Του Νικόλαου Ροδόπουλου, Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Logistics, Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου της OnLine Data
Μια ακόμα κρίση απλώνεται απειλητική πάνω από την Ευρώπη. Η κρίση του κορονοϊού, που τελικά δεν έμελε να βαρύνει μόνο 1 ή 2 κράτη, αλλά όλα τα κράτη της ηπείρου μας. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή, σε αυτή την κρίσιμη καμπή, η Ευρώπη φαίνεται ότι είναι έτοιμη να αποτύχει. Γιατί; Γιατί απλά, η άοσμη, άχρωμη και ελλειμματική (Ευρωπαϊκή) Ένωση χειραγωγείται από το (ισχυρό) Βερολίνο και τους πέριξ αυτού δορυφόρους, στοχεύοντας στη μελλοντική ισχυροποίηση του οικονομικού ελέγχου της Γηραιάς Ηπείρου. Όμως οι πολιτικές αυτές αγνοούν τις εκατόμβες θυμάτων απλών πολιτών που συνεισέφεραν τα πάντα σε αυτή την «Ένωση». Με ποδοσφαιρικούς όρους Competition vs Coalition 1-0.
Το σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά τον Covid-19. Όλα θα αλλάξουν αλλά κυρίως θα αλλάξει το μοντέλο ανάπτυξης. Βιομηχανία, Πρωτογενής Παραγωγή και Εφοδιαστικές Αλυσίδες θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή ενός νέου σχεδιασμού που θα πρέπει να ανταποκριθεί σε μια νέα πραγματικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ιταλία και το Βέλγιο σκέπτονται την επανά-κρατικοποίηση των αερομεταφορών. Το Ισραήλ, στηριζόμενο στο επιτυχημένο δόγμα του πολέμου των 7 ημερών για την παραγωγή των απαραίτητων πυρομαχικών και όπλων εντός χώρας – στοχεύει στην παραγωγή των βασικών υγειονομικών υλικών εντός επικράτειας, ώστε να υπάρχει αυτάρκεια σε περιόδους κρίσης.
Ο καθηγητής John Gattorna, γκουρού στον Τομέα της Εφοδιαστικής Αλυσίδας, σε άρθρο του στις 7/4 είπε εμβληματικά ότι, «αναμφισβήτητα, προχωρήσαμε πάρα πολύ στην αδιάλειπτη επιδίωξη της αποτελεσματικότητας του κόστους. Με τη διαδικασία αυτή οι αλυσίδες εφοδιασμού ήταν υπερβολικά εύθραυστες, ανίκανες να αντέξουν αιφνίδιες απροσδόκητες διακοπές ή αυξήσεις της ζήτησης! Τώρα πρέπει να επιστρέψουμε στο φάσμα της αποδοτικότητας και να δεχθούμε ότι ίσως χρειαστούμε κάποιο επίπεδο επάρκειας, για λόγους αυξημένης ανθεκτικότητας».
Με λίγα λόγια, σιγά – σιγά ανοίγει η συζήτηση για την ανάπτυξη «εθνικών» βιομηχανιών, άσχετα εάν το κόστος μπορεί να είναι μεγαλύτερο. Αυτό δεν θα βοηθήσει μόνο την υποστήριξη της κοινωνίας σε περιόδους κρίσης αλλά θα δημιουργήσει την ασφάλεια επάρκειας σε μια σειρά αναγκαίων προϊόντων που θα στηρίζουν την οικονομία και πιθανόν να είναι οι επόμενοι εθνικοί πρωταθλητές. Ο κ. Μανώλης Μπαλτάς, τεχνικός σύμβουλος της ΚΕΕ, σε πρόσφατο άρθρο του στις 4/4 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναγνωρίζει τη νέα προσέγγιση λέγοντας ότι «ο κρατικός προστατευτισμός από «κακό σπυρί» της οικονομικής ευδαιμονίας και κατανάλωσης, κυρίως στη «Δύση», επανέρχεται στην κορυφή των θεσμών της ανθρώπινης προστασίας».
Κατά επέκταση ο όρος «εθνικός προστατευτισμός» θα μπορούσε να αποτελέσει το νέο δόγμα εθνικής ανασυγκρότησης. Η επόμενη ημέρα για την πατρίδα μας, αποτελεί ένα στοίχημα που θα στηρίζεται πλέον στην ορατή ανάγκη μιας παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η πρωτογενής παραγωγή θα πρέπει να «ενσωματωθεί» αναγκαστικά στο νέο μοντέλο με γνώμονα, κατά κύριο λόγο, την αυτάρκεια και την ενδυνάμωση των δεσμών με παραδοσιακές αγορές εντός και εκτός ΕΕ. Η βιομηχανοποίηση πρέπει να αντικαταστήσει την αποεπένδυση και η ευάλωτη βαριά βιομηχανία του τουρισμού να συνοδευτεί με φουγάρα, παραγωγικά λιμάνια και προϊόντα τουλάχιστον στα τρόφιμα MADE IN GREECE.
Η Ελληνική Εφοδιαστική Αλυσίδα επιδεικνύει μια καταλυτική υπευθυνότητα, στηρίζοντας την εθνική οικονομία και την κοινωνία. Η επόμενη ημέρα θα χρειαστεί δυνατούς λύτες προβλημάτων. Μια μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που ήδη είναι πληγωμένη, μια απασχολισημότητα με δομικά προβλήματα και μία κατανάλωση που θα είναι πανευρωπαϊκά μειωμένη, θα πιέσει περισσότερο την εφοδιαστική αλυσίδα και κυρίαρχα αυτήν με διεθνή δραστηριότητα. Παρόλα ταύτα, τα πλεονεκτήματα της χώρας θα αποτελέσουν καταλύτη επιβίωση και ανόρθωσης της δυναμικής της.
Το κέντρο του ενδιαφέροντος στο μέλλον θα κινηθεί σε «στενό» Ευρωπαϊκό και Μεσογειακό κύκλο (δυτικό και ανατολικό), μιας και η παγκοσμιοποίηση έχει δεχθεί ουσιαστικό πλήγμα αν όχι κατάρρευση.
