Μόλις επέστρεψα από την αμερικανική πρεσβεία όπου πήγα για να ανανεώσω το αμερικανικό διαβατήριό μου. Όχι, δεν σκοπεύω να φύγω, απλά δεν μου αρέσει να αφήνω γραφειοκρατικές εκκρεμότητες. Επιστρέφοντας με τα πόδια στο γραφείο μου, καθώς δεν είναι πολύ μακριά, είχα μια αισιόδοξη διάθεση. Αυτό μπορεί να ακουστεί παράδοξο σε μια χώρα στην οποία μόλις χθες κυβερνητική πηγή επιβεβαίωνε πως τα τ αμειακά διαθέσιμα της χώρας επαρκούν ως το τέλος Ιουνίου με αρχές Ιουλίου.
Αλλά η αισιοδοξία μου αυτή δεν προκύπτει από την παρακολούθηση των ελληνικών ΜΜΕ. Αντίθετα όποιος είχε την υπομονή και την διάθεση να παρακολουθήσει αργά χθες βράδυ την εκπομπή Newsnight του BBC, θα τη συμμεριζόταν. Διότι εκεί, ο αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης Νικ Κλεγκ ξεκαθάρισε τη βρετανική στάση, η οποία ήταν λίγο «θολή» ως τώρα.
Ο Κλεγκ είπε δυο τρία πράγματα τα οποία έχουν βαρύνουσα σημασία για τις ισορροπίες που διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στο παγκόσμιο σύστημα. Πρώτα απ’ όλα είπε ότι μια ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση δεν θα έλυνε τα προβλήματα στην ευρωζώνη, αλλά αντιθέτως θα δημιουργούσε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στην Ευρώπη και στην παγκόσμια οικονομία.
Δεύτερον, εξήγησε πως όλες οι οικονομίες είναι τόσο εύθραυστες και δεν είναι λογικό να τάσσεται κανείς υπέρ της επιπρόσθετης αστάθειας και δη σε αυτό το βαθμό, παρουσιάζοντας ένα τέτοιο σενάριο ως μια πορεία για να βγούμε από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ήταν δε πολύ χαρακτηριστική η φράση του: «Δε νομίζω ότι η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μπορεί καθ’οιονδήποτε τρόπο να περιγραφεί ως μια συνταγή για την επιτυχία».
Άρα μέσα σε μερικά 24ωρα από την τελευταία σύνοδο των G8 έχουμε δύο ξεκάθαρες τοποθετήσεις ευνοϊκές για την Ελλάδα. Θυμίζω άλλη μια φορά τη δήλωση του αμερικανού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα «ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, επηρεάζει τις ΗΠΑ».
Ο νέος Γάλλος Πρόεδρος, αν και μέχρι στιγμής, τηρεί προσεκτικά τις ισορροπίες άνοιξε το θέμα των ευρωομολόγων, το οποίο εκ των πραγμάτων θα τίθεται προς την γερμανική πλευρά όλο και πιο επιτακτικά. Τη στιγμή μάλιστα που οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να ξεμένουν από συμμάχους, μένοντας ουσιαστικά μόνον με τους Αυστριακούς, τους Φινλανδούς και κάποιους…. Έλληνες.
Οι παγκόσμιες ισορροπίες αργά αλλά σταθερά γίνονται πιο ευνοϊκές για την Ελλάδα. Για αυτό και πρέπει να υποχωρήσουν το άγχος και ο θυμός, ώστε να έχουμε το χρόνο που απαιτείται για να εκμεταλλευτούμε τα νέα δεδομένα. Το χειρότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να επιδείξουμε μια αυτοκαταστροφική ανυπομονησία. Προφανώς υπάρχουν προβλήματα και προφανώς κάποιοι συμπολίτες μας περνάνε πολύ δύσκολα. Όμως υπάρχει και μια μεγάλη αλήθεια στον καπιταλισμό: Το χρήμα όταν είναι ακινητοποιημένο, είναι νεκρό. Οι παγκόσμιες εξελίξεις, με ηγέτη τις ΗΠΑ, οδηγούνται προς την επανακυκλοφορία του παγκόσμιου χρήματος κι αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη για να μην πυροβολήσουμε μόνοι μας τα πόδια μας. Όταν οι άλλοι είναι διατεθειμένοι να μας ξανασηκώσουν όρθιους, θα ήταν εθνική ανοησία εμείς να μείνουμε «κολλημένοι» σε αυτούς που στο τέλος θα μείνουν μόνοι τους. God bless America. Και ο νοών νοείτο!
ΥΓ1: Το τελευταίο διάστημα έχω μιλήσει σε πάρα πολλά αμερικανικά, βρετανικά και γαλλικά ΜΜΕ. Τα ελληνικά, τα αποφεύγω και με αποφεύγουν. Σήμερα όμως συνειδητοποίησα πως δεν έχω λάβει πρόσκληση από κανένα γερμανικό. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
ΥΓ2: Ούτε με το σημερινό μου άρθρο τρελάθηκα. Θεωρώ δικαίωμά μου να γράφω ελεύθερα. Και να μην ανήκω σε αυτούς που «τα έχουν κατεβάσει», επειδή «έρχεται ο Τσίπρας!».
