Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ αγαπάει την Ελλάδα, επειδή νομίζει πως ο Πλάτωνας είναι ποδοσφαιριστής. «Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Ο Πλάτωνας δεν μπορεί να παίζει στην Β’ Εθνική», υποστηρίζει, μιμούμενος έναν πραγματικό αστέρα του συντηρητικού ευρωπαϊσμού, που είδε επίσης την ευρωπαϊκή πολιτική σαν τόπι, τον Ζισκάρ ντ΄Εστέν!
Μόνον που ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, πιστεύει πως ο Πλάτωνας για να μην παίζει στα γεράματα στη Β’ Εθνική, θα πρέπει να αλλάξει μπάλα και να παίξει με εθνικό νόμισμα:«Η Ελλάδα θα είναι σε καλύτερη θέση με ένα εθνικό νόμισμα όχι τόσο σκληρό όπως το ευρώ»!
Άραγε, τι πιστεύει στην πραγματικότητα ο κύριος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ; Εγώ τυχαίνει να είμαι σε θέση να ξέρω, αλλά δεν λέω (μαρτυράω), γιατί αγαπώ το Λουξεμβούργο και πολύ μου άρεσε μια οικογένεια λουξεμβούργιων, που με φιλοξενούσε τα σαββατοκύριακα, το 1979-80! Τότε που, κοιτώντας τις τιμές στις βιτρίνες εκεί, νόμιζες πως βρίσκεσαι στην Αθήνα, ενώ ο Πλάτωνας έβαζε γκολ στην εστία του Καρλομάγνου, με το πλήθος να επευφημεί στο Άαχεν και οι φωνές τους να ακούγονται μέχρι το Λουξεμβούργο! Προσωπική είναι αυτή η μαρτυρία, αναγνώστη μου!
Όποιος ευρωπαίος, θεσμικός ηγέτης «αγαπάει» υποτελείς ευρωπαϊκές πολιτείες, δηλαδή έχει σοβαρούς λόγους να αγαπιέται από το πολιτικό σύστημα αυτών των χωρών, αποφεύγει να πει δημοσίως τί πραγματικά σκέφτεται και εξομολογείται στους στενούς του συνεργάτες, σε στιγμές χαλάρωσης και όχι οπωσδήποτε μέθης!
Έχει ιδιαίτερους λόγους να θέλει να αγαπιέται στην Ελλάδα ο κ. Γιούνκερ; Αυτό δεν το γνωρίζω. Σημασία έχει πως στο Brexit δεν ακολούθησε την ίδια επικοινωνιακή στρατηγική με το Grexit, δυσαρεστώντας κάποιους στην Γερμανία που έχουν το ένα πόδι στο Βερολίνο και το άλλο μια στη Νέα Υόρκη και μια στην Ουάσιγκτον. Ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να δυσαρεστήσει την κ. Μέρκελ!
Ο κ. Γιούνκερ εμφανίζεται ως κορυφαίος πλατωνιστής και για αυτό τον εμπιστεύεται η κυρία Μέρκελ στις δημόσιες σχέσεις της – τις οποίες η ίδια μάλλον σιχαίνεται! Είναι ακριβώς ο πλατωνισμός του κ. Γιούνκερ, που οδήγησε σε αυτόν τον απολύτως ιδιόμορφο ερωτισμό με τον κ. Τσίπρα! Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν! Ο εξευτελισμός στην πράξη της εναλλακτικής ευρωπαϊκής πορείας για πολιτικοοικονομική ολοκλήρωση – για την Ενωμένη πολιτικώς Ευρώπη των Λαών;
Ο κ. Γιούνκερ, είναι ο μπαλαντέρ της κ. Μέρκελ. Και στο ελληνικό ζήτημα αποδείχθηκε αρκετά ικανός και χρήσιμος, μέσα από τις αντιφάσεις του και τα «κωμικά» του! Το Brexit είναι μια άλλη, εντελώς διαφορετική υπόθεση, που απαιτεί αυτοσυγκράτηση. Εδώ προσέχουμε πως παίζουμε το τόπι – σε catenaccio κατέληξε – ενώ στο ελληνικό ζήτημα οι ντρίπλες είναι η σωστή στρατηγική. Και ο κ. Γιούνκερ με, ή χωρίς «platonic inspirations» έκανε και κάνει μπόλικες ντρίπλες στο κέντρο του ελληνικού πολιτικού συστήματος – καί από δεξιά καί από αριστερά!
Έχε μου εμπιστοσύνη, στο τέλος σε εσένα θα δώσω την πάσα για γκολ, λέει ο κ. Γιούνκερ στο εκάστοτε έλληνα πρωθυπουργό …και χαίρεται ο Αλέξης, ο οποίος πριν από λίγο καιρό εμφανιζόταν, ως γνωστόν, ως ηγέτης μιας αντίπαλης προς τον κ. Γιούνκερ ευρωομάδας. Τώρα, ωστόσο, τους ενώνει ο διαχρονικός παιχταράς Πλάτωνας! Ο οποίος, επίσης ως γνωστόν, ενώ αναγνωρίζεται από όλο τον κόσμο, δεν έχει πετύχει να αναγνωριστεί ως σωτήρας και μοναδική επιλογή για το Euro, από την πλειονότητα των ελλήνων. Ή με τα λόγια του ιδίου του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ: «η προσπάθεια που έκανε η Ελλάδα αναγνωρίζεται από όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά όχι από τους Έλληνες»!
Ήρθε η ώρα – τώρα που ξαναήρθε ο Γιούνκερ – καί οι Έλληνες να αναγνωρίσουμε την προσπάθεια που κατέβαλαν όλες ανεξαιρέτως οι «μνημονιακές κυβερνήσεις» και κυρίως αυτή του Αλέξη Τσίπρα, η οποία πέτυχε μέσα σε χρόνο ρεκόρ να κάνει τόσα, όσα δεν έχουν γίνει στον τόπο αυτό από την εποχή που ο Πλάτωνας έπαιζε χωρίς αντίπαλο στην Ευρώπη! Και όλα αυτά έγιναν, διότι δεν θα μπορούσε ο κ. Γιούνκερ να διανοηθεί ο Πλάτωνας να παίζει στην Β’ Εθνική, αν και του πέρασε από το μυαλό πως μάλλον θα έπαιζε καλύτερα με εθνικό τόπι! Αν δεν του πέρασε από το μυαλό και εγώ τον αδικώ – ενώ στενοί του συνεργάτες με παραπληροφορούν – τότε σημαίνει πως ο πλατωνισμός του είναι δημοσιοσχεσίτικος αγαπισμός χωρίς καμία πρακτική κατάληξη!
Τουλάχιστον ο πλατωνιστής Ζισκάρ ντ’ Εστέν μιλούσε πάντα πρακτικά, πολιτικά, ενώ ο κύριος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ μας παροτρύνει να απελευθερώσουμε την ελληνική ψυχή μας από τα δεσμά της ύλης και των αισθήσεων. Αν δεν το κάνουμε, δεν θα είμαστε άξιοι απόγονοι του Πλάτωνα! Αν δεν αναγνωρίσουμε εμπράκτως και ασφαλώς εκλογικώς ως έλληνες την προσπάθεια των «μνημονιακών κυβερνήσεων» να διατηρήσουν τον Πλάτωνα στην Α’ Εθνική, τότε μας αξίζει ο κάθε Επίκουρος, ο οποίος ακόμη παίζει σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα… σαν δεν ντρέπεται ο πτωχευμένος loser!
