Γράφει ο Σπύρος Μπόικος
Η ακροδεξιά ατζέντα που υιοθετεί ο ισραηλινός πρωθυπουργός προκειμένου να στηρίξει την αδύναμη κυβέρνηση του απειλεί να βάλει την ειρηνευτική διαδικασία για το Παλαιστινιακό σε νέες περιπέτειες.
Ένα νομοσχέδιο που θα ορίζει το Ισραήλ ως το εβραϊκό έθνος κράτος, το οποίο έχει προκαλέσει μεγάλη κριτική καθώς θεωρείται ότι δίνει προτεραιότητα στη θρησκεία έναντι της δημοκρατίας και κυρίως καθώς περιθωριοποιεί τους άραβες πολίτες του Ισραήλ. Η επαναφορά της καταστροφής των σπιτιών των ύποπτων για τρομοκρατία παλαιστινίων, η οποία είχε σταματήσει από το 2005 καθώς θεωρήθηκε φτωχή σε αποτελέσματα από τον ισραηλινό στρατό. Η απειλή ότι θα ανακληθούν οι άδειες εξόδου από τη δυτική όχθη για τους ύποπτους για τρομοκρατία. Σημαντικότερο όλων οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον του προσώπου του παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούτ Αμπάς. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία της νέας ατζέντας της κυβέρνησης Νετανιάχου που έχουν προκαλέσει – και δικαιολογημένα- ανησυχία εντός και εκτός Ισραήλ για την πορεία της ειρηνευτικής διαδικασίας για το Παλαιστινιακό.
Ο Μαχμούτ Αμπάς είναι ό,τι κοντινότερο σε σύμμαχο έχει βρει το Ισραήλ στην παλαιστινιακή πλευρά εδώ και δεκαετίες. Η προσέγγιση του παλαιστινίου προέδρου έχει βοηθήσει αρκετά το Ισραήλ στην πορεία της ειρηνευτικής διαδικασίας. Γιατί λοιπόν του επιτίθεται ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου; Οι βασικοί λόγοι είναι δυο, και κανείς από τους δυο δεν τιμά ιδιαίτερα την πολιτική του ισραηλινού πρωθυπουργού.
Ο πρώτος είναι η πίεση που δέχεται στο εσωτερικό η κυβέρνηση Νετανιάχου, η οποία τον οδηγεί να υιοθετεί μια ακροδεξιά ατζέντα προκειμένου να κερδίσει τον χώρο δεξιά του πολιτικού κέντρου. Η επιλογή αυτή δεν είναι βέβαια υπαγορευμένη από τη πολιτική ανάγκη μόνο, αλλά αποτελεί και αποτέλεσμα της πολιτικής φυσιογνωμίας του πρωθυπουργού του Ισραήλ, ο οποίος ανήκει και ο ίδιος στην άκρα δεξία.
Ο δεύτερος είναι η προσπάθεια του Ισραήλ να εκμεταλλευτεί την αναταραχή που επικρατεί στη Μέση Ανατολή μετά τις πολεμικές παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ και την ραγδαία εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους. Θεωρώντας προφανώς ότι αυτή τη στιγμή αποτελεί ένα πολύτιμο και αναντικατάστατο σύμμαχο για τις ΗΠΑ στην περιοχή, το Ισραήλ προχωρά σε ένα γεωπολιτικό εκβιασμό, προσπαθώντας να οδηγήσει τις εξελίξεις στο Παλαιστινιακό με θετικό για το Ισραήλ τρόπο. Αυτή η προσπάθεια εκκινεί από το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή οι συσχετισμοί για το Ισραήλ στο Παλαιστινιακό ζήτημα είναι αρνητικοί, μετά και την αναγνώριση της ανεξάρτητης παλαιστινιακής αρχής από τη Σουηδία και μια σειρά μη δεσμευτικών αποφάσεων διαφόρων ευρωπαϊκών κοινοβουλίων για το ίδιο ζήτημα.
Ίσως έχει έρθει η στιγμή να αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή του Ισραήλ ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και η πολιτική του, η οποία μέχρι στιγμής μόνο θάνατο και δυστυχία έχει επιφέρει, τόσο στους Ισραηλινούς, όσο και στους Παλαιστίνιους γείτονες τους, και να προχωρήσει μια πολιτική λύση που φαίνεται ότι οι ψύχραιμες δυνάμεις και στις δυο πλευρές είναι πρόθυμες να επιτύχουν.
