Το φορολογικό σχέδιο νόμου των 164 σελίδων που είδε χθες το φως της δημοσιότητας δείχνει πως ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας πήρε το μήνυμα. Δηλαδή, έχει βάλει αρκετό νερό στο κρασί του, σε σχέση με τα μέτρα που διέρρεε στον τύπο. Και αυτό χωρίς αμφιβολία είναι σημαντικό, αλλά όχι επαρκές.
Η φορολογία φυσικών προσώπων και ειδικότερα η κλίμακα, αποτελεί –τουλάχιστον στις ευνομούμενες κοινωνίες- ένα κρίσιμο δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης και αποτελεί κεντρικό εργαλείο αναδιανομής του εισοδήματος. Οι κλίμακες των αλλεπάλληλων φορολογικών μεταρρυθμίσεων της τελευταίας 30ετίας, με τα πολλά κλιμάκια και τις αμέτρητες φοροαπαλλαγές, σε συνθήκες υψηλού πληθωρισμού, ήταν κοινωνικά αποδεκτές, αλλά δημοσιονομικά ατελέσφορες. Έτσι, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι κατέληξαν να είναι τα υποζύγια ενός συστήματος που δεν μπόρεσε να περιορίσει την παραοικονομία και τη φοροδιαφυγή.
Η κλίμακα Στουρνάρα έχει τρεις συντελεστές: 21% έως 25.000 ευρώ, από 25.001 έως 48.000 στο 36% και για εισοδήματα άνω των 48.000 ευρώ ο συντελεστής είναι 45%.
Όλο το παιγνίδι είναι στα πέντε κλιμάκια που αφαιρέθηκαν, αλλά και στις φοροαπαλλαγές που καταργήθηκαν. Αλλά και αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό. Διέφυγε στους συντάκτες του νομοσχεδίου και της κλίμακας ότι τα μεγέθη έχουν αλλάξει, ότι θα εισοδήματα έχουν μειωθεί, ότι ευκαιρίες δεν υπάρχουν, ότι οι οικογένειες πρέπει να συντηρήσουν τους άνεργους. Υπό αυτό το πρίσμα, η κλίμακα Στουρνάρα, είναι μια κλίμακα πολύ σκληρή. Φτάνει να ζητήσει ο υπουργός να του δείξουν την αυξητική τάση αυτών που δεν έχουν να πληρώσουν και τον εκθετικό ρυθμό των πολιτών που προσφεύγουν σε ρυθμίσεις, για να καταλάβει ότι θα δημιουργήσει νέες στρατιές οφειλετών του δημοσίου.
Γιάννη, η κλίμακα δεν βγαίνει.
Ξαναδές την φορολογική κλίμακα του αείμνηστου Ρόλαντ Ρήγκαν, μήπως πάρεις καμία ιδέα. Αν δοκιμάσεις μια κλίμακα που θα αφήνει αφορολόγητα τα 12.000 ευρώ και βολευτείς με ένα συντελεστή 15% μέχρι τα 30.000 και 25% μέχρι τα 50.000 και 35% από 50.001-100.000 ευρώ και 40% από εκεί και πάνω, τότε, ίσως, αν δουλέψει και το δοβλέτι, να μπορέσεις να κάνεις τη μεγάλη δημοσιονομική επανάσταση που δεν έγινε ποτέ. Μπορείς έτσι να βάλεις την παραοικονομία μέσα στο παιγνίδι, τώρα που οι συνθήκες διασταύρωσης στοιχείων στο επιτρέπουν.
ΥΓ: Γιάννη, είσαι σίγουρος πως είναι συνταγματικώς εντάξει, η ξεχωριστή κλίμακα για τους ελεύθερους επαγγελματίες; …Γιατί έχω κάτι «Τουπαμάρος» εδώ που είναι έτοιμοι για το Συμβούλιο της Επικρατείας και τον Άρειο Πάγο…και ξέρεις, τώρα, οι δικαστές είναι λίγο ντεφορμέ…
