Γράφει ο Ceteris Paribus
Τελικά, όπως είχε προαναγγελθεί, το ελληνικό Δημόσιο εξοικονόμησε τα ποσά για να πληρώσει τη χρεολυτική δόση προς το ΔΝΤ και τα οικογενειακά επιδόματα, ενώ καλύφθηκε και η «δύσκολη» έκδοση εντόκων γραμματίων ύψους 1,4 δισ. ευρώ που θα αποπληρώσει ίσης αξίας έντοκα γραμμάτια τα οποία λήγουν μετά το Πάσχα. Έτσι, η περίοδος του Πάσχα θα περάσει ήσυχα και χωρίς «δράματα». Ωστόσο, η χρηματοδοτική ασφυξία θα αρχίσει να χτυπάει «κόκκινο» από τις 24 Απριλίου και ύστερα, ενώ μέχρι τις 15 Μαΐου το αργότερο όλα τα «κόλπα» εξαντλούνται μαζί και με το τελευταίο ευρώ…
Έρχεται λοιπόν η «ώρα της κρίσεως». Όχι το Πάσχα, όπως πολλοί υπολόγιζαν ή φοβούνταν, αλλά λίγο πριν το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος…
Οι δανειστές, που έχουν «ακτινογραφήσει» μέχρις λεπτομερείας τα οικονομικά του ελληνικού Δημοσίου, τα γνωρίζουν όλα αυτά πολύ καλύτερα από μας. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, καλούν την ελληνική κυβέρνηση να εργαστεί ταχύτατα ώστε στο Eurogroup της 24ης Απριλίου να έχει ωριμάσει η δυνατότητα για ναι συνολική επικαιροποίηση του ελληνικού προγράμματος. Ποιο είναι το μήνυμα; «Ούτε ευρώ χωρίς μια συμφωνία με συνολικό χαρακτήρα». Αυτή είναι η απάντηση στη «γραμμή» της ελληνικής κυβέρνησης για «τμηματική συμφωνία με τμηματική αποδέσμευση χρηματοδότησης».
Επιμένει άραγε πραγματικά η ελληνική κυβέρνηση σε αυτή τη γραμμή; Οι ενδείξεις γι’ αυτό εξασθενούν πλέον ραγδαία. Αντίθετα, φαίνεται ότι και αυτή εργάζεται για μια συμφωνία με πιο συνολικό και άρα πιο «οριστικό» χαρακτήρα. Όταν ο Γιάνης Βαρουφάκης έστελνε την «εμπλουτισμένη» λίστα μεταρρυθμίσεων με συνολική εκτιμώμενη απόδοση 4,68 – 6,1 δισ. ευρώ που διασφαλίζει πρωτογενές πλεόνασμα 3,1 – 3,9% του ΑΕΠ, δεν παρέπεμπε ακριβώς σε μια τέτοια, συνολικότερη και πιο «οριστικού» χαρακτήρα συμφωνία; Τώρα, νέες δημοσιογραφικές πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι η «εμπλουτισμένη» λίστα Βαρουφάκη περιλαμβάνει επιπλέον μέτρα απόδοσης 700 εκατ. – 1 δισ. ευρώ το 2015 αλλά και μέτρα απόδοσης, με αρμόδια στελέχη να δηλώνουν ότι η πρόβλεψη για επιπλέον μέτρα «είναι συνήθης πρακτική ώστε να κλείσει η συμφωνία»… Συμπέρασμα; Το σενάριο στο οποίο δουλεύει η ελληνική κυβέρνηση είναι το σενάριο για πρωτογενές πλεόνασμα όχι λιγότερο από 3%! Και όχι μόνο αυτό: Για να διασκεδάσουν τις αντιρρήσεις των θεσμών ότι τα μέτρα που προτείνονται, είναι one off και δεν έχουν μόνιμα αποτελέσματα, ψ μαθαίνουμε τώρα ότι η λίστα περιλαμβάνει και μέτρα απόδοσης 5,49 δισ. ευρώ για το 2016, μεταξύ των οποίων και μέτρα για τις ΔΕΚΟ με εξοικονόμηση 58 εκατ. ευρώ!
