…κι απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ
(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)
Follow @a_m_papagiotis
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, σε μια από τις γειτονιές της Τριανδρίας από γονείς που η καταγωγή τους έφτιαχνε ένα ευλογημένο για μένα τρίγωνο: από τα ριζά του Ολύμπου και τις ακτές της Πιερίας, απέναντι στη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα το Κιρκιτζέ, για να ολοκληρωθεί με τις ακτές της πανέμορφης Κρήτης και το Ηράκλειο.
Πολύ σύντομα και σε μικρή ηλικία, μετακόμισα σε έναν από τους τόπους καταγωγής μου, την Πιερία , στη σκιά του αγαπημένου μου βουνού όπου κατοικώ ως σήμερα.
Από τα θρανία του Πολυκλαδικού πέρασα στα θρανία του ΤΕΙ Επισκεπτριών Υγείας, αλλά η πραγματική μου αγάπη ήταν πάντοτε οι τέχνες.
Έκανα σπουδές κλασσικής κιθάρας και αρμονίας, παρακολούθησα μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου, καθώς και μαθήματα υποκριτικής σε ερασιτεχνικό θέατρο της Κατερίνης, όπου συμμετείχα σε πολλές παραστάσεις.
Έγινα πολύ γρήγορα σύζυγος και μητέρα δυο υπέροχων παιδιών και εργάζομαι ως ιδιωτική υπάλληλος σε τεχνικό γραφείο.
Το μυθιστόρημα και η συγγραφή είναι κομμάτι συνυφασμένο με τη ζωή και τον χαρακτήρα μου.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το βιβλίο μου ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ από τις εκδόσεις Λιβάνη και έχω ήδη έτοιμο στο συρτάρι μου ένα καινούριο πόνημα.
Διαθέτω προσωπικό blog, αγαπώ την ποίηση και γράφω κάποια ποιήματα, ενώ άρθρα μου έχουν δημοσιευτεί στη διαδικτυακή εφημερίδα Mag Newspaper.
Είμαι μέλος του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών του Δήμου Δίου Ολύμπου και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας.
Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Το τρίπτυχο: Υγεία, Αγάπη, Επιτυχία.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Η ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Προχθές το βράδυ, με δυο αγαπημένες μου φίλες, σε ένα σταυροδρόμι όπου είχαμε πιάσει “ψιλή” κουβέντα. Τα πιο μικρά είναι συνήθως και τα πιο ουσιώδη και αληθινά.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Αισιοδοξία και ειλικρίνεια.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Ανυπομονησία και αυθορμητισμός.
Το δεύτερο δε “χωράει” πλέον ως προτέρημα στη σημερινή εποχή.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε ο,τιδήποτε γίνεται ακούσια ή συμπτωματικά, δίχως πρόθεση για πρόκληση δυστυχίας ή πόνου.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Κλαίω πολύ συχνά, όπως συχνά και γελάω.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Με την ερώτηση σας μου δίνετε τροφή για προβληματισμό, καθώς θαυμάζω πολλούς, λατρεύω κάποιους άλλους ή ακόμη και μισώ αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ να ταυτιστώ τελικά με κάποιον.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Οι μικροί, καθημερινοί άνθρωποι που έχουν κρατήσει την ανθρωπιά τους σε μια εποχή σκληρή σαν τη δική μας και προσφέρουν στους συνανθρώπους τους κάτι από τον εαυτό τους. Προσφέρουν έναν καλό λόγο, μια καλή πράξη και πολλές φορές υλικά αγαθά ακόμη κι από τα στερημένα τους.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Το Όσα παίρνει ο άνεμος, το Φάντασμα της όπερας και το Forrest Gump.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Ένα απίθανο σκαρφάλωμα στη ραχοκοκαλιά της Ιταλίας.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Αλιέντε, Κουνγκ, Κρόνιν, Όστιν και συνεχίζει ….
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Το φιλότιμο.
…Και σε μια γυναίκα;
Τη μεγαλοψυχία.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Yanni.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Συνήθως, ακούω τραγούδια εκείνη την ώρα.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Νανά, του Εμίλ Ζολά και μια μεγάλη λίστα συνεχίζει…
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Μονέ, Κλιμτ, Εγγονόπουλος.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Λατρεύω το λευκό.
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τους ανθρώπους που με αγαπούν για εμένα και το έργο μου.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Κόκκινο κρασί.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Για κάθε μέρα που φεύγει δίχως ουσία, έργο ή δίχως χαμόγελο.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Την κακία, τον φθόνο, τη ζήλεια, την τεμπελιά, το θράσος.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Να γράφω…
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Οι απώλειες, όταν αυτές είναι σημαντικές.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Μόνο αν δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, παρόλο που το αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι.
Ποιο είναι το μότο σου;
Το έχω ξαναπεί: «Μη καταδέχεσαι να ρωτάς, θα νικήσουμε, θα νικηθούμε… απλά πολέμα…» του μοναδικού Καζαντζάκη.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Ελπίζω στα γεράματα περιτριγυρισμένη από παιδιά και εγγόνια.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
“Δεν με απογοήτευσες…”
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Προσπαθώ να αδράξω τη μούσα από το φουστάνι.
