Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Μέσα στον ορυμαγδό των ημερών, το «κούρεμα» των αρμοδιοτήτων του υπουργού Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη όχι μόνο δεν έτυχε της προσοχής που αξίζει, αλλά και προσπεράστηκε με τουλάχιστον αστήρικτες δικαιολογίες και ερμηνείες. Κι όμως, μπορεί να κρύβει πολύ σημαντικά πράγματα…
Ως γνωστόν, με απόφαση του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά αφαιρέθηκαν αρμοδιότητες από τον κ. Γκίκα Χαρδούβελη και μεταβιβάστηκαν στον υφυπουργό Οικονομικών κ. Μαυραγάνη. Τουλάχιστον υπό τις δεδομένες περιστάσεις, η απόφαση είναι μάλλον πρωτοφανής: μεσούσης μιας «δραματικής» διαπραγμάτευσης με την τρόικα, για ποιο λόγο ο πρωθυπουργός να θέλει να μειώσει πολιτικά τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησής του (γιατί, αντικειμενικά, η ενέργεια αυτή μειώνει τον υπουργό του, εκθέτοντάς τον σε απαξιωτική φημολογία);
Η ανεπίσημη αιτιολόγηση (με τη μέθοδο των «διαρροών»…) ήταν ότι ο πρωθυπουργός εξέφρασε έτσι τη δυσαρέσκειά του για τους χειρισμούς του κ. Χαρδούβελη στο ζήτημα των δόσεων του ΕΝΦΙΑ. Ο κ. Χαρδούβελης ανέλαβε «γενναία» την ευθύνη, αλλά ταυτόχρονα την απεκδύθηκε, δηλώνοντας με νόημα ότι η απόφασή του ελήφθη «κατόπιν εισηγήσεων»…
Κάποιες άλλες, πιο «επικές» (για να μην τις χαρακτηρίσουμε «ηρωικές και πένθιμες»…) διαρροές, ισχυρίζονταν ότι ο πρωθυπουργός εξέφρασε έτσι τη δυσαρέσκειά του για την «συμβιβαστική» γραμμή που τηρεί ο κ. Χαρδούβελης στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Χαρδούβελης είναι «κόκκινο πανί» για τους πιο ακραιφνείς εκφραστές της «λαϊκής δεξιάς» στην κυβέρνηση και, όπως έχουμε γράψει, στον προηγούμενο «γύρο» της αναμέτρησής τους προς στιγμήν απείλησε με παραίτηση. Εδώ όμως δεν μιλάμε για τα όποια «σταγονίδια» της «λαϊκής δεξιάς» στην κυβέρνηση αλλά για τον ίδιο τον πρωθυπουργό: αν ισχύει αυτή η διαρροή, τότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να έχει καταλήξει στη γραμμή της «σκληρής διαπραγμάτευσης» με την τρόικα, της τήρηση των «κόκκινων γραμμών» κ.λπ. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, να έχει επιλέξει τη ρήξη με την τρόικα.
Δεν χρειάζεται καν να αναρωτηθούμε πάνω σε αυτό, διότι απλούστατα αν ίσχυε, θα έπρεπε είτε να επιβάλει τη δική του γραμμή είτε να αντικαταστήσει τον υπουργό του. Σε κάθε περίπτωση, τι νόημα είχε, «πού κολλάει» -για να το πούμε λαϊκιστί- η αφαίρεση από τον κ. Χαρδούβελη αρμοδιοτήτων εντελώς άσχετων με το «πακέτο» διαπραγμάτευσης με την τρόικα;.. Ήθελε ο κ. Σαμαράς απλώς να «συνετίσει» τον υπουργό του… τιμωρώντας τον; Και τι είναι η κυβέρνηση, γυμνάσιο της δεκαετίας του ’50 με αυστηρό γυμνασιάρχη;
Για να μην ψάχνουμε επί ματαίω απαντήσεις από τη δημοσιογραφία των διαρροών (οποία κατάντια για τη δημοσιογραφία!), ας κοιτάξουμε καλύτερα ποιες αρμοδιότητες αφαιρέθηκαν από τον κ. Χαρδούβελη, διότι «μιλούν» από μόνες τους! Είναι η αρμοδιότητα του επικεφαλής του ΣΔΟΕ και του επικεφαλής του μηχανισμού εσωτερικού ελέγχου των υπηρεσιών του υπουργείου…
Πριν λίγους μήνες, αποκαλύψαμε από εδώ πως οι λόγοι του εξαναγκασμού σε παραίτηση του τότε γ.γ. Δημοσίων Εσόδων κ. Χάρη Θεοχάρη δεν ήταν αυτοί που ισχυριζόταν το «κύκλωμα» των επίσημων διαρροών, προβάλλοντας την πεποίθηση πολλών στελεχών της πολιτικής και επιχειρηματικής «αγοράς» ότι ο πραγματικός λόγος ήταν άλλος: ότι οι διωκτικές υπηρεσίες του κ. Θεοχάρη είχαν «αγγίξει» επίλεκτα μέλη της «λέσχης» των μεγαλο-οφειλετών του Δημοσίου…
Βλέποντας το ίδιο «κύκλωμα» διαρροών να προσπαθεί να στρέψει την προσοχή μας σε άσχετους λόγους για να μην αναρωτηθούμε το προφανές («γιατί παίρνουν από τον κ. Χαρδούβελη την αρμοδιότητα του επικεφαλής του ΣΔΟΕ και της υπηρεσίας εσωτερικού ελέγχου των υπηρεσιών του υπουργείου για διαφθορά;»), δεν έχουμε παρά να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο αυτό που ακούγεται στην «πιάτσα»: Μήπως ο κ. Χαρδούβελης, άπειρος πολιτικά και «απονήρευτος», τόλμησε να «αγγίξει» ή έδειξε «υπερβάλλοντα ζήλο» στην εφαρμογή των νόμιμων διαδικασιών δίωξης μεγαλο-οφειλετών του Δημοσίου;
Μήπως η αλήθεια έχει κάποια σχέση με την πρόσφατη διαρροή (αλλά χωρίς ονόματα…) περί ολοκλήρωσης από το ΣΔΟΕ του ελέγχου για 7 «μεγάλα ονόματα» της λίστας Λαγκάρντ με καταλογισμό προστίμων δεκάδων εκατομμυρίων; Μήπως έχουν σχέση με τις… γεωλογικές ταχύτητες στη διαδικασία αυτών των ελέγχων, που με αυτούς τους ρυθμούς θα χρειαστούν πάνω από δεκαετία;
