Κάποτε η Δημοκρατία ήταν συνυφασμένη με το Σύνταγμα. Τώρα το Σύνταγμα έχει αρχίσει να μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα κομμάτι χαρτί, παρά με τον καταστατικό χάρτη της λειτουργίας του πολιτεύματος αυτής της χώρας. Εγγυήσεις συνταγματικές και ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα θύματα κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας αυτής της κυβέρνησης, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ξένων δανειστών σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Εντάξει χρωστάμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επειδή χρωστάμε θα πρέπει να σπάμε πέτρες στα φορολογικά «Νταχάου» που θα στηθούν!
Ο νέος Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών είναι … γερμανικής έμπνευσης. Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων, οι οποίοι καθυστερούν άνω των 30 ημερών να εξοφλήσουν ή να ρυθμίσουν τις οφειλές τους προς την εφορία προβλέπει μεταξύ άλλων,. Μάλιστα σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος για την είσπραξη των φόρων, η φορολογική αρχή μπορεί να προβαίνει χωρίς δικαστική απόφαση στην επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης κινητών, ακινήτων, εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε αυτά, απαιτήσεων και γενικά όλων των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη του Δημοσίου είτε βρίσκονται στα χέρια του είτε στα χέρια τρίτου.
Η ιδιοκτησία, με βάση το άρθρο 17 του Συντάγματος, τελεί υπό την προστασία του κράτους και δεν αφαιρείται ούτε μειώνεται, παρά μόνο για αποδεδειγμένη δημόσια ωφέλεια και με την προϋπόθεση της πλήρους αποζημίωσης του ιδιοκτήτη. Υπέρ της προστασίας της ιδιοκτησίας συνηγορεί και το γεγονός ότι το καθεστώς στη χώρα μας είναι εκείνο της ελεύθερης οικονομίας που βασίζεται στην ατομική ιδιοκτησία. Δεν έχει η Ελλάδα κομμουνιστικό καθεστώς, για να αφαιρεί το κράτος ολόκληρη ή τμήμα από την ατομική ιδιοκτησία και να την κοινωνικοποιεί, όπως εμπνεύστηκε να κάνει ο Βενιζέλος με το «χαράτσι». Κι έτσι τώρα αυτός που δεν μπορεί να πληρώσει το «χαράτσι» για το σπίτι του θα το κατάσχει το κράτος και θα μείνει στο δρόμο.
Το έγκλημα σε βάρος της ιδιωτικής περιουσίας, η οποία κατά τα άλλα τελεί υπό την προστασία του κράτους κατ’ επιταγή του Συντάγματος, συντελείται αργά, σταθερά και με χειρουργική ακρίβεια. Όπως κάνει πάντα το οργανωμένο έγκλημα.
