Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Η απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου αποφάσισε να απορρίψει τροπολογία που πρότεινε την υποχρεωτική σήμανση στα προϊόντα μελιού αν προέρχονται από γενετικά τροποποιημένη γύρη.
Το ελληνικό μέλι κατέχει την υψηλότερη ποιότητα στο κόσμο, μια πρωτιά που δεν μπορούσε εύκολα καμία άλλη χώρα μέχρι σήμερα να χτυπήσει. Η δε τιμή του είναι από τις υψηλότερες, δίνοντας έτσι μια ώθηση στην εξαγωγή του και τη στήριξη στους 20.000 έλληνες μελισσοκόμους που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.
Μετά όμως από την παραπάνω απόφαση, το ελληνικό μέλι πλέον θα εξομοιωθεί με το βιομηχανικό μέλι, το οποίο πέραν από χαμηλότερης ποιότητας έχει και τις αμφίβολες συνέπειες για την υγεία που έχουν τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και τα παράγωγά τους.
Το θέμα δυστυχώς πέρασε στα ψιλά, χωρίς να συζητηθεί ιδιαίτερα στα εγχώρια μέσα επικοινωνίας το νέο αυτό πλήγμα στην ελληνική παραγωγή και τις δυνατότητες των ελληνικών εξαγωγών που είναι και η μόνη ελπίδα για την ανασυγκρότηση της χώρας. Η οργισμένη απάντηση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Κρίτωνος Αρσένη ήταν χαρακτηριστική. Την παραθέτουμε αυτούσια:
Είναι δυστυχώς μια μέρα ντροπής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Ολομέλεια απέρριψε την τροπολογία για υποχρεωτική σήμανση γενετικά τροποποιημένης γύρης στο μέλι. Οι φιλελεύθεροι, η δεξιά, οι συντηρητικοί και οι αντιευρωπαϊστές συντάχθηκαν με τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών συσκευασίας και των εισαγωγέων μελιού, ενάντια στους μελισσοκόμους και τους πολίτες που ήθελαν να αναγράφεται αν το μέλι περιέχει ΓΤΟ.
«Είναι θλιβερό ότι παρά το γεγονός ότι χώρα μας δεν επιτρέπει την καλλιέργεια “μεταλλαγμένων”, η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τους Ευρωβουλευτές να ψηφίσουν ενάντια της σήμανσης. Η γραμμή της κυβέρνησης δυστυχώς ήταν ευνοϊκή για τους εισαγωγείς μελιού και όχι, ως όφειλε, για τους Έλληνες μελισσοκόμους και τους πολίτες. Χάρη στην επίμαχη τροπολογία οι Έλληνες μελισσοκόμοι θα προστατεύονταν από τον ανταγωνισμό από χώρες που παράγουν «μεταλλαγμένα» και αποτελούν βασικούς εξαγωγείς μελιού στην ΕΕ, όπως η Κίνα και ο Καναδάς. Και τα ερωτήματα προκύπτουν εύλογα: Γιατί η Κυβέρνηση στάθηκε στο πλευρό των εισαγωγέων και όχι των μελισσοκόμων; Γιατί η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε με τις μεγάλες εταιρείες και όχι με τους καταναλωτές; Γιατί δεν θέλει να γνωρίζουν οι πολίτες αν καταναλώνουν “μεταλλαγμένα”».
