Την νέα «(σοσιαλ)φιλελεύθερη» κυβέρνηση της Γαλλίας σχολιάζει ο Τύπος της χώρας επαναλαμβάνοντας ότι πρόκειται για την δεύτερη και τελευταία ευκαιρία του Ολάντ, η δημοτικότητα του οποίου είναι σε χαμηλό πενηκονταετίας.Τα βλέμματα στράφηκαν στον Εμανουέλ Μακρόν, πρώην τραπεζίτη του τραπεζικού ομίλου Ρότσιλντ, ο οποίος ορίστηκε νέος υπουργός οικονομικών. Ο Μακρόν βρίσκεται στον αντίποδα του Αρνό Μοντεμπούρ, που καθαιρέθηκε επειδή εξέφρασε την αντίθεσή του με την πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν Βερολίνο και Βρυξέλλες. Η τοποθέτηση του Μακρόν δίνει το στίγμα της δεξιάς στροφής του Ολάντ. Το σκηνικό συμπληρώνεται μια ημέρα μετά τον ανασχηματισμό της Γαλλικής κυβέρνησης με το ξεκάθαρο μήνυμα της Κομισιόν: «Επιταχύνεται τις μεταρρυθμίσεις».
Με την επιλογή του Μακρόν ο Ολάντα επιβεβαιώνει την πλήρη ρήξη του με την Αριστερή πτέρυγα του κόμματός του. Ο νέος υπουργός Οικονομικών είναι ένας από τους βασικούς εμπνευστές του Σύμφωνου Ευθύνης με τις επιχειρήσεις και, όπως σημειώνει η Deutsche Welle, απόλυτος υποστηρικτής μιας κυβερνητικής πολιτικής που στηρίζεται στην ενίσχυση της προσφοράς στην οικονομία. Με τάσεις κατεξοχήν φιλελεύθερες, ο νέος υπουργός δεν αναμένεται να είναι παρεμβατικός στις επιχειρήσεις, ή να επεμβαίνει στο κυβερνητικό έργο με ιδέες «εθνικοποίησης ή απο-παγκοσμιοποίησης», όπως ο Μοντεμπούρ. Η επιλογή του Μακόν έχει εξοργίσει την αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος, αλλά έχει προκαλέσει την ικανοποίηση του συνδέσμου της εργοδοσίας MEDEF και του προέδρου του. Όμως με την απομάκρυνση του Μοντεμπούρ φέρεται να συμφωνεί και το 59% των πολιτών, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύει η εφημερίδα «Λε Παριζιέν».
Με το «καλημέρα» μήνυμα της Κομισιόν και της Μέρκελ
Το μήνυμα για τη δεξιά στροφή εστάλη προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και η Κομισιόν δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο. Μόλις μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε τη Γαλλία να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις της. «Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο», τόνισε, ο Σάιμον Ο’ Κόνορ, ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων Γιούρκι Κατάινεν, και πρόσθεσε πως «είναι σημαντικό που ο πρωθυπουργός επαναβεβαίωσε τη δέσμευση της κυβέρνησης να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι αναγκαίες ώστε η Γαλλία να ενισχύσει την ανάπτυξη και την απασχόληση με σταθερό τρόπο»,
«Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο, είναι επιτακτικό η Γαλλία (…) να επιταχύνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα, να ενισχύσει την απασχόληση», πρόσθεσε. Ερωτηθείς πώς θα αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε μια ενδεχόμενη απόκλιση του δημόσιου ελλείμματος της Γαλλίας από τον στόχο του 3% που ορίζεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας, ο Ο’ Κόνορ υπενθύμισε ότι «το ουσιώδες είναι να τηρηθεί η δημοσιονομική εξυγίανση» όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Από την πλευρά της η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ζήτησε να γίνουν «πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές στη Γαλλία», χωρίς όμως να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο για τη νέα γαλλική κυβέρνηση.
«Στη Γαλλία το θέμα είναι να ξέρουμε αν κάνουν πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτό είχε ανακοινώσει και ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ», είπε η Μέρκελ σε συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό Cicero, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της νέας γαλλικής κυβέρνησης.
