Γράφοντας χθες το πρωί πως «έρχεται ο Τσίπρας» δέχθηκα δυο – τρία απανωτά τηλέφωνα από φίλους που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Στις αντιδράσεις τους ωστόσο είχαν ως κοινό παρανομαστή το «είσαι υπερβολικός». Οι ώρες που ακολούθησαν, είμαι βέβαιος πως τους έκαναν να ξανασκεφθούν σοβαρά αν είμαι εγώ ο υπερβολικός ή αν ζούμε σε μια χώρα υπερ…. βολική.
Απόδειξη το γεγονός πως δεν υπήρχε πιο βολική επιλογή από τον Γιάννη Στουρνάρα για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών. Προέρχεται από το «κλαμπ των πεφωτισμένων» του Σημίτη, υπήρξε άτυπος σύμβουλος του Παπαδήμου (επίσης μέλος του ίδιου κλαμπ) και διετέλεσε υπηρεσιακός Υπουργός Ανάπτυξης (αποσπώντας κολακευτικά σχόλια απ’ όσους αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή του «σημιτικού εκσυγχρονισμού»).
Μακάρι ο άνθρωπος να τα καταφέρει αλλά επιτρέψτε μου να διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις καθώς είναι μια επιλογή που εγγυάται στους εταίρους μας πως οι όποιες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις μαζί τους θα γίνονται στο δικό τους γήπεδο. Κι εκεί χάνουμε σίγουρα.
Αν η Ελλάδα έχει μια ελπίδα να γλυτώσει τα χειρότερα, αυτό δεν θα προκύψει μέσα από κάποιο δημοσιονομικό θαύμα, όπως μας προτρέπουν οι εταίροι μας δημόσια ενώ κατ’ ιδίαν κρυφογελάνε καθώς η Ελλάδα μοιάζει με τα χαριτωμένα ποντικάκια που ανεβαίνουν πάνω στη ρόδα κι όσο τρέχουν κάνουν απλά τη ρόδα να γυρίζει. Η ελπίδα θα προκύψει από έξυπνες ιδέες δημοσιονομικής τόνωσης και όχι δημοσιονομικής αποστράγγισης όπως θέλει σήμερα η κυρίαρχη ευρωπαϊκή άποψη.
Την ώρα της ανακοίνωσης της υπουργοποίησης του κ. Στουρνάρα διάβαζα τελείως τυχαία την πιο καλή ιδέα των τελευταίων μηνών. Όπως καταλαβαίνετε δεν προέρχεται ούτε από πολιτικό, ούτε από καθηγητή ελληνικού πανεπιστημίου. Η ιδέα είναι του Πέτρου Νομικού, εφοπλιστή τέταρτης γενιάς, ο οποίος αγοράζει ελληνικά κρατικά ομόλογα στις διεθνείς αγορές σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την ονομαστική τους αξία, δηλαδή το ποσό που οφείλεται από το ελληνικό κράτος και στη συνέχεια βοηθά στη δραστική μείωση του χρέους μέσω της ακύρωσης των εν λόγω ομολόγων.
Το fund που χρησιμοποιεί για αυτό το σκοπό λέγεται “Greece Debt Free” και στα δύο πρώτα 24ωρα ζωής του συγκέντρωσε ομόλογα ελληνικού δημοσίου ονομαστικής αξίας 2.200.000 ευρώ. Ένας από τους πρώτους επώνυμους που ανταποκρίθηκαν είναι και ο Ευάγγελος Μαρινάκης που μέσω του Ολυμπιακού έχει στηρίξει οικονομικά το “GDF”.
Η διαφάνεια στην όλη διαδικασία είναι υπαρκτή και το GDF λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους της Πολιτείας των ΗΠΑ, Delaware. Υπόκειται στη νομοθεσία Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων των ΗΠΑ, που αποκλείουν πολιτική επιρροή. Δεν έχει εργαζόμενους, διοικείται από εθελοντές και ενδιαφερόμενους πατριώτες, ενώ τα έξοδα λειτουργίας του είναι αμελητέα.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι ο Πέτρος Νομικός κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνει το ίδιο το ελληνικό δημόσιο ή θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε να κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αλλά δεν είναι τυχαίο πως αυτό που το υλοποιεί λέγεται Πέτρος Νομικός και όχι Γιάννης Στουρνάρας. Και το γεγονός ότι έχουμε Υπουργό Οικονομικών τον δεύτερο και όχι τον πρώτο, πιστέψτε με δεν είναι καθόλου τυχαίο.
ΥΓ: Η έξυπνη όσο και αξιέπαινη προσπάθεια του Πέτρου Νομικού ( για τον οποίο διευκρινίζω πως δεν τον γνωρίζω) μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται “light” ως πλαίσιο πολιτικής της χώρας. Αλλά αυτό αλλάζει εύκολα. Το ζήτημα είναι να υπάρχουν οι καλές ιδέες ως βάση. Από εκεί και πέρα μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και ως εθνικές πολιτικές. Αυτή άλλωστε θα ήταν και μια πραγματικά ενδιαφέρουσα επικοινωνιακή πρόκληση.
