Γράφει ο Δημήτρης Γαρούφας,
Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του ΔΣΘ.
Άρχισαν συζητήσεις για το πώς ο μοναδικός τύμβος της Αμφίπολης που προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον θα αποτελέσει όχημα ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή και μάλιστα είδα σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ να ρωτούν τους κατοίκους αν παρουσιάστηκε επενδυτικό ενδιαφέρον στην περιοχή εννοώντας μάλλον πωλήσεις αγροτεμαχίων και λειτουργία καντινών και ψησταριών…
Για την ιστορία αναφέρω ότι στην Αμφίπολη υπάρχει λιμάνι που κατασκευάσθηκε επί Μεταξά για να μεταφέρονται από εκεί στα βόρεια σύνορα υλικά κατασκευής των οχυρών ενώ η ιδανική θέση του αρκετές φορές δημιούργησε σκέψεις αξιοποίησης.
Έτσι αρχές δεκαετίας του 1960 είχε εξαγγελθεί δημιουργία βιομηχανίας φωσφορικών λιπασμάτων, το 1980-1982 κάποιοι σκέφθηκαν να μεταφέρεται εκεί το σιδηρομετάλλευμα από τη Χαλκιδική για εξαγωγή στο εξωτερικό(κάναμε αγώνες για χρόνια μαζί με τους κοινοτάρχες της περιοχής για να ματαιωθεί γιατί θα ήταν περιβαντολογικό έγκλημα).
Μια σωστή προσπάθεια ανάπτυξης της περιοχής έγινε όταν ήταν υπουργός Χωροταξίας ο οραματιστής Α. Τρίτσης και με την «επιχείρηση πολεοδομικής ανασυγκρότησης» -αν θυμάμαι καλά-προτάθηκε λειτουργία του λιμανιού της Αμφίπολης για τουριστικά σκάφη, η επίσκεψη στο αρχαιολογικό πάρκο να γίνεται με καραβάκια από τον Στρυμώνα, να γίνει ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων, να αξιοποιηθούν ως παραδοσιακοί οικισμοί τα χωριά του Παγγαίου και να υπάρχει τελεφερίκ στο Ροδολίβος με το οποίο θα ανέβαιναν οι επισκέπτες στην κορυφή του Παγγαίου, να λειτουργήσει στην περιοχή Αμφίπολης τουριστικό χωριό με υποδομές πολιτιστικές κλπ. με στόχο το 2000 η Αμφίπολη να έχει 25.000 κατοίκους. Νομίζω ότι ήταν αξιοπρόσεκτη προσπάθεια που δυστυχώς εγκαταλείφθηκε όταν άλλαξε υπουργείο ο Α. Τρίτσης αλλά και λόγω αδιαφορίας των φορέων του Ν.Σερρών.
Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, πληροφορήθηκα ότι υπήρξε σχεδιασμός από μεγάλη Τράπεζα για επενδυτικό σχέδιο 100 εκατομμυρίων ΕΥΡΩ για δημιουργία τουριστικού χωριού κοντά στο Λιμάνι Αμφίπολης που θα λειτουργούσε ως μαρίνα για τουριστικά σκάφη αλλά δεν προχώρησε κυρίως γιατί ακολούθησε η οικονομική κρίση…
Τα νέα δεδομένα είναι η λειτουργία της Εγνατίας οδού, η αναμενόμενη μαζική προσέλευση επισκεπτών λόγω της τεράστιας προβολής σε παγκόσμιο επίπεδο του μοναδικού ταφικού μνημείου που αποκαλύφθηκε στην Αμφίπολη σε συνδυασμό με την λειτουργία του αρχαιολογικού Μουσείου και την ύπαρξη ενός σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, η θέση της Αμφίπολης δίπλα στη θάλασσα και η δυνατότητα ανάπτυξης και θρησκευτικού τουρισμού.
Νομίζω ότι σε επίπεδο Περιφέρειας θα έπρεπε να ξαναδούν την πρόταση του Α.Τρίτση και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τα νέα δεδομένα να εκπονηθεί ολοκληρωμένη πρόταση ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής( φυσικά με χρηματοδότηση από Ε.Ε) με προβολή και αξιοποίηση των αρχαιοτήτων ,των ακτών του Στρυμωνικού κόλπου, του Λιμανιού Αμφίπολης και του Παγγαίου αλλά με σχέδιο που θα επιδιώκει και ποιοτικό τουρισμό.
Ασφαλώς όταν μιλώ για ανάπτυξη δεν αναφέρομαι σε «καντίνες και ψησταριές..» αλλά μπορεί να υπάρξει άλλου είδους ανάπτυξη με σύνδεση της περιοχής με Πανεπιστήμια κλπ και σε διεθνές επίπεδο. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω ότι είχα προτείνει παλιότερα στις τοπικές αρχές να αξιοποιηθεί το γεγονός ότι ο μέγιστος των ιστορικών ο Θουκυδίδης έζησε στην περιοχή και σε συνεργασία Δήμου Αμφίπολης και τμήματος Διεθνών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας(τότε είχε δείξει ενδιαφέρον) να γίνεται σε τακτά διαστήματα στην Αμφίπολη συνέδριο και εκδηλώσεις με συμμετοχή διεθνολόγων και προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο με ανάλυση των μηνυμάτων του Θουκυδίδη για κατανόηση και διαμόρφωση της σημερινής πραγματικότητας.…Πιλοτικά έγινε στις 6-7-2012 μια ημερίδα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του φεστιβάλ Αμφίπολης (με ομιλητές τον καθηγητή ΑΠΘ Κ. Χρυσόγονο, τον συγγραφέα Γ. Σκαμπαρδώνη, τον καθηγητή Διεθνών σπουδών του ΠΑΜΑΚ Η. Κουσκουβέλη και τον γράφοντα) και νομίζω ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει μια σταθερή συνεργασία του ΠΑΜΑΚ με τον Δήμο Αμφίπολης σποτελώντας την αφετηρία και άλλων προσπαθειών που θα δημιουργήσουν υποδομή και προϋποθέσεις για άλλου είδους ανάπτυξη.
Τελειώνοντας επισημαίνω ότι η ιστορία μας, ο πολιτισμός και οι φυσικές ομορφιές είναι τα ισχυρά χαρτιά μας που αν αξιοποιηθούν σωστά μπορούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις μιας άλλης ανάπτυξης για τη χώρα μας.
