Αμέσως μετά την συμφωνία για εκεχειρία στη Γάζα, η Αίγυπτος εισήλθε σε μια τρομερή εσωτερική κρίση η οποία μόλις χθες οδήγησε στη φυγάδευση από το προεδρικό παλάτι του πρόσφατα εκλεγμένου Προέδρου της χώρας και επικεφαλής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Μοχάμεντ Μόσρι.
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος πέρασε πρόσφατα ένα διάταγμα που βάζει τις δικές του εξουσίες πάνω από αυτές του Ανωτάτου Δικαστηρίου και προτείνει αλλαγές στο Σύνταγμα οι οποίες θα θεσμοθετήσουν τη δύναμη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η κίνηση αυτή οδήγησε σε μαζικές βίαιες διαδηλώσεις με τη χθεσινή κατάληξη, και τη χώρα να έχει οδηγηθεί σε εσωτερική αποσταθεροποίηση και αβεβαιότητα.
Στις περιπτώσεις των περισσότερων χωρών κάτι τέτοιο δεν θα άξιζε διεθνούς ενδιαφέροντος και δεν θα πρέπει να δημιουργούσε ανησυχία στην Αθήνα. Αλλά η Αίγυπτος δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα. Είναι η μεγαλύτερη Αραβική χώρα και μια χώρα που παραδοσιακά αποτελεί το κέντρο του Αραβικού κόσμου. Εξίσου σημαντικό, εάν οι εσωτερικές αλλαγές στην Αίγυπτο θα οδηγήσουν και σε σημαντικές αλλαγές στην εξωτερική της πολιτική διότι αυτό θα αλλάξει τις ισορροπίες δυνάμεων της περιοχής για τις επόμενες δεκαετίες.
Μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει τα πάνω κάτω στην άμεση γειτονιά της Ελλάδας αφού θα επηρεάσει τις σχέσεις Καίρου με το Ισραήλ, θα αλλάξει τη δυναμική με την Τουρκία, θα επηρεάσει σημαντικά την εξέλιξη στο πρόβλημα της Συρίας και θα δημιουργήσει προβλήματα στη νέα στρατηγική της Ουάσινγκτον για την περιοχή η οποία προσανατολίζονταν σε σταδιακή απεμπλοκή από την ευρύτερη περιοχή.
Πολύ απλά θα φέρει τα πάνω στη γειτονιά σε μια στιγμή που η Ελλάδα είναι σε κατάσταση διάλυσης και απέχει πλήρως από το παιχνίδι, με κίνδυνο να μείνει εκτός νυμφώνος τρέχοντας στο μέλλον να ανέβει στο τρένο που θα έχει φύγει ήδη από το σταθμό.
