Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Φαίνεται πως το διεθνές σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, της απώλειάς της αλλά και όσων ακολούθησαν στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, χωρίς ακόμη να έχει βγει κάποια άκρη, είναι μόνο μέρος της άσχημης εικόνας της χώρας ως ευνομούμενης δημοκρατίας.
Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ σε πρόσφατη συνέντευξή της στους Financial Times, αποκάλυψε πως η κίνησή της να δημιουργήσει τη λίστα αλλά και η γενικότερη κριτική στάση της απέναντι στην ακραία φοροδιαφυγή Ελλήνων πλουσίων, είχε ως αποτέλεσμα να δεχθεί απειλές για τη ζωή της. Στη φάση που η συζήτηση με τον δημοσιγράφο κινούνταν γύρω από τις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση, μετά την αναφορά της στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, η Κριστίν Λαγκάρτν φτάνοντας και στην Ελλάδα είπε πως «Καλύτερα να μην λέω τόσα πολλά, γιατί, ξέρεις, όταν μίλησα για την Ελλάδα και τη φορολογία παλαιότερα, δέχτικα απειλές κατά της ζωής μου και έπρεπε να αυξήσουμε την ασφάλειά μου.»
Φαίνεται πως αυτό δεν ήταν κάποιο υπερβολικό σχόλιο, αφού η ίδια και το περιβάλλον της πήραν στα σοβαρά τις εν λόγω απειλές και αύξησαν τα μέτρα της προσωπικής της ασφάλειας. Μετά από αυτήν την αποκάλυψη συνέχισε αναρωτώμενη αν η βιομηχανία της Ναυτιλίας στην Ελλάδα πληρώνει τους φόρους της, ή έστω άλλες βιομηχανίες. Και απάντησε μόνη της πως, «δεν νομίζω».
Δεν υπάρχουν πολλά σχόλια που μπορεί κανείς να κάνει για την εικόνα κράτους της Ευρωπαικής Ένωσης του οποίου μέρος του επιχειρηματικού της κόσμο κινείται στα όρια της μαφίας. Αυτό που ωστόσο έχει σημασία να σημειωθεί είναι η αμέσως επόμενη αναφορά που έγινε στο ‘ελληνικό πρόβλημα’. Στο σχόλιό της για την ελληνική φοροδιαφυγή ο δημοσιογράφος ρώτησε αν μέρος του προβλήματος είναι ότι τόσοι πολλοί έλληνες αλλά και άλλες εύπορες τάξεις φεύγουν από τη χώρα τους αναζητώντας εργασία ή χαμηλότερους φόρους. Σε αυτό η Κριστίν Λαγκάρντ δεν είχε να πει τίποτα παραπάνω παρά ότι όντως αναγνωρίζει το πρόβλημα και ότι αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό.
