Εντάξει δεν είναι κι ότι πιο ευχάριστο να βρίσκεσαι από ελεγκτής, ελεγχόμενος, ωστόσο οφείλεις να το σεβαστείς όταν κι όπως προκύψει, όπως περιμένεις να σεβαστούν κι άλλοι τους ελέγχους που κάνεις.
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού κατά δημοσιεύματα που επικαλούνται σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, δεν προέβη σε μειώσεις στη μισθοδοσία της ως όφειλε με βάση τους ειδικούς νόμους που θεσπίστηκαν για τα έτη 2010 και 2011, κάτι που προκάλεσε από την Εισαγγελία διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.
Επειδή συγκαταλεγόμαστε σε εκείνους τους ρομαντικούς τύπους που πιστεύουν ακόμη στην Δικαιοσύνη, δεν θα πούμε κουβέντα, θα περιμένουμε αυτή να μιλήσει.
Δε μπορούμε όμως να μην σταθούμε στην ανακοίνωση στην οποία προέβη η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Δηλώνει ότι σεβόμενη την εισαγγελική διερεύνηση δεν θα προβεί σε δημόσιο σχολιασμό των όσων έχουν αναφερθεί και ευθύς αμέσως προσθέτει έναν υπαινιγμό που αναιρεί (κατά την ταπεινή μας γνώμη) την προηγούμενη δήλωση. Η Επιτροπής ευελπιστεί λέει ότι το δημοσίευμα δεν συνδέεται με πρόσφατες ελεγκτικές ενέργειες στον χώρο των ΜΜΕ.
Κι εδώ έρχεται η απορία εμάς των φτωχών τω πνεύματι, αφού λες ότι σέβεσαι τη διερεύνηση του θέματος, γιατί δεν περιμένεις να διερευνηθεί και μετά, όχι υπαινιγμούς να αφήσεις, αλλά και να καταδείξεις αυτούς που θεωρείς ότι αδίκως σε κατηγόρησαν;
Από την άλλη είναι κοινή τακτική όταν κάποιος θεωρεί ότι θίγεται δικαίως ή αδίκως, αντιδρά άμεσα (θα πνιγώ αν δεν το πω, που λέμε…) κι όχι μετά από 3-4 ημέρες….
Κι ύστερα είναι και κάτι που με συγχωρείται, αλλά δεν καταπίνεται με τίποτα (από μένα). «….και το προσωπικό της Επιτροπής, το οποίο λοιδορείται με τόση ευκολία στο δημοσίευμα, εξαντλεί αποθέματα ψυχής και αναλώνεται για να υπάρξουν αποτελέσματα σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας…».
Με συγχωρείτε κύριοι αλλά αυτή είναι η δουλειά σας. Αν θεωρείτε ότι προσφέρετε περισσότερα σε σχέση με την αμοιβή σας, μπορείτε να κάνετε μια άλλη δουλειά. Εφόσον επιλέγετε και παραμένετε, τότε καλύτερα μην δίνετε τέτοιους δραματικούς τόνους σε ότι κάνετε. Διότι με αποθέματα ψυχής και απολαβές ψίχουλα, μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σε κρύες και σμπαραλιασμένες αίθουσες, μας φροντίζουν ξεπερνώντας εαυτόν γιατροί και οι νοσοκόμες, μας δικάζουν οι δικαστές και κάποιοι άλλοι, για απείρως λιγότερα ψίχουλα, μαζεύουν τα σκουπίδια από την πόρτα μας… Αυτή την περίοδο όλοι μας εξαντλούμε τα αποθέματα ψυχής. Ας μην το κάνουμε θέμα λοιπόν…
