘Να πληρώνω τη ζωή που μου αξίζει, να πληρώνω ένα στίχο να με βρίζει’’.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
‘‘Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι’’ του Μίλαν Κούντερα.
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Ο street artist Μπάνκσυ, που με τις ιδέες του οι τοίχοι στις πόλεις, μάς παίρνουν αγκαζέ για μια βόλτα στη φαντασία μέσα από τα σοκάκια της σκληρής καθημερινότητας.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Όσα χρώματα είναι ανοιχτά-φωτεινά-αισιόδοξα.
Ποια θεωρείς ως την μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Αξεπέραστη επιτυχία μου είναι ότι γνώρισα πριν χρόνια στο φίλο μου τον Κώστα, την Τασούλα. Αυτοί, τώρα είναι παντρεμένοι με τρία παιδιά και εγώ κουμπάρος τους και single.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Είμαι πολύ ανοιχτός στις δοκιμές ποτών και φαγητών. Συνήθως πίνω ρακόμελο το χειμώνα και τζιν το καλοκαίρι.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Για όσες φορές δεν ήμουν έτοιμος να κολυμπήσω στα βαθιά.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο από όλα;
Το φθόνο, τη γκρίνια χωρίς ουσιαστικό λόγο, την έλλειψη αυτοκριτικής και την ηλιθιότητα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Το γράψιμο στίχων και διηγημάτων.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να βρεθώ ανήμπορος και μόνος σε νοσοκομείο.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Για να προστατεύσω ή να δώσω κουράγιο σε ανθρώπους, όταν το έχουν απόλυτη ανάγκη.
Ποιο είναι το μότο σου;
Η ζωή είναι τώρα.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Ήρεμος στον ύπνο μου, έχοντας διαβάσει πριν κλείσω τα μάτια μου, μια όμορφη ιστορία.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Θα ήθελα να μου πει ένα έξυπνο ανέκδοτο για το νόημα της ζωής.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτό τον καιρό;
Την αποκαλώ ‘‘ορθάνοιχτα παράθυρα’’. Η φαντασία μου με γλυκοκοιτάζει, καθώς καταλαβαίνει ότι από τα παράθυρα μπαίνει το φως της ουσιαστικής γνώσης και της χαράς. Η λογική μου όμως με βρίζει, καθώς καταλαβαίνει ότι από τα παράθυρα μπαίνει σκόνη. Αχ! Αυτή η λογική θα είναι πάντα μια πορωμένη νοικοκυρά, που θα κρυφογουστάρει την ακατάστατη φαντασία.
