Μπορεί η Διεθνής Έκθεση Art Athina να έχει προικοδοτηθεί με 480.000 ευρώ από το ΕΣΠΑ για την περίοδο 2013-2014, μπορεί να έχει ήδη εξασφαλίσει 80 συμμετοχές από ελληνικές γκαλερί για φέτος (αλλά καμία ακόμη ξένη), μπορεί να έρθουν σημαντικές προσωπικότητες για να μιλήσουν στα «Συμπόσια», μπορεί η οργάνωση και οι παράλληλες εκδηλώσεις να προαλείφονται για τις καλύτερες που έχουν γίνει μέχρι τώρα, μπορεί το ενδιαφέρον των ξένων να είναι μεγάλο για να δουν την «τέχνη της κρίσης» από κοντά, αλλά οι Έλληνες συλλέκτες είναι…άφαντοι.
Το παραδέχεται σε συνέντευξή της στο «Βήμα» η Γιάννα Γραμματοπούλου, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης, που, μαζί με τη Euromare, έχει αναλάβει τη διοργάνωση της εφετινής foire υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού. Λέει μάλιστα επί λέξη δύο πράγματα: Πρώτον ότι «θα είναι δύσκολο να πάει καλά το εμπορικό κομμάτι της έκθεσης, αλλά είναι σημαντικό να δείξουμε ότι είμαστε παρόντες σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία» και δεύτερον ότι «καιρός είναι να βοηθήσουν την Ελλάδα και οι συλλέκτες, για μια φορά πιο απλόχερα. Πιστεύω ότι οι έλληνες συλλέκτες αγγίζουν τα όρια του επαρχιωτισμού όταν ξοδεύουν χρήματα σε ξένες καλλιτεχνικές επενδύσεις, που είναι πιο αποδοτικές, και αγνοούν εντελώς την ελληνική τέχνη. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός συλλέκτη που χρηματοδοτεί δύο πολύ μεγάλα ιδρύματα στην Αγγλία με ιδιαίτερα γενναιόδωρο τρόπο αλλά δεν βοηθά την ελληνική τέχνη».
Τα συμπεράσματα είναι πολλά. Κατ΄αρχήν είναι σαφές ότι η «φούσκα της τέχνης» που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της γκλαμουριάς κατά την επέλαση των νεόπλουτων την τελευταία 15ετία έχει σκάσει. Γιατί οι νεόπλουτοι και τα εισοδήματά τους, ειδικά τα μη δηλωμένα, είναι στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ και βεβαίως, γιατί το μαύρο χρήμα που χρηματοδότησε την ελληνική καλλιτεχνική «άνθιση» μαράθηκε. Δεύτερον, η «καλλιτεχνία» αποτέλεσε για πολλούς πλυντήριο εύκολου χρήματος. Υπάρχουν γραφεία που είναι μικρά ιδιωτικά μουσεία με τους τοίχους φορτωμένους με εντυπωσιακές ασχήμιες. Το τι πουλήθηκε στους άσχετους, δεν περιγράφεται. Και φυσικά, όταν κατάλαβαν και οι ξένοι για το πάρτι που γινόταν στην Ελλάδα πλάκωσαν και ξεφόρτωσαν ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Με δυο λόγια, η τέχνη –αν υπάρχει- πρέπει να καθαρίσει από τα σκουπίδια την αυλή της. Κι αυτό αμφιβάλλω αν μπορεί να το κάνει η Art Athina.
