Γράφει η Γιώτα Μπουγά
Μια είδηση που με λύπησε ιδιαίτερα την προηγούμενη εβδομάδα ήταν αυτή της απόσυρσης 49 γλυπτών από το κέντρο της πόλης για να προστατευθούν από τους βανδαλισμούς, μετά και την κλοπή των ορειχάλκινων προτομών στον περίβολο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων.
Τόσο η εικόνα ενός κατεστραμμένου αγάλματος όσο και η απόσυρση των γλυπτών από την Αθήνα είναι ενδείξεις μιας πλήρους έκπτωσης αξιών αλλά και μιας γενικότερης εγκατάλειψης, σημάδια της κρίσης που διανύουμε.
Φαίνεται πως η οικονομική κρίση που διανύουμε είναι ταυτόχρονα και πολιτιστική. Όχι μόνο η πολιτιστική της κληρονομιά αλλά και η ίδια η πόλη υποβαθμίζεται καθημερινά. Ο πεζόδρομος της Τοσίτσα, ανάμεσα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου, αλλά και ο πεζόδρομος ανάμεσα στη Νομική Σχολή Αθηνών και το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου έχουν μετατραπεί σε στέκια ναρκομανών.
Κι όχι, δεν είναι το θέαμα που με ενοχλεί, είναι η αδράνεια. Γιατί δεν επεμβαίνουν οι αρχές και γιατί η αστυνομία μένει άπραγη; Κι αν είναι αργά για να καλλιεργήσουμε το αισθητικό, μήπως είναι, επίσης, αργά και για να προλάβουμε τέτοια φαινόμενα;
Λύση δεν είναι η αστυνόμευση , όταν είναι ελλιπής κι όταν τα “όργανα της τάξης” συμπεριφέρονται σαν κακοί κι ευθυνόφοβοι γραφιάδες που περιμένουν πως και πως το τέλος της βάρδιάς τους, κάνοντας και λιγάκι τα στραβά μάτια.
Λύση δεν είναι ούτε η απόσυρση των γλυπτών από το κέντρο. Εδώ, χρειάζεται πρόληψη κι όχι καταστολή. Τα αγάλματα πλήρωσαν πικρά το τίμημα της, αφού έλιωσαν, τραγική ειρωνεία, για λίγα ευρώ σε παράνομα χυτήρια.
Λύση δεν είναι, τέλος, να μένουν άνθρωποι στο δρόμο κι οι υπόλοιποι να κλείνονται σε γυάλα. Η Αθήνα τους χωράει όλους. Η σύγχρονη μεγαλούπολη χρειάζεται να είναι ανθρώπινη και φιλική.
Λύση είναι η καλλιέργεια του αισθητικού σε συνδυασμό με σωστούς μηχανισμούς πρόληψης και πρόνοιας. Ο πολιτισμός είναι το μόνο αντίδοτο στην κρίση, αξία που συντηρεί την ελπίδα και την ανθρωπιά. Τα γλυπτά φτιάχτηκαν για την πόλη και πρέπει να μείνουν στη θέση τους!
