Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Σύμπτωση ή προγραμματισμός; Οι Τούρκοι εθνικιστές επέλεξαν την επέτειο των Σεπτεμβριανών, των βίαιων επεισοδίων πογκρόμ κατά των Ελλήνων, προκειμένου να επιτεθούν εναντίον καταστημάτων και σπιτιών Κούρδων με αποτέλεσμα πολλούς τραυματίες, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά.
Μετά τον θάνατο των 17 στρατιωτών από επίθεση του PKK, έχει κυριεύσει ο τρόμους τους κούρδους που ζουν στις μεγάλες τουρκικές πόλεις, αφού πλήθη εθνικιστών διαδηλωτών ξεχύθηκαν στους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα στα οποία ζητούν εκδίκηση.
Στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη, εξαγριωμένα πλήθη άνοιξαν πυρ στον αέρα και σχημάτισαν αυτοκινητοπομπές, οι οποίες κατευθύνθηκαν προς τις κουρδικές συνοικίες, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι όχι μόνο με Κούρδους αλλά και με αριστερούς και αλεβίτες, εντείνοντας τους φόβους για επικίνδυνη εξέλιξη των πραγμάτων στην Τουρκία.
Ανάμεσα στις καταστροφές βρέθηκαν τα γραφεία του φιλοκουρδικού Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών, σπίτια και καταστήματα πολιτών κουρδικής καταγωγής. Οι τραυματίες είναι πολλοί, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά. Στόχος επίθεσης έγιναν και υπεραστικά λεωφορεία που μετέφεραν κόσμο προς τις ανατολικές κουρδικές επαρχίες.
Στην Άγκυρα, εξαγριωμένα πλήθη επιτέθηκαν σε Κούρδους εποχικούς εργάτες, τραυματίζοντας δεκάδες, και έβαλαν φωτιές στους πρόχειρους καταυλισμούς τους. Επίσης μαρτυρίες από την τουρκική πρωτεύουσα αναφέρουν ότι γύρω στις 2.00 τα ξημερώματα εθνικιστές άνοιξαν πυρ κατά Κούρδων πολιτών. Από τα πυρά τραυματίστηκε σοβαρά ένας πολίτης. Οι τοπικές οργανώσεις του φιλοκουρδικού κόμματος στη Σπάρτη και τη Μερσίνα, κάηκαν επίσης.
Όπως αναφέρεται σε άρθρο του περιοδικού HOT DOG, που περιέχει απόψεις του αναλυτή Στίβεν Ρίχτερ στο Globalist για προδοσία των ΗΠΑ κατά των κούρδων που προσέφεραν τεράστιες θυσίες στον πόλεμο εναντίον του ISIS. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι:
«Κατάφεραν να προδώσουν τους Κούρδους, ίσως τους μόνους αληθινούς μαχητές της ελευθερίας, όπως αποδείχθηκαν στην υπεράσπιση του Κομπάνι», το οποίο πολιορκούνταν επί 134 ημέρες. Ο Πάτρικ Κόμπουρν έχει την ίδια άποψη. «Μέσα στην Τουρκία, η πλειοψηφία των συλληφθέντων από τις δυνάμεις ασφαλείας είναι ή Κούρδοι ή αριστεροί ακτιβιστές και όχι ύποπτοι συμπαθούντες το ISIS. Βουλευτές του HDP, το οποίο υποστηρίζει σταθερά την ειρήνευση μεταξύ PKK και τουρκικής κυβέρνησης, απειλούνται με διώξεις. Προφανώς, το αδίκημα του HDP ήταν ότι κέρδισε 13% στις εκλογές του Ιουνίου, στερώντας από το κυβερνών AKP την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για πρώτη φορά από το 2002».
Μεταξύ των πέντε λόγων, που απαριθμεί ο Ίαν Μπρέμερ στο BBC, ως παράγοντες που ώθησαν την Τουρκία να μπει πιο ενεργά στο «χορό» των κοινών πτήσεων, ως πρώτον αναφέρει την οικονομία. «Μέχρι πρόσφατα, η Τουρκία ήταν μια ελκυστική αναδυόμενη αγορά. Το 2010, η οικονομία της αυξανόταν με ρυθμό 9,2%. Μέχρι το 2013, ωστόσο, η αύξηση του ΑΕΠ έπεσε στο 4,1%. Η πτώση συνεχίστηκε και η πρόβλεψη ανάπτυξης για το 2015 είναι σήμερα στο 3,1%. Η ανεργία έχει φτάσει το 11%, ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο της πενταετίας».
Δεύτερος παράγοντας είναι η πτώση της δημοτικότητας του προέδρου Ερντογάν, από 71% το 2011, σε 37,5% σήμερα. Η υποστήριξη στο ισλαμικό κόμμα του, Δημοκρατία και Ανάπτυξη -ΑΚΡ, έπεσε 10 ποσοστιαίες μονάδες στις εκλογές του Ιουνίου. Το κόμμα που ευνοήθηκε από τις κακές επιδόσεις του ΑΚΡ ήταν το φιλοκουρδικό HDP, το οποίο εισήλθε στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά, συγκεντρώνοντας ποσοστό 13%. Η ένταξη στη συμμαχία, που πολεμά το ISIS, εξυπηρετεί δύο πολιτικούς σκοπούς. Το ΑΚΡ επιχειρεί να πλαγιοκοπήσει το HDP συνδέοντάς το με κουρδικές αυτονομιστικές ομάδες, που κατηγορούνται για τρομοκρατία και συγκεντρώνει επαρκές εθνικιστικό συναίσθημα, για να κόψει ψήφους από το ακροδεξιό Εθνικιστικό Κίνημα. Διακαής πόθος στο ΑΚΡ είναι να πέσει το HDP κάτω από 10%, που είναι το όριο για είσοδο στη Βουλή.