Η νέα «(σοσιαλ)φιλελεύθερη» κυβέρνηση
«Καλύτερα μόνος παρά με κακή παρέα», σχολιάζει σκωπτικά η Libération τον κυβερνητικό ανασχηματισμόστο Παρίσι και επισημαίνει, όπως αναφέρει η Deutsche Welle: «Βλέποντας πόσο χαμηλά έχουν πέσει στις δημοσκοπήσεις και την πολιτική κρίση που έχει προκύψει, οι Φρανσουά Ολάντ και Μανουέλ Βαλς ποντάρουν τα πάντα σε ένα χαρτί. Τώρα υπάρχει μόνο μια γραμμή, μια στρατηγική, μια ηγεσία: Ο σοσιαλφιλελευθερισμός, η πραγματιστική Αριστερά, ο σοσιαλδημοκρατικός συμβιβασμός. Είναι αδιάφορο τι ονομασία θα δώσουμε. Τα πρόσωπα, που εκφράζουν αυτή την πολιτική, είναι εν μέρει νέα και συμπαθή. Ωστόσο, ο άνθρωπός των βελούδινων συμβιβασμών, ο Φρανσουά Ολάντ, υποχρεώθηκε να υιοθετήσει τη σκληρή γραμμή».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Le Monde. Με τίτλο «Βαλς ΙΙ: μία σοσιαλφιλελεύθερη τοποθέτηση», η εφημερίδα αναλύει το σκεπτικό του ανασχηματισμού αλλά και τις επιλογές Ολάντ για τα νέα πρόσωπα που εισέρχονται στη γαλλική κυβέρνηση. «Η νέα κατεύθυνση μπορεί να συναχθεί ξεκάθαρα: μετά το Σύμφωνο Ευθύνης του Ιανουαρίου και μετά τον διορισμό του Μανουέλ Βαλς τον Απρίλιο, συντελείται πλέον ένα περαιτέρω βήμα προς την αναθεώρηση της αρχικής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής με την σοσιαλφιλελεύθερη μετατόπιση που πραγματοποιείται τώρα», προσθέτει
Στον γερμανικό Τύπο η Rheinische Post γράφει ότι «μέχρι τώρα η κυβερνητική πολιτική χαρακτηριζόταν από δισταγμούς, απότομες αλλαγές και εσωτερικές διαμάχες, κυρίως για την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική». Εκτιμά, δε, ότι μετά τον ανασχηματισμό οι συγκρούσεις μάλλον δεν θα κοπάσουν. «Ο μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομίας, που ανήκε στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αντικαταστάθηκε από έναν φιλελεύθερο πραγματιστή. Η τοποθέτηση του Μακρόν εκπέμπει το μήνυμα πως επιτελούς ο Φρανσουά Ολάντ έχει πάρει σοβαρά την υπόθεση των μεταρρυθμίσεων. Πολλοί Γάλλοι έχουν, στο μεταξύ, αποδεχθεί ότι οι σκληρές περικοπές είναι εκ των ουκ άνευ, προκειμένου να ανασυγκροτηθεί η χώρα. Ωστόσο, πολλοί πολιτικοί δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει. Οι αριστεροί αντάρτες θα δώσουν τώρα το σύνθημα της αντεπίθεσης. Απειλούν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Ολάντ, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι συντηρητικοί θα κάνουν την υπέρβαση προκειμένου να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις. Θα ήταν ωστόσο απολύτως αναγκαίο», σημειώνει.
«Η νέα κυβέρνηση της Γαλλίας διαθέτει μεγαλύτερη συνοχή, αλλά λιγότερη στήριξη σε σχέση με την προηγούμενη», γράφει για το ίδιο θέμα η ισπανική El Pais και διευκρινίζει: «Η τοποθέτηση του Εμανουέλ Μακρόν στο υπουργείο Οικονομίας καταδεικνύει ότι ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ επιμένει στις μεταρρυθμίσεις του. Οι νέοι υπουργοί είναι τεχνοκράτες, οι οποίοι καλούνται να εφαρμόσουν τα σχέδια του προέδρου. Ο απελθών υπουργός Οικονομίας Μοντεμπούρ απέτυχε. Πρόκειται για έναν λαϊκιστή που κατάφερε να εισχωρήσει σε ένα συμβατικό κόμμα. Η ακραία ρητορική του αντιστοιχεί ωστόσο σε μέτρια πολιτικά σχέδια. Η εναλλακτική λύση ως προς την πολιτική της λιτότητας που προτείνει είναι απλά γελοία».
