Ήταν 24 Ιουλίου του 1974, όταν η επτάχρονη δικτατορία καταρρέει. Οι στρατιωτικοί παραδίδουν την εξουσία στους πολιτικούς, υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Τις πρώτες πρωινές ώρες ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός της χώρας, επικεφαλής της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας».
Στις 23 Ιουλίου του 1974, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι αρχηγοί του Στρατού, σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη χαρακτήρισαν επιτακτική την ανάγκη να ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας στους πολιτικούς.
Ο Γκιζίκης κάλεσε τον Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος. Στη συνέχεια κάλεσε σε σύσκεψη τους αρχηγούς των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο της ΕΡΕ και τον Γεώργιο Μαύρο της «Ενώσεως Κέντρου». Στη σύσκεψη μετείχαν επίσης οι Ευάγγελος Αβέρωφ, Σπύρος Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς και Ξενοφών Ζολώτας. Η τελευταία πράξη για την πτώση της Δικτατορίας της 21ης Απριλίου είχε ήδη γραφτεί.
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο δεν διήρκεσε ούτε ένα 24ωρο. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που προέκρινε τη λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε αυτοεξόριστος στο Παρίσι από το 1963, και του ζήτησε να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 2 το πρωί της 24ης Ιουλίου φθάνει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, με το προσωπικό αεροπλάνο του Βαλερί Ζισκάρ Ντ` Εστέν. Ένα ποτάμι λαού τον υποδέχτηκε ως απελευθερωτή. Ως εγγυητή της ελευθερίας και της ελπίδας.
Εκείνη η ημέρα ορίζει και την απαρχή της Μεταπολίτευσης, μία από τις πλέον φωτεινές σελίδες της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Απαρχή για θεμελίωση δικαιωμάτων, ανταλλαγής ιδεών, ανάτασης του πνεύματος, της επιστήμης και των Τεχνών.
48 χρόνια μετά τα μηνύματα της Πολιτειακής και Πολιτικής ηγεσίας αναφέρονται στις διαχρονικές αξίες της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