Τέλος, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Βαρουφάκη στις ΗΠΑ για τη συνάντησή του με την κ. Λαγκάρντ, η ανακοίνωση του ΔΝΤ έκανε λόγο για «due diligence», δηλαδή για έλεγχο – αποτίμηση συνολικού χαρακτήρα. Άλλωστε, χωρίς ένα τέτοιο έλεγχο πώς θα προέκυπτε γλώσσα συνεννόησης για τη διευθέτηση του χρέους, για το οποίο πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι παράμετροι του δημοσιονομικού προβλήματος;
Πού «κολλάει» λοιπόν το πράγμα; Όχι στη λίστα Βαρουφάκη, αλλά στη… λίστα Χαρδούβελη! Κι αυτό, όχι για οικονομικούς λόγους, αλλά για καθαρά πολιτικούς! Σε τι διαφέρουν οι δύο λίστες; Στο ότι η λίστα Χαρδούβελη προβλέπει νέα μείωση μισθών και συντάξεων και περαιτέρω «απελευθέρωση» εργασιακών σχέσεων (μαζικές απολύσεις), ακριβώς τα ζητήματα που ξεπερνούν τα πολιτικά όρια αντοχής της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και το κυβερνητικού κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτός είναι ο «διαρθρωτικός» (ιδεολογικός στην πραγματικότητα) πυρήνας των μέτρων στον οποίο επιμένουν οι δανειστές. Ο Αλέξης Τσίπρας τους «δίνει» μέτρα με εισπρακτική απόδοση που αυξάνουν το πρωτογενές πλεόνασμα ξανά στο 3%, αλλά αυτοί λένε όχι! Η κυβέρνηση λέει μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα αλλά χωρίς περικοπές σε μισθούς – συντάξεις και χωρίς μαζικές απολύσεις, ενώ οι δανειστές απαιτούν ακριβώς αυτά τα μέτρα ενώ είναι «γενναιόδωροι» στο ύψος το0υ πρωτογενούς πλεονάσματος!
Η διαφορά λοιπόν δεν είναι για το εισπρακτικό αποτέλεσμα των μέτρων αλλά για τον ιδεολογικό τους πυρήνα! Αυτή όμως η διαφορά μπορεί να σημαίνει ότι την όποια συμφωνία θα υπογράψει μεν ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά την υλοποίησή της θα διαχειριστούν άλλοι! Διότι με το σκληρό νεοφιλελεύθερο πυρήνα των μέτρων να περιλαμβάνεται στη συμφωνία, δεν θα τσαλακωθεί απλώς το αντιμνημονιακό πολιτικό προφίλ του Αλέξη Τσίπρα, αλλά ο ίδιος κινδυνεύει να ανατραπεί. Να αποδειχτεί ο «χρήσιμος ηλίθιος» που θα τσαλακωθεί, θα υπογράψει και ύστερα θα παραμεριστεί…
Μπορεί να «χαλάσει η δουλειά» γι’ αυτή τη διαφορά; Στο βαθμό που έχει τέτοιες «υπαρξιακού» χαρακτήρα συνέπειες, ναι! Κανείς δεν μπορεί να το αποκλείσει. Η κυβέρνηση θα ανεβάσει το πρωτογενές αποτέλεσμα… στο θεό, προκειμένου να αποφύγει το σκληρό νεοφιλελεύθερο πυρήνα των μέτρων. Αν όμως αποτύχει;
Όπως το διατύπωσε ηγετικό στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας, «αν γίνουν δεκτά τέτοια μέτρα, τότε δεν μιλάμε γι’ αυτή την κυβέρνηση αλλά για μια άλλη (κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας») και δεν μιλάμε για ΣΥΡΙΖΑ». Τότε όμως δεν θα μιλάμε καν για πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, αλλά για κάποιον άλλο – άλλη κυβέρνηση ίσον άλλος πρωθυπουργός…
Πώς θα απαντήσει ο Αλέξης Τσίπρας στο «υπαρξιακό» δίλημμα όταν τελειώσει και το τελευταίο ευρώ στα δημόσια ταμεία και η προσπάθειά του να αποφύγει το σκληρό νεοφιλελεύθερο πυρήνα των μέτρων έχει αποτύχει; Ενώ η λογική λέει ότι ο δρόμος που ήδη διανύεται, οδηγεί σε συνολική συμφωνία, έστω και οδυνηρή, το «υπαρξιακό» στοιχείο της διακύβευσης δεν επιτρέπει οριστική απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση, θα επιλέξει τη ρήξη: είτε με την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του και τους ΑΝΕΛ είτε με τους δανειστές. Ίδωμεν…
