Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Επίσημο κάλεσμα από αξιωματούχους της ΕΕ έγινε εχθές σε εταιρίες κολοσσούς του διαδικτύου, όπως τη Google, το Facebook και το Twitter, για να συνεργαστούν στην καταπολέμηση της προπαγάνδας του Ισλαμικού Κράτους στο internet.
Το διαδίκτυο έχει υπάρξει ως τώρα πολύτιμο εργαλείο για τους τζιχαντιστές οι οποίοι εξάπλωσαν τη φήμη τους, τα καλέσματά τους και την ιδεολογία τους σε ελάχιστο χρόνο σε όλο τον κόσμο. Ένας από τους λόγους της πρότασης συνεργασίας είναι ότι στην πολιτική των ιστοσελίδων προβλέπεται να σβήνονται λογαριασμοί χρηστών που παραπέμπουν σε πράξεις βίας, αλλά μόνο μετά από ενημέρωση του ιστοχώρου, αφού δεν είναι υποχρεωμένοι να τους παρακολουθούν οι ίδιοι.
Η συζήτηση μεταξύ εκπροσώπων των εταιριών και Ευρωπαίων αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένης της Επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλστρεμ και Ευρωπαίων Υπουργών Εσωτερικών θα κινηθεί γύρω από τους κινδύνους που ανακύπτουν από τη χρήση του διαδικτύου και με ποια μέσα μπορεί η δράση τους αυτή να καταπολεμηθεί. Παράλληλα, στη σημερινή σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ θα συζητηθεί ως κύριο ζήτημα η εξάπλωση του τζιχάντ στην Ευρώπη και η φυγή νέων για συμμετέχουν στον πόλεμο. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο του tvxs, 3.000 πολίτες από χώρες της Ευρώπης έχουν μεταβεί στη Συρία για να πολεμήσουν, τασσόμενοι στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους.
Σε μια πολυπολιτισμική Ευρώπη που προσπάθησε εδώ και δεκαετίες να ισοπεδώσει τις θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους προτάσσοντας την ομογένεια ως συστατικό επιτυχίας των Ευρωπαϊκών κοινωνιών βρίσκεται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιήσει ότι πολλοί νέοι ριζοσπαστικοποιούνται στον ‘ιερό πόλεμο’ του τζιχάντ γιατί το ευρωπαϊκό περιβάλλον δεν κατάφερε να τους δώσει στοιχεία για να δομήσουν ταυτότητες. Ατομικές, πολιτικές και κοινωνικές ταυτότητες που να συνδέονται με ένα πλέγμα αξιών, παράδοσης και άλλων θεμελιωδών χαρακτηριστικών. Σήμερα λοιπόν πολλοί από αυτούς, που δεν είναι καν μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, εμπνέονται από το Ισλαμικό Κράτος και την ιδεολογία του γιατί στις χώρες τους, ίσως δεν υπήρχε τίποτα να τους εμπνεύσει.
