Ερευνητές στη Βρετανία διαπίστωσαν πώς τα μυϊκά κύτταρα φθείρονται με την ηλικία με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η αποκατάσταση μετά από τραυματισμό. Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Nottingham Trent στη Βρετανία ανέλυσε τα γονίδια στο εσωτερικό των μυϊκών κυττάρων και διαπίστωσε ότι τα «μονοπάτια ανάπτυξης»- οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους τα γονίδια συνεργάζονται για την αναγέννηση των μυών – αποδυναμώνονται στα ηλικιωμένα κύτταρα.
Οι υγιείς μύες αναγεννώνται μετά από έναν τραυματισμό, αλλά η γήρανση μειώνει την ικανότητα αναγέννησης και η ανάκαμψη γίνεται δυσκολότερη όσο μεγαλώνουμε.
«Αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί οι μυϊκοί τραυματισμοί μπορεί να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αποκατασταθούν καθώς μεγαλώνουμε», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Λίβια Σάντος, ειδική στη μυοσκελετική βιολογία στη Σχολή Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Nottingham Trent.
«Αυτό που παρατηρήσαμε όσον αφορά το εσωτερικό των κυττάρων βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί δεν θεραπευόμαστε τόσο καλά ή τόσο γρήγορα στην τρίτη ηλικία», σημείωσε η ερευνήτρια, προσθέτοντας ότι «τα μονοπάτια που ελέγχουν τις κυτταρικές διεργασίες και την ανάπτυξη λειτουργούν διαφορετικά στα ηλικιωμένα κύτταρα και δεν ρυθμίζονται σωστά, πράγμα που σημαίνει ότι η αναγέννηση επηρεάζεται όσο μεγαλώνουμε. Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτά τα μονοπάτια, ωστόσο, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να εντοπίσουμε νέες θεραπείες και παρεμβάσεις για τον μετριασμό του προβλήματος», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα προσέγγιση για την εξέταση των μυϊκών κυττάρων στο εργαστήριο, ώστε να μπορέσουν να παρατηρήσουν τους διαφορετικούς μηχανισμούς που οδηγούν στη γήρανση των μυών.
Μελέτησαν μυϊκά κύτταρα από δωρητές, τραυματίζοντας χημικά τα κύτταρα μετά τη δωρεά και την απομόνωσή τους, και στη συνέχεια αξιολογώντας τον τρόπο με τον οποίο επουλώνονται και αναγεννώνται μετά από τραυματισμό. Όταν εξέτασαν κύτταρα ενός 20χρονου και ενός 68χρονου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ευδιάκριτες διαφορές στα μονοπάτια ανάπτυξης των νεότερων και των γερασμένων κυττάρων. Ενώ τα νεότερα μυϊκά κύτταρα ανέκαμψαν πλήρως από τον τραυματισμό, η ομάδα διαπίστωσε ότι στα γηραιότερα κύτταρα, τα γονίδια εξέφραζαν λιγότερα από αυτά που έπρεπε, με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μην είναι πλέον σε θέση να αποδώσουν σωστά. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό συμβάλλει στη μειωμένη ικανότητα αναγέννησης που οδηγεί σε λεπτότερους, λιγότερο ανθεκτικούς «μυοσωλήνες» – έναν τύπο κυττάρου που μπορεί να εξελιχθεί πλήρως σε μυϊκή ίνα.
Η αναγέννηση των μυών είναι μια πολύπλοκη βιολογική διαδικασία και είναι γνωστό ότι εξασθενεί με τη γήρανση, οδηγώντας στην επιδείνωση της μυοσκελετικής υγείας και σε ορισμένες περιπτώσεις σε μεταβολικές και γενετικές ασθένειες.
«Καταφέραμε να αναπτύξουμε μια νέα προσέγγιση για την αξιολόγηση της μυϊκής αναγέννησης, η οποία περιλαμβάνει μια υπερσύγχρονη τεχνική που ονομάζεται RNA-sequencing. Διαπιστώσαμε σαφώς μειωμένη ικανότητα αναγέννησης και εξασθενημένη ανάκαμψη των γηρασμένων κυττάρων και μπορέσαμε να κατανοήσουμε περαιτέρω τους παράγοντες που διέπουν αυτή την εξασθένιση», δήλωσε η Τζανέλ Τέιρουμ, ερευνήτρια της μελέτης.
«Το έργο μας μάς επιτρέπει να εξετάσουμε την αναγέννηση των μυϊκών κυττάρων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής και αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να αποτελέσει κλειδί για τη μελλοντική ανακάλυψη φαρμάκων για ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση των μυών», σημείωσε.
Η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν επίσης το Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ, δημοσιεύθηκε στο «Journal of Tissue Engineering and Regenerative Medicine».
ΠΗΓΗ: Independent
