Στις ελληνικές παραγωγές αλλά και στις ξένες συναντάμε αυτό το μήνυμα: «Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα». Είναι προφανές ότι ο λόγος που μπαίνει αυτό το μήνυμα στο τέλος σχεδόν κάθε ταινίας, είναι νομικής φύσης και καλύπτονται από θέματα συκοφαντικής δυσφήμισης.
Ωστόσο πριν το 1932, αυτό το μήνυμα ήταν σπάνιο στις ταινίες, αν όχι ανύπαρκτο. Ωστόσο εκείνη τη χρονιά προβλήθηκε από την MGM η ταινία Rasputin and the Empress.
Περιγράφοντας λεπτομερώς τη ζωή του Ρασπούτιν και τη σχέση του με την τσαρική οικογένεια, στην ταινία υπάρχει σκηνή που δείχνει και τη δολοφονία του.
Η δολοφονία του Ρασπούτιν, το 1916, αποδίδεται σε μέλη της τσαρική οικογένεια των Ρομανόφ, λόγω της επιρροής του στην Τσαρίνα Αλεξάνδρα. Συγκεκριμένα στον Γιουσούποφ, σύζυγος της ανιψιάς του Τσάρου, και μάλιστα λέγεται ότι χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες μέχρι να καταφέρουν να τον βγάλουν από τη μέση.
Στο έργο του 1932, ο δράστης, έχει αντικατασταθεί από τον χαρακτήρα Chegodieff, του οποίου η σύζυγος στο έργο είχε βιαστεί από τον Ρασπούτιν. Τότε ο Γιουσούποφ, που τότε ζούσε εξόριστος στη Γαλλία, προσπάθησε να μηνύσει την MGM, ισχυριζόμενος ότι ξεκάθαρα το έργο τον φωτογραφίζει και εμπλέκοντας τον στην δολοφονία του Ρασπούτιν, αμαυρώνεται το όνομά του. Βέβαια είχε ένα μικρό πρόβλημα με την υπόθεση της συκοφαντικής δυσφήμησης, δεδομένου ότι ο ίδιος είχε γράψει στα απομνημονεύματά του (με τίτλο «Lost Splendor: The amazing memoir of the man who killed Rasputin») για τη δολοφονία του Ρασπούτιν. Όμως λόγω του γεγονότος ότι συμπεριλήφθηκε και η σύζυγος του Chegodieff, ο Γιουσούποφ ισχυρίστηκε ότι δυσφημίστηκε και η σύζυγός του.
Όσο όμως η υπόθεση ήταν σε εξέλιξη, η MGM έκανε κάτι που της στοίχισε. Πρόσθεσε το μήνυμα: «Αυτό αφορά την καταστροφή μιας αυτοκρατορίας… Ορισμένοι από τους χαρακτήρες είναι ακόμα ζωντανοί – οι υπόλοιποι βρήκαν βίαιο θάνατο».
Ήταν αυτό ακριβώς το μήνυμα, όπως γράφει ο Independent, που βοήθησε τον Γιουσούποφ να κερδίσει τη δίκη. Η σύζυγός του έλαβε 25.000 λίρες από το Δικαστήριο του Λονδίνου το 1934 και αργότερα ακόμη 75.000 λίρες ως αποζημίωση από την MGM. Και η εταιρεία έχασε ακόμη περισσότερα χρήματα όταν αναγκάστηκε να αποσύρει το έργο.
Έτσι, μετά από αυτό, η MGM και άλλες εταιρείες άρχισαν να χρησιμοποιούν το γνωστό μας μήνυμα, άσχετα με το πόσο κοντά στην αλήθεια είναι οι σκηνές που περιγράφονται.
