Γράφει ο Γιώργος Νούτσος
Στον τόπο που ζούμε – κι αναφέρομαι στα Γρεβενά – έχουμε τα πάντα και δεν έχουμε τίποτα ! Φαντάζει παράδοξο, δεν είναι όμως…και καταλύτης αυτής της παραδοξολογίας και πάλι ο παράγων άνθρωπος ! Θα μπορούσαμε κάλλιστα να λέγαμε, πως ενώ η φύση μας παρέχει τα πάντα απλόχερα, εμείς αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να τα εκμεταλλευτούμε δημιουργικά, προς όφελος του ίδιου του τόπου μας, αλλά και όλων όσων, αποφασίσαμε με τα δεσμά της “παντοτινότητας” να δεθούμε στα χώματα αυτά !
Υπάρχουν οι μεγάλες και οι μικρές προκλήσεις ! Υπάρχουν εκείνα τα πολλά μικρά που διευκολύνουν την καθημερινότητά μας, υπάρχουν κι όλα εκείνα όμως, τα λίγα μεγάλα που δίνουν στον τόπο πνοή και τροφοδοτούν την συνέχεια μας.
Μεγάλη μας δύναμη ο τουρισμός ! Θα έπρεπε να ήταν, εννοώ ! Δεν είναι όμως, όσο κι αν λίγα χρόνια πριν, είχε αρχίσει κάτι να κινείται. Η όμορφη προσπάθεια συντοπιτών μας να στήσουν επιχειρήσεις στα υπέροχα βουνά μας, δεν συντονίστηκαν με την βούληση της Πολιτείας και της Πολιτικής, ώστε να βγάλουν τον τόπο απο τα αδιέξοδα. Απαιτείται λοιπόν, άμεσα, αλλαγή πορείας με νέες συντεταγμένες, που θα προσδιορίζουν με σαφήνεια το διακύβευμα…
Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας…Ίσως το ιδεωδέστερο όλων… Αναξιοποίητο όμως και αντιτουριστικό…!
Εθνικός δρυμός της Βάλια Κάλντα… Παραιτημένος στην ανθρωποδιώχτρα μοναξιά του..!
Ο “μύθος” του Μανιταριού…! Ίσως ο πλέον δημιουργικός «μύθος»…!
Το Αστρονομικό Πάρκο του Όρλιακα..!
Το Κέντρο του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού, μαζί με την αδιαπραγμάτευτη γεωλογική και πολιτισμική μας συνέχεια (εντελώς αναξιοποίητες και αυτές)…μερικές μόνο από τις στοχεύσεις, που θα μπορούσαν δημιουργικά, να απογειώσουν τον τόπο, δημιουργώντας συνθήκες ανάταξης και μοναδικότητας.
Αυτοί οι κύριοι βραχίονες, οφείλουν να γίνουν οι πυλώνες στήριξης του τόπου μας, εγκαταλείποντας στερεότυπα, ξεπερνώντας στείρους τοπικισμούς, ιδεολογικές αγκυλώσεις…ακόμα ακόμα κι αυτό το σαπισμένο και ανήμπορο Κράτος, που εν τοις πράγμασι αδυνατεί να προσφέρει όσα ο τόπος έχει ανάγκη…
Αυτός ο πλούτος, όπου γης, θα αποτελούσε μια χρυσοφόρα φλέβα, γενεσιουργό ημερών ελπίδας, ανάπτυξης και προοπτικής. Σε μας, αποτελεί δυστυχώς, στοιχείο κατάθλιψης και μαρασμού, καθώς καθημερινά αντιλαμβανόμαστε τις αδυναμίες, τις ανεπάρκειες και την προφανή ανικανότητά μας να καταστήσουμε την προίκα της φύσης και της ιστορίας της, μοχλό ευημερίας και προοπτικής.
Η ανάγκη η Κρατική μηχανή να κινηθεί και να αξιοποήσει τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, καθιστώντας τον οργανωμένο, ασφαλή και εύκολα επισκέψιμο όλες τις εποχές του χρόνου, εκ των ουκ άνευ.
Η ανάγκη το Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας να παραχωρηθεί από το πτωχευμένο – γι αυτό και ανίκανο να ανταποκριθεί – Δημόσιο, για ανάπτυξη και αξιοποίηση στον ιδιωτικό τομέα, που θα κληθεί να επενδύσει, να αναπτύξει και να απογειώσει την περιοχή, άλλη μια αναγκαιότητα…
Τα αποτελέσματα, μέσα από τον συντονισμό των προσπαθειών και την ομοθυμία των μερών, δεν θα αργήσουν να φανούν, καθώς αίφνης θα δούμε να απλώνεται μπροστά μας το δημιουργικό σπιράλ του φυσιολατρικού, θρησκευτικού, εναλλακτικού, γαστρονομικού, περιπατητικού, αθλητικού και χειμερινού τουρισμού, σε όλη του την μεγαλοπρέπεια !
Αυτές κι άλλες προτάξεις, οφείλουν να καταστούν κύριο μέλημα των τοπικών θεσμικών παραγόντων, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, καθώς αποτελούν την μόνη βιώσιμη προοπτική, για ένα τόπο που μπορεί, αλλά πρέπει να αποδείξει, κιόλας, ότι θέλει ..!
