Συμβαίνει και εις Παρισίους. Ο λόγος για το υψηλό ενεργειακό κόστος που πλήττει βαρύτατα την ελληνική οικονομία και κυρίως τις εναπομείνασες μεγάλες βιομηχανίες, αλλά όπως δείχνει πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οδηγεί σε αποβιομηχάνιση και το σύνολο της Ευρώπης.
Την προηγούμενη δεκαπενταετία η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε το ρόλο του πιονέρου στην παγκόσμιο πόλεμο της προστασίας του περιβάλλοντος και της υιοθέτησης πολιτικών κατά της κλιματικής αλλαγής. Η υιοθέτηση των κανόνων του Κιότο όταν οι μεγάλοι ρυπαντές όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ρωσία σφύριζαν αδιάφορα, η εφαρμογή πολιτικών στήριξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αλλά και η μεταφορά της βαριάς βιομηχανικής παραγωγής στις τρίτες χώρες λόγω χαμηλού εργατικού κόστους, οδήγησαν σε σταδιακή αποβιομηχάνιση της Ευρώπης η οποία σήμερα διαπιστώνει ότι το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης εξάντλησε τα περιθώρια του.
Η χρήση της «πολυτελούς πράσινης ενέργειας» που κατά την περίοδο της ανάπτυξης και της ευημερίας παρά το υψηλό κόστος αποτελούσε ένδειξη του υψηλού οικονομικού στάτους της Ευρώπης και παράλληλα ήταν επενδυτική διέξοδος σε νέους τομείς παραγωγής (ανεμογεννήτριες φωτοβολταικά πάνελ), σήμερα αποτελεί βραχνά για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το μερίδιο της βιομηχανίας στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ βαίνει μειούμενο από 15,5 % πριν από ένα χρόνο, σε 15,1 % το καλοκαίρι του 2013, με το ενεργειακό κόστος να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες γι΄ αυτή την εξέλιξη.
Έτσι η Σύνοδος Κορυφής του Φεβρουαρίου αποκτά κρίσιμο χαρακτήρα για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, καθώς σε αυτήν αναμένεται να παρουσιαστεί και να συζητηθεί το κείμενο πολιτικής που θα ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με επίκεντρο τη βιομηχανία και την ανταγωνιστικότητά της. Σύμφωνα με τον αρμόδιο Επίτροπο Αντόνο Ταγιάνι, η έκθεση της ΕΕ θα είναι ένα συμβόλαιο που θα απαντά στα προβλήματα των υψηλών τιμών ενέργειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κομισιόν αναφέρεται στο μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο τιμών ενέργειας.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση ειδικά για την Ελλάδα, είναι πολύ χειρότερη, τόσο λόγω του υψηλού κόστους αερίου όσο και των φόρων που έχουν επιβληθεί στον ηλεκτρισμό.
Η κατανόηση, οι καλές προθέσεις και οι ατέρμονες συζητήσεις δεν οδηγούν σε λύσεις. Χρειάζονται αποφάσεις και φαίνεται ότι το έδαφος είναι πλέον πρόσφορο και σε επίπεδο ΕΕ.
