Έκανε τις προάλλες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, ερώτηση στον επίτροπο περιβάλλοντος Janez Potočnik, για την υψηλή φορολόγηση του πετρελαίου θέρμανσης και τις επιπτώσεις που έχει αυτή στους καταναλωτές και στην κοινωνία γενικότερα, ζητώντας επιπλέον να πληροφορηθεί αν προτίθεται η Κομισιόν να λάβει άλλα μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Όπως ήταν φυσικό, ο Σλοβάκος επίτροπος, του απάντησε το αυτονόητο για τους γνωρίζοντες στοιχειώδη περί αρμοδιοτήτων της Επιτροπής, ότι δηλαδή το ύψος της φορολόγησης στα καύσιμα θέρμανσης, ανήκει στη δικαιοδοσία των εθνικών κυβερνήσεων. Και το επίσης γνωστό για έναν Ευρωβουλευτή, ότι δεν είναι στις αρμοδιότητες της Επιτροπής να καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών ενός κράτους μέλους με καύσιμα θέρμανσης, αρμοδιότητα που ανήκει εξολοκλήρου στην εθνική κυβέρνηση.
Τώρα, θα ρωτήσει κανείς. Μα δεν τα ήξερε αυτά ο κ. Χουντής; Γιατί έκανε την ερώτηση στον κ. Potočnik; Η απάντηση είναι αρκετά απλή κατά την άποψη του γράφοντος. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ως προερχόμενος από το ΚΚΕ όπου διετέλεσε και γραμματέας της κομματικός οργάνωσης Αθήνας, συνεχίζει να διακατέχεται από τα σύνδρομα του μητρικού του κόμματος περί Ευρωπαϊκής Ένωσης των καπιταλιστών που θέλουν να πιουν το αίμα των εργαζομένων κλπ κλπ.
Έτσι λοιπόν, κατέθεσε την ερώτηση για να λάβει την αναμενόμενη απάντηση, και να έχει ακόμη μια ευκαιρία να «τα ρίξει» στην κακιά ΕΕ που μέσω του μνημονίου επέβαλε αύξηση των εσόδων του δημοσίου και άρα αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Κουβέντα για την αιτία που επέβαλε την εξομοίωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με το κίνησης. Αυτή δεν είναι άλλη από το λαθρεμπόριο του θέρμανσης, που επί 20 και πλέον χρόνια έκανε πλιάτσικο στα δημόσια έσοδα, αφού κανείς πολιτικός, ανεξαρτήτως παράταξης, δεν είχε πραγματική διάθεση να θίξει.
Δυστυχώς, ήταν και είναι πολλά τα λεφτά.
