Γράφει ο Ceteris Paribus
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας, θριαμβευτής των εκλογών που -ας μην το ξεχνάμε- έγιναν μόλις πριν δύο μήνες, ανοίγει με δική του πρωτοβουλία ζήτημα διεύρυνσης των κυβερνητική συνεργασιών; Πρόκειται για τακτική άσκησης πίεσης στους πολιτικούς του αντιπάλους που βρίσκονται σε θέση αδυναμίας ή πρόκειται για ένδειξη πολιτικής αδυναμίας αυτού του ίδιου να διαχειριστεί το «φορτίο» όσων υπέγραψε με το τρίτο μνημόνιο; Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα από όλα όσα έγιναν την τελευταία βδομάδα: ο πρωθυπουργός όχι μόνο άνοιξε το θέμα διά δηλώσεών του αλλά ανέλαβε και πολιτικές πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση (συμβούλιο πολιτικών αρχηγών), ενώ κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης το «συντηρούν» στην επικαιρότητα.
Στο προσκήνιο, με όσα λέγονται και γράφονται, αλλά κυρίως στο παρασκήνιο των κυβερνητικών, πολιτικών, επιχειρηματικών και δημοσιογραφικών χώρων με όσα συζητούνται, η πορεία προς την κυβερνητική διεύρυνση με τελική κατάληξη την «οικουμενική κυβέρνηση» θεωρείται αναπότρεπτη. Εκεί που υπάρχει είτε αδυναμία σαφούς εκτίμησης είτε αντικρουόμενες εκτιμήσεις, είναι ποια μορφή θα πάρει αυτή η διαδικασία και ποιος θα είναι ο ρόλος προσώπων και κομμάτων στο πλαίσιό της.
Για τον Αλέξη Τσίπρα και μόνο το διάβημα να ανοίξει επίσημα τέτοιο ζήτημα με τον τρόπο που το άνοιξε, είναι ήδη μια σοβαρή εσωκομματική επιλογή. Καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με στελέχη του κόμματός του έρχονται από τα αριστερά και συγκεκριμένα από τα υπολείμματα της τάσης των «53» (από τους οποίους, μην το ξεχνάμε, οι περισσότεροι έχουν αποχωρήσει από το κόμμα), οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού κατατείνουν σε οριστικό ξεκαθάρισμα του τοπίου μέσα στο κυβερνητικό κόμμα. Όταν η κυβερνητική εκπρόσωπος κ. Γεροβασίλη κάνει λόγο για διεύρυνση της κοινοβουλευτικής βάσης στήριξης της κυβέρνησης και ο Αλέκος Φλαμπουράρης δηλώνει ότι προτάσεις του κ. Λεβέντη μπορούν να γίνουν αποδεκτές και η πολιτική και δημοσιογραφική «πιάτσα» βοά ότι η στήριξη της κυβέρνησης από την Ένωση Κεντρώων έχει ήδη δρομολογηθεί, αυτό για τους αντιφρονούντες του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές μήνυμα. Ο Αλέξης Τσίπρας τους διαμηνύει ξεκάθαρα το εξής: Αν νομίζετε ότι εξαρτώμαι από τη ψήφο σας, είστε γελασμένοι. Έχω δρομολογήσει τις διαδικασίες της διεύρυνσης ώστε να μη εξαρτώμαι από σας. Όποιος διαφωνεί, μπορεί να αποχωρήσει ησύχως – όπως ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης… Για όσους γνωρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τις ευαισθησίες των στελεχών της τάσης των «53», το «τεστ Λεβέντης» είναι γι’ αυτά απόλυτο τεστ αντοχής και… υποταγής. Σε κάθε περίπτωση, το διάβημα Τσίπρα αποσκοπεί κατ’ αρχάς και έχει αποτέλεσμα τη χειραφέτησή του από τις αριστερές εσωκομματικές διαφωνίες.
Οι σημαντικότερες όμως πλευρές του διαβήματος Τσίπρα εκτείνονται πολύ πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους υποψήφιους «αντάρτες» της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από τη θέση του εθνικού ηγέτη, του ηγεμόνα του πολιτικού σκηνικού για αρκετά χρόνια. Θέλει να βγάλει στο Μαξίμου πάνω από μία τετραετία, όπως πριν απ’ αυτόν οι μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες της Μεταπολίτευσης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Αντρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης και ο Καραμανλής ο νεότερος. Με το πρόωρο άνοιγμα της συζήτησης για εθνική συνεννόηση, υπερασπίζεται ακριβώς αυτό το στόχο. Η πρόωρη κυβερνητική αστάθεια ύστερα από την αποδυνάμωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στον οριακό αριθμό των 153 βουλευτών, δημιούργησε εικόνες διάψευσης μιας τέτοιας προοπτικής. Και ο Αλέξης Τσίπρας έχει πλέον πεισθεί ότι οι «γόρδιοι δεσμοί» κόβονται με το σπαθί.
Ποιο είναι το βασικό ζήτημα αν η κυβερνητική διεύρυνση και η «οικουμενική» θεωρείται αναπότρεπτη; Απλούστατα, το ποιος θα ηγηθεί σε αυτήν… Ήδη δημοσιεύματα του Τύπου άρχισαν να πιέζουν στην κατεύθυνση του Μαξίμου με εκτιμήσεις ότι ο Τσίπρας δεν θα είναι πρωθυπουργός στην «οικουμενική»…
Τούτων δοθέντων, ο πρωθυπουργός σκέφτηκε ότι ο κατάλληλος χρόνος για να κινηθεί είναι τώρα, που οι πολιτικοί του αντίπαλοι είναι αδύναμοι και πριν εμπεδωθεί μια εικόνα ότι είναι αδύναμος αυτός ο ίδιος. Η «καβάτζα» του Λεβέντη είναι ο θώρακας για να μπει στο παιχνίδι των διευρύνσεων με συσχετισμό, δηλαδή με κοινοβουλευτική άνεση.
Το παιχνίδι μόλις άρχισε και θα έχει πολλά και ενδιαφέροντα επεισόδια…
