Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις προχωρά με ταχείς ρυθμούς η «ιδιωτικοποίηση του κράτους», δηλαδή η υποκατάσταση των βασικών του λειτουργιών από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό που φαίνεται πως ετοιμάζεται προς ιδιωτικοποίηση, δεν είναι ούτε η πώληση κάποιας κρατικής περιουσίας, ή η πώληση κάποιας άδειας (πχ τηλεόρασης, καζίνο κλπ), ούτε καν το μάζεμα των σκουπιδιών, αλλά το μάζεμα των φόρων!
Η μεθόδευση προχωράει ως εξής:
Πρώτον, βγαίνει η Τρόικα και λέει ότι οι Έλληνες εφοριακοί είναι ανίκανοι, αναποτελεσματικοί και διεφθαρμένοι.
Δεύτερον, βγαίνει απόφαση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, με την οποία διατάσσονται έλεγχοι «πόθεν έσχες» σε τουλάχιστον 240 υπαλλήλους με ελεγκτικές αρμοδιότητες ή με θέση προϊσταμένου στους ελεγκτικούς οργανισμούς (δηλαδή, που ασκούν ή έχουν ασκήσει κατά την τελευταία τριετία τα καθήκοντα του προϊσταμένου οργανικής μονάδας επιπέδου Διεύθυνσης, Υποδιεύθυνσης ή Τμήματος στις οργανικές μονάδες που υπάγονται στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων και στην Ειδική Γραμματεία του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος).
Τρίτον και επερχόμενο είναι η ανάθεση όλου του έργου των εφοριακών σε ιδιώτες. Η εφημερίδα «Δημοκρατία» στο χθεσινό πρωτοσέλιδό θέμα της αποκαλύπτει ότι οι Γερμανοί θέλουν ιδιωτικές εφορίες.
Η ιδέα δεν είναι εκ προοιμίου κακή, ιδιαίτερα εάν πρόκειται να μαζέψουν τα δισεκατομμύρια που φοροδιαφεύγουν (ή ακόμη καλύτερα τα δισεκατομμύρια της εισφοροδιαφυγής). Από εκεί και πέρα υπάρχει μια σειρά ζητημάτων. Οι εφοριακοί δεν είναι όλοι άσχετοι και διεφθαρμένοι και αυτό οι φορολογούμενοι το γνωρίζουν. Από εκεί και πέρα, η ανάθεση των έργου των εφοριών σε ιδιώτες, δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη ότι η διαφθορά θα είναι μικρότερη, ενδεχομένως και να διογκωθεί. Επίσης, εάν πρόκειται να εφαρμόσουν πολύ σκληρές μεθόδους, σε λάθος περιπτώσεις, δηλαδή στους πολλούς που χρωστάνε τα λίγα, αλλά είναι και οι μόνοι διαθέσιμοι, η κοινωνική αδικία θα θεριέψει. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα είναι ότι η «ιδιωτικοποίηση» των εφοριών, δηλαδή η ανάθεση του καταλογισμού και της είσπραξης φόρων σε ιδιώτες μας γυρίζει στο μεσαίωνα και την τουρκοκρατία. Και αυτό μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα μιας κοινωνικής έκρηξης…
Η αδυναμία της κυβέρνησης να εντοπίσει την πραγματική φοροδιαφυγή και να την εισπράξει, αφήνει περιθώρια για λύσεις τέτοιου τύπου, δηλαδή για μεγάλα ρίσκα. Το ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση συνειδητοποιεί τον δρόμο που έχει πάρει…