Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Ένα ιστορικό ανέκδοτο που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε, ισχυριζόταν ότι το καθεστώς του «υπαρκτού σοσιαλισμού» οργάνωνε «δημόσιες παρουσίες» του νεκρού πλέον Μπρέζνιεφ κινώντας με νήματα, σαν μαριονέτα, τη σορό του… Μακάβριο, αλλά κάτι θέλει να πει: όταν πολιτικά πτώματα συντηρούνται με το ζόρι στην εξουσία, τότε ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για τη δημοκρατία. Πρέπει οι κυβερνήσεις, οι πρωθυπουργοί και τα κόμματα εξουσίας να έχουν συναίσθηση των πραγμάτων, ώστε να μπορούν να καταλάβουν πότε πρέπει να αποχωρούν από τους θώκους της εξουσίας.
Ό,τι και αν υποστηρίζει κανείς πολιτικά, τα γεγονότα είναι αμείλικτα και οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είναι πλέον ένα «πολιτικό πτώμα». Υφίσταται το μαρτύριο της κινούμενης άμμου: όποια κίνηση και να κάνει, βυθίζεται βαθύτερα! Έχοντας αυτοσχεδιάσει με τραγικό τρόπο στα μείζονα ζητήματα και αφού είδε να καταρρέει όχι μόνο το Plan A αλλά και το Plan B και το Plan C, τώρα χάνει τον έλεγχο σε όλα τα ζητήματα. Αυτοσχεδιάζει πλέον με επικίνδυνο τρόπο, αδυνατώντας να ξεχωρίσει το δημοκρατικό, κοινωνικό και εθνικό συμφέρον από το κομματικό συμφέρον των κομμάτων που τη συναποτελούν και στηρίζουν. Ενεργεί στα τυφλά, κυριευμένη από το ορμέμφυτο της εξουσίας.
Η υπόθεση με τον ΕΝΦΙΑ δεν συνιστά μόνο κυβερνητική πολιτική τραγωδία, αλλά και γελοιοποίηση της Βουλής και της χώρας. Αφού λεοντάρισε με τις «μονομερείς ενέργειες» και ψήφισε χωρίς συμφωνία της τρόικας για τις 100 δόσεις στον ΕΝΦΙΑ και αφού αναγκάστηκε από τους τροϊκανούς να ανακρούσει πρύμνα με εξευτελιστικό τρόπο, τότε μετατρέπει το δικό της πολιτικό εξευτελισμό σε εξευτελισμό της Βουλής, ζητώντας να ξαναψηφίσει πάνω στο θέμα!
Αλλά δεν είναι μόνο το γόητρο της κυβέρνησης, της Βουλής και της χώρας που πλήττονται˙ είναι και το γεγονός ότι χάνεται ο έλεγχος σε κρίσιμους τομείς δημιουργώντας τεράστιες απειλές, είτε για αντιμετώπιση μειζόνων ζητημάτων με επιπόλαιο και κομματικά ιδιοτελή τρόπο είτε και για παράδοση της χώρας στη δυναμική «τυφλών» και ανεξέλεγκτων εξελίξεων.
Για παράδειγμα, σοβαρός είναι πλέον ο κίνδυνος απώλειας ελέγχου και στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, που -αν συμβεί- θα αλλάξει δραματικά τη βάση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές σε όλα τα μείζονα ζητήματα. Τα καθαρά έσοδα του προϋπολογισμού εμφανίζουν υστέρηση 1,2 δισ. ευρώ στο δεκάμηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2014, γεγονός που αυξάνει το δημοσιονομικό κενό. Η απειλή δραματικής επιδείνωσης στον τομέα των εσόδων στο υπολειπόμενο διάστημα μέχρι το τέλος του έτους είναι πλέον ορατή διά γυμνού οφθαλμού.
Για να στηρίξει το ετοιμόρροπο οικοδόμημα του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση ακολουθεί την πάγια τακτική: αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες. Το Σεπτέμβριο αυξήθηκαν σε 4,79 δισ. ευρώ, από 4,65 δισ. ευρώ τον Αύγουστο. Για να έχουμε όμως μια εικόνα της εξέλιξης των πραγμάτων, πρέπει να πούμε ότι η παρακράτηση φόρων που πρέπει να επιστρέψει το Δημόσιο από 453 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο αυξήθηκε σε 713 εκατ. ευρώ το Σεπτέμβριο.
Εκεί όμως που τα πράγματα έχουν φτάσει σε απόλυτο αδιέξοδο, είναι στα ληξιπρόθεσμα χρέη του ΕΟΠΥΥ και των νοσοκομείων, που έχουν πάρει για τα καλά την ανηφόρα, ενώ οι ασφαλιστικές εισφορές το εννεάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2014 μειώθηκαν κατά 241 εκατ. ευρώ, αντί να αυξηθούν…
Η κυβέρνηση βαδίζει τρεκλίζοντας και γαντζωμένη στην εξουσία προς την προεδρική εκλογή, απειλών τας να πυροδοτήσει με την επιμονή της κάθε είδους «συστημικές» απειλές. Πριν να είναι αργά, πρέπει να απεγκλωβιστεί από την «πολιτική βεντέτα» με τον ΣΥΡΙΖΑ, που η ίδια δημιουργεί και συντηρεί, και να ανοίξει η ίδια, συντεταγμένα και θεσμικά, με όρους πολιτικής συναίνεσης και πολιτικής ομαλότητας, το δρόμο προς τις εκλογές.
Η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο – μη χαθεί και η ευκαιρία της ομαλής διεξόδου των εκλογών. Μόνο τα πολιτικά ζόμπι χρειάζονται τα μαύρα σκοτάδια…
