Γράφει ο Ceteris Paribus
Πρώτα, στα μέσα Αυγούστου, σκαρφίστηκαν -επί ματαίω- το “στρατήγημα” να κάνουν ξεχωριστή διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ με την ελπίδα να εκταμιεύσουν άμεσα 3,6 δισ. ευρώ ενόψει της παράτασης των διαπραγματεύσεων με το ευρωπαϊκό τμήμα της τρόικας.
Ύστερα, κάνοντας στροφή 180ο, άρχισαν να διατυμπανίζουν ότι “θέλουν” την αποχώρηση του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα στο τέλος του έτους, ώστε να μπορούν να μιλήσουν για το “τέλος της τρόικας και των μνημονίων”. Όμως -φευ!- ενώ κέρδισαν την αυτονόητη εχθρότητα του ΔΝΤ, όχι μόνο δεν πέτυχαν το στόχο τους, αλλά βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να ακούσουν από το στόμα του κ. Ντράγκι ότι βοήθεια στις ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ θα υπάρξει μόνο αν η Ελλάδα εξακολουθήσει να επιτηρείται στο πλαίσιο μνημονίου.
Τέλος, ο κ. Σαμαράς έβαλε όλα τα “αυγά” του στο “καλάθι” της (“ιστορικής”, όπως την ονόμασαν τα εθισμένα στην υπερβολή και τις αυτοκρατορικές σκηνοθεσίες εγχώρια παπαγαλάκια) συνάντησης με την κ. Μέρκελ. Η καγκελάριος του… επέτρεψε να τα πει ενώπιόν της χωρίς να μιλήσει. Μίλησε όμως αντ’ αυτής -και μάλιστα στεντορεία τη φωνή- ο κ. Σόιμπλε, όταν απέκλεισε το ενδεχόμενο να αξιοποιηθούν τα διαθέσιμα του ESM για να δοθεί αναπτυξιακή βοήθεια στις χώρες του Νότου.
Εγκαταλελειμμένος απ’ όλους και αφού κάηκαν όλα τα -υποτιθέμενα- “δυνατά χαρτιά” του, ο κ. Σαμαράς στρέφεται τώρα απελπισμένος στο… ΔΝΤ! Στέλνοντας στην Ουάσινγκτον, για να συναντήσει την κ. Λαγκάρντ και τον κ. Τόμσεν, τον Γκίκα Χαρδούβελη, αυτόν που πριν λίγες μόλις μέρες ο πρωθυποπυργικός σύμβουλος κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης παρολίγο να οδηγήσει σε παραίτηση και που “κύκλοι” του βαθέος πρωθυπουργικού περιβάλλοντος τον θεωρούσαν προγραμμένο…
Τον κ. Χαρδούβελη δεν θα συνοδεύσει κάποιος εκ των πολυπραγμόνων πρωθυππουργικών συμβούλων ούτε καν ο αναπληρωτής του υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας, αλλά ο επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Χριστόδουλος Στεφανάδης, καθώς και στενοί του συνεργάτες. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…
Τώρα, τα καθοδηγημένα ρεπορτάζ λένε ότι αντικείμενο των συναντήσεων θα είναι η πορεία της τρέχουσας αξιολόγησης, το χρονοδιάγραμμα τερματισμού της στενής εποπτείας της Ελλάδας από την τρόικα και το ΔΝΤ και το ζήτημα των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας για την επόμενη διετία. Ούτε κουβέντα για αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα…
Στην πραγματικότητα, απομονωμένη από όλους, ακόμη και από τους “Γερμανούς φίλους”, η κυβέρνηση θέλει να αναθερμάνει τις σχέσεις με το ΔΝΤ, ψάχνοντας απεγνωσμένα για στήριγμα. Μόνο που οι κυβερνητικές κραυγές για αποχώρηση του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα είναι τόσο πρόσφατες, ώστε είναι αδύνατο να ξεχαστούν…
Αν επρόκειτο για διαγωνισμό πολιτικής κωλοτούμπας, ο κ. Σαμαράς θα είχε κερδίσει με άνμεση το πρώτο βραβείο στο ανώτατο δυνατό επίπεδο… Όμως, δεν πρόκειται γι’ αυτό, αλλά για τους αντιφατικούς σχεδιασμούς ενός πανικοβλημένου πρωθυπουργού, που αυτοσχεδιάζοντας με αυτό τον τρόπο σε τόσο σοβαρά θέματα, γίνεται πλέον επικίνδυνος για τα συμφέροντα της χώρας του. Διότι, προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά καθώς τα “χαρτιά” του καίγονται ένα – ένα, προσφέρεται σαν εφαλτήριο στους δυνητικά ή κατά φαντασίαν συμμάχους για να κάνουν τα δικά τους “άλματα”, με την ελπίδα ότι θα χωρέσει κι αυτός στους σχεδιασμούς τους!
Υ.Γ. 1 Κάτι μας λέει πως αν το ΔΝΤ θελήσει να παίξει το “χαρτί” μιας σύγκρουσης με την Ευρωζώνη, θα ποντάρει στον Τσίπρα κι όχι στον Σαμαρά… Όμως δεν το θεωρούμε καθόλου πιθανό – Ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει επίσης να προσέξει για να μην παίξει, άθελά του, το ρόλο του χρήσιμου εφαλτήριου για αλλότρια σχέδια…
Υ.Γ. 2 Είχαμε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι το αν θα συνεχίσει να συμμετέχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα κριθεί στο επίπεδο της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας κι όχι με χειρισμούς βαλκανικής κουτοπονηριάς. Οι εξελίξεις μας δικαιώνουν…
