Σε λίγα χρόνια, η Βρετανία αναμένεται ότι θα αποχωρήσει από την Ε.Ε. ή τουλάχιστον θα οδηγηθεί σταδιακά σε μία ειδική σχέση με αυτήν, κατά το πρότυπο της Ελβετίας και της Νορβηγίας, εκτιμούν οι Financial Times.
Τη στιγμή που το βάθεμα και η διάρκεια της κρίσης στην Ευρώπη, είναι σημεία πρωτόγνωρα στα μεταπολεμικά χρόνια, έχει ανοίξει πλέον η συζήτηση για το μέλλον του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η έξοδος των Βρετανών, μοιάζει ολοένα και πιο πιθανή, εκτιμά στο τελευταίο τεύχος του και ο Economist, προειδοποιώντας ότι το κόστος για την οικονομία της χώρας, θα είναι μεγάλο.
Οι ευρωσκεπτικιστές κερδίζουν έδαφος.
Αυτήν την εποχή, η κοινή γνώμη στη Γηραιά Αλβιώνα έχει υποστεί τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης και δηλώνει ενοχλημένη από το υψηλό κόστος της Ε.Ε. και των κοινοτικών προγραμμάτων.
Εξάλλου, οι Βρετανοί δεν υπήρξαν ποτέ φανατικοί της ευρωπαϊκής ιδέας, επειδή θεωρούν πως υπονομεύει την ανεξαρτησία τους.
Επίσης, η κραταιά από παλιά, δύσκολη συνύπαρξη με τους Γάλλους (στο παρελθόν ο Ντε Γκολ είχε αντιταχθεί στην ιδέα της εισόδου της Αγγλίας στην Ε.Ε.), οι πρόσφατες έντονες κόντρες Κάμερον – Σαρκοζί αλλά και η αυξημένη ισχύς και επιρροή της Μέρκελ και των Γερμανών στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, έχουν προκαλέσει το κοινό αίσθημα των Άγγλων.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήχθη στις 17 Νοεμβρίου μέσω του YouGov και του Angus Reid, το 56% των ερωτηθέντων επιθυμεί την αποχώρηση της χώρας από την Ε.Ε., με τη στατιστική ανάλυση να δείχνει ότι η άποψη αυτή υποστηρίζεται από όλους τους τομείς της κοινωνίας, απ’ όλα τα μέρη της χώρας και από ψηφοφόρους όλων των κομμάτων.
Πολιτικό αντίκτυπο.
Ο εθνικισμός ενισχύεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), το οποίο έχει στην ατζέντα του την έξοδο από την Ε.Ε., έχει μετατοπιστεί από τα περιθώρια της πολιτικής σκηνής, στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Ο ίδιος ο Κάμερον, έχει αρχίσει να δέχεται πιέσεις στο εσωτερικό του, μιας κι έχει δημιουργηθεί μια πολυπληθής ομάδα ¨ανταρτών¨ βουλευτών στους Τόρις, ενώ ακόμα και οι Φιλελεύθεροι, το κατ’ εξοχήν φιλοευρωπαϊκό κόμμα, έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα από τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση.
Επιπλέον, δηλώσεις όπως η πρόσφατη του Δημάρχου του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, ότι «το ευρώ έχει μετατραπεί σε ένα ολέθριο και καταστρεπτικό έργο και ο βρετανικός λαός θα πρέπει να ερωτηθεί εκ νέου εάν θέλει την ενιαία αγορά ή όχι» είναι ενδεικτικές της δυναμικότητας της συγκεκριμένης τάσης.
Ο Άγγλος Πρωθυπουργός, συν τοις άλλοις, είχε πει στην εφημερίδα Sunday Telegraph, ότι αν και η αποχώρηση της Βρετανίας δεν θα ήταν προς το συμφέρον της, «οι Βρετανοί, δεν είναι ικανοποιημένοι με αυτό που έχουν και το ίδιο ισχύει για εμένα».
Είναι ενδεικτικό του ότι και ο ίδιος επιθυμεί να τροποποιηθεί η σχέση της χώρας του με την Ε.Ε., η δήλωση που έκανε ¨ «Δεν υπάρχει λίγη Ευρώπη, αντίθετα υπάρχει πολλή. Μεγάλα κόστη, μεγάλη γραφειοκρατία κτλ. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να καταργηθεί μεγάλο μέρος της νομοθεσίας που αφορά κοινωνικά ζητήματα, τις εσωτερικές υποθέσεις και το χρόνο εργασίας».
Οι τελικές αποφάσεις.
Η κυβέρνηση Κάμερον, δήλωσε πρόσφατα ότι είναι έτοιμη να θέσει σε εθνικό δημοψήφισμα, το ζήτημα της ωφελιμότητας της παραμονής της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε., όπως έγραψαν οι Times, την Πέμπτη 6 Δεκ. 2012.
Προβλέπεται η διεξαγωγή δύο δημοψηφισμάτων. Το πρώτο έχει προγραμματιστεί να γίνει αμέσως μετά τις γενικές εκλογές, την άνοιξη του 2015.
Σε αυτό προβλέπεται να τεθεί το θέμα της παραχώρησης στην Κυβέρνηση της ¨λαϊκής πληρεξουσιότητας¨ για την αναδιαπραγμάτευση μιας σειράς συμφωνιών με τις Βρυξέλες.
Στη συνέχεια, στο δεύτερο δημοψήφισμα, οι Βρετανοί ενδέχεται να ερωτηθούν σχετικά με την πλήρη αποχώρηση της χώρας τους, από την Ε.Ε.
Κάπως έτσι, περιγράφεται ότι θα παρθεί η απόφαση διαζυγίου από την Ε.Ε., μιας χώρας που επηρέασε βαθιά την οικονομία της Ευρώπης, με τις φιλελεύθερες ιδέες της.
Ωστόσο, θα είναι μια δύσκολη απόφαση, δεδομένου ότι μια αποχώρηση από την ευρωπαϊκή οικογένεια , θα μείωνε την επιρροή του Ηνωμένου Βασιλείου σε Βερολίνο και Παρίσι και θα έχανε τη σημασία του ως στρατηγικού συμμάχου των ΗΠΑ, στη Γηραιά Ήπειρο.
Επίσης, απόψεις οικονομολόγων εκτιμούν ότι είναι αμφίβολο πως το City, θα μπορέσει να διατηρήσει τη θέση του ως το μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο, εάν δεν παραμείνει πλήρες μέλος της Ε.Ε.
