«Φυλακισμένους» χαρακτηρίζει όσους μένουν σε δουλειές που μισούν, έρευνα της συμβουλευτικής επί θεμάτων απασχόλησης εταιρείας Aon Hewitt, έπειτα από έρευνα που έκανε ανάμεσα σε 500.000 εργαζομένους.
Προέκυψε ότι το 8% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού δεν βρίσκει ενδιαφέρον στην εργασία του, αλλά ούτε και κίνητρο για να την αφήσει. Αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν έτσι να θεωρηθούν «φυλακισμένοι», έστω κι αν αυτός ο χαρακτηρισμός είναι κάπως σκληρός για όσους αμείβονται αλλά πλήττουν στην εργασία τους. Το ερώτημα που απασχολεί τον Κεν Ελερ της Aon Hewitt είναι για ποιο λόγο δεν επιχειρούν ορισμένοι άνθρωποι να αλλάξουν δουλειά όταν αυτό που κάνουν δεν τους ικανοποιεί. Φαίνεται πως είναι δεμένοι στη δουλειά τους με ένα ζευγάρι χρυσές χειροπέδες. Από την έρευνα της Aon Hewitt προκύπτει ότι το πρόβλημα δεν αφορά την κατηγορία των ανθρώπων που ξέρουν ότι δυσκολεύονται να βρουν δουλειά.
Είναι, αντιθέτως, άνθρωποι που δεν έχουν καν τη διάθεση να ψάξουν για άλλη δουλειά και συχνά αιτία της απροθυμίας τους είναι το γεγονός ότι έχουν υπερβολικά υψηλές αποδοχές από τη δουλειά τους.
Εν ολίγοις, τα στοιχεία όπως η δημοσιεύει η ”Καθημερινή”, καταδεικνύουν ότι τουλάχιστον το 60% των «φυλακισμένων» είναι υψηλόμισθοι ή αμείβονται πολύ καλύτερα από το 48% όσων δεν νιώθουν «φυλακισμένοι» στη δουλειά τους.
Υπάρχει, όμως, και ο παράγων αδράνειας.
Τα στοιχεία της Aon Hewitt επιβεβαιώνουν την πεποίθηση πως όσο μεγαλύτερο διάστημα μένει κανείς στην ίδια εταιρεία, τόσο περισσότερο νιώθει καθηλωμένος στη δουλειά του.
Η απουσία κινήτρων μετατρέπει τη δουλειά σε αγγαρεία και το αίσθημα που γεννάει διοχετεύεται σε όλους τους τομείς της ζωής ενός ανθρώπου. «Οταν είναι κανείς αποξενωμένος από τη δουλειά του, τι είδους σύντροφο, σύζυγο, φίλο ή ζωή έχει εκτός δουλειάς», αναρωτιέται ο κ. Ελερ, που επιμένει ότι η άντληση ικανοποίησης από την εργασία δεν θα έπρεπε να θεωρείται μόνον πρόβλημα των εργαζομένων και να αφήνει αδιάφορες τις επιχειρήσεις.
«Οι οργανισμοί οφείλουν να ενδιαφέρονται ώστε να αντλούν ικανοποίηση οι υπάλληλοί τους», τονίζει. Οπως, όμως, γνωρίζουν καλά πολλοί «φυλακισμένοι» εργαζόμενοι, πολλές επιχειρήσεις δεν ενδιαφέρονται να ικανοποιήσουν το προσωπικό τους. Τότε οι «φυλακισμένοι» πρέπει να αποδράσουν.
Ο κ. Ελερ καλεί τους εργαζομένους να αντιληφθούν πως έχουν μεγαλύτερη δύναμη απ’ όση φαντάζονται και τους προτείνει να ζητήσουν αυτό που θέλουν. Κι αν δεν το πάρουν, είναι η κατάλληλη περίοδος για να αρχίσουν να ψάχνουν άλλη δουλειά.
