Η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ – τόσο ο πρόεδρός τους όσο και οι απλοί πολίτες – δεν προτίθενται να βοηθήσουν κάποιον που δεν βοηθάει τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Ομπάμα, μάλιστα, χαμογελά αδιάφορα αντιμέτωπος με τα διεθνή σχόλια για την τάση των ΗΠΑ να απουσιάζουν από τις διεθνείς εξελίξεις και φαίνεται ότι οι περισσότεροι συμπολίτες του είναι της ίδιας άποψης. Παρά τις θηριωδίες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας και τις παρακλήσεις των παγιδευμένων Γιαζίντι, μία δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στο Reuters υποδεικνύει πως περίπου ένας ανά τρεις Αμερικανούς υποστηρίζει τη χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας στο Ιράκ και μόνο ο ένας στους πέντε επιδοκιμάζει τη χρήση αεροπορικών επιδρομών προκειμένου να ανακοπεί η προέλαση του χαλιφάτου.
Φυσικά, η πολιτική εικόνα δεν είναι τόσο απλή. Ο πρόεδρος Ομπάμα μπορεί να έχει καλή γνώση της γνώμης και των προτιμήσεων των συμπατριωτών του, αλλά η αποδοχή των κινήσεων στην παγκόσμια σκακιέρα προσεγγίζει αυτή του Τζίμι Κάρτερ και δεν ξεπερνά το 35%.
Οι Αμερικανοί δεν θέλουν επεμβάσεις, αλλά δεν επιθυμούν να έχουν και έναν αδύναμο πρόεδρο όπως εσχάτως φαίνεται ο δικός τους.
