Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Το ίδιο θεωρούν και οι ξένοι εταίροι μας, που μας προετοιμάζουν και το επιθυμούν επίσης. Στην πραγματικότητα μας βαρέθηκαν, δεν θέλουν να ασχολούνται άλλο μαζί μας, τους βγάλαμε το λάδι, μπούχτησαν και έχουν άλλα σημαντικότερα θέματα να ασχοληθούν πλέον. Την τρομοκρατία, τον σουλτάνο, τον Τραμπ, το Brexit, το ιταλικό χρέος, την συμβίωση με τον Μακρόν και άλλα πολλά.
Μας εξυγίαναν όσο μπορούσαν, μας μεταρρύθμισαν, έβαλαν και λίγο χέρι στην οικονομία μας, έβγαλαν και την χασούρα από την χρηματοοικονομική μας ανεπάρκεια και όλα καλά πλέον.
Είναι σαφές ότι μας σπρώχνουν “άτσαλα” προς τις αγορές, να εξασφαλίζουμε το “ψωμί” μας χωρίς δόσεις κι αυτοί να παίρνουν τα λεφτά τους χωρίς κόπο.
Ίσως αυτή η πρεμούρα τους να φαίνεται ύπουλη, ότι μας σπρώχνουν στον γκρεμό με μεγάλα επιτόκια, αν και δεν βλέπω κάτι τέτοιο.
Το επιτόκιο διαμορφώνεται στο 4%, όσο δανείστηκε τις καλές εποχές ο Παπαθανασίου, ενώ η ΕΕ μας έχει δανείσει υποτίθεται με 2%, πράγμα βέβαια, που εγώ δεν το βλέπω στις ροές των τοκοχρεολυτικών δόσεων. Μου φαίνονται υπερβολικοί οι τόκοι που ήδη πληρώνουμε και όχι 2%.
Δευτερεύουσας σημασίας το επιτόκιο, αρκεί να μπορέσουμε να υπερκαλύψουμε την έκδοση και να είναι επιτυχής εν γένει η πρώτη έκδοση.
Είναι πολύ σημαντική η πρώτη έκδοση να είναι καλά σχεδιασμένη και επιτυχής η έξοδος στις αγορές και να μην εξελιχθεί σε έξοδο του Μεσολογγίου.
Πρέπει να είμαστε σταθεροί και προσεκτικοί και πιστεύω ότι ίσως βιαζόμαστε.
Δεν είναι θέμα όμως για κομματική εκμετάλλευση ή προσωπικές σκοπιμότητες, η έξοδος στις αγορές και απορώ που ορισμένοι ουσιαστικά εύχονται την αποτυχία του εγχειρήματος για να έχουν λόγο ύπαρξης.
Related Posts
