Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Μαύρα σύννεφα στην Κουμουνδούρου με τις εξελίξεις πλέον να τρέχουν με ιλιγγιώδη ρυθμό και να καθιστούν επιτακτική όπως διαμηνύουν υψηλόβαθμα στελέχη του Σύριζα την συσπείρωση στο εσωτερικό του κόμματος . Κύριος λόγος ανησυχίας για τα προεκλογικα επιτελεία του Σύριζα αποτελεί από την μια το τεράστιο κύμα αποχωρήσεων που επήλθε μετά και την διάσπαση του κόμματος και την δημιουργία εκ μέρους του Παναγιώτη Λαφαζάνη της Λαϊκής Ενότητας και από την άλλη η έντονη δυσκολία προσάρτησης νέων στελεχών για τα ψηφοδέλτια των επερχόμενων εκλογών. Τα μέχρι τώρα δεδομένα φανερώνουν οξεία αποσυσπείρωση στην εκλογική βάση του κόμματος με αξιοσήμαντες εκροές κάτι το οποίο εν μέρει φαντάζει λογικό και αναμενόμενο μετά και την ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα για τον Σύριζα και που επισφραγίστηκε με την υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου. Αυτό που κατά την άποψη μου δεν έχει μελετηθεί προσεκτικά είναι η μη προβλεπόμενη αποδοχή και εμπιστοσύνη του προεκλογικού προγράμματος που θα θέσει στην δημοσιότητα το κόμμα τις επόμενες ημέρες και αυτό διότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που “μνημονεύουν” και αναπολούν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που καλώς η κακώς έδωσε ηχηρό προβάδισμα στο Σύριζα για να κόψει πρώτο το νήμα στις προηγούμενες εκλογές του Ιανουαρίου. Πολλώ δε μάλλον θεωρώ πως η τακτική Τσίπρα για εκλογές εξπρές είχε ως απώτερο σκοπό να προλάβει τις όποιες αντιδράσεις θα δημιουργούνταν στην συνείδηση του μεσου ψηφοφόρου που από την μια θα έβλεπε την επικείμενη ΔΕΘ ως απόσταγμα κάλπικων υποσχέσεων θυμίζοντας του τις περσινές εξαγγελίες και από την άλλη θα βίωνε στο πετσί του άμεσα τους πρώτους λογαριασμούς και μειώσεις του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους μας.
Το στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα που κατά κοινή ομολογία θα αποτελέσει το κεντρικό πρόσωπο της προεκλογικής καμπάνιας του Σύριζα είναι διττό: αφενός να μπορέσει να βρει αξιόλογα στελέχη για να αναπληρώσουν τις κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες που τον ανέδειξαν όπως η Ά ,Β Αθηνών και Πειραιώς αντίστοιχα , η Βοιωτίας κτλπ και αφετέρου να μπορέσει να επωμιστεί το βάρος και το φορτίο όλων όσων είπε και πλέον έχει αναιρέσει την λεγόμενη κατ’εμέ ” βίαη πολιτική ενηλικίωση” του.